Φημολογήθηκε έντονα από τις αρχές Αυγούστου και πλέον επιβεβαιώθηκε. Ο θρυλικός μηχανικός της Yamaha και πρώην επικεφαλής του προγράμματος MotoGP, o εντιμότατος Masao Furusawa, επισκέφθηκε την Ιταλία και συζήτησε με το αφεντικό της Ducati Corse, τον Filippo Preziosi.

Ο συνταξιούχος πλέον -αλλά σε μεγάλη ζήτηση για την τεχνογνωσία του- Furusawa είναι αυτός που έδωσε στον Rossi την αγαπημένη του Μ1 με τον στρόφαλο crossplane, με την οποία ο Ιταλός έγραψε την ομορφότερες σελίδες στην αγωνιστική ιστορία της ιαπωνικής εταιρείας.

Από τη στιγμή που κάποιος αναγνώρισε τον Furusawa στην Ιταλία, η φημολογία επεκτάθηκε σαν πυρκαγιά σε πευκοδάσος:«Η Ducati ζήτησε από τον Furusawa βοήθεια, για πείσει τον Rossi να μείνει»…

Όταν πλέον οι φήμες έπαψαν να είναι τέτοιες, ο βετεράνος Ιάπωνας δημοσιογράφος Akira Nishimura επισκέφθηκε τον Furusawa στο σπίτι του στο Κιότο και τον ρώτησε σχετικά. Και ο Furusawa εξήγησε τα πάντα.

Σύμφωνα με την αφήγησή του, επισκέφθηκε τον Filippo Preziosi στο σπίτι του στην Ιταλία μετά από πρόσκληση του Ιταλού και μάλιστα δύο φορές. Μετά συνάντησε τον Rossi στο σπίτι του στην Ταβούλια. Και τελικά αποφάσισε να μην αναλάβει τη θέση τεχνικού συμβούλου στην Ducati, λόγω της μακροχρόνιας σχέσης του με την Yamaha και της οφειλόμενης πίστης στην εταιρεία που τον εξέθρεψε.

Ειδικά για το θέμα αυτό είπε ότι, πριν απαντήσει στον Preziosi θετικά ή αρνητικά, μίλησε με τους ανθρώπους της Yamaha. Αυτό που του είπαν ήταν: «Δεν μπορούμε να σού πούμε τι να κάνεις, περιμένουμε όμως από σένα να κάνεις το σωστό…»

Το υπονοούμενο ήταν ξεκάθαρο, ειδικά για έναν Ιάπωνα. Κι έτσι απέρριψε τη πρόταση της Ducati.

Οι λεπτομέρειες της ιστορίας σύμφωνα με τον Furusawa έχουν ως εξής: επισκέφθηκε την Ιταλία για μία εβδομάδα, από το βράδυ της 19ης ως το πρωί της 25ης Ιουλίου. Στις 20 επισκέφθηκε τα αξιοθέατα. Με τον Preziosi συναντήθηκε στις 21 και τις 23 Ιουλίου. Τη δεύτερη φορά ο Ιταλός είχε μαζί του και τον μηχανικό του, τον επικεφαλής της σχεδίασης του πλαισίου της GP12.

Συζήτησαν κάποιες από τις ιδέες του Furusawa και ειδικότερα το «κεντροφερές τρίγωνο» (centroid triangle), το οποίο σχηματίζεται από τα δύο σημεία επαφής των ελαστικών με την άσφαλτο και το κέντρο βάρους της μοτοσυκλέτας. Από τη θέση της κορυφής του τριγώνου εξαρτάται πόσο σταθερή ή δεκτική είναι η μοτοσυκλέτα στις αλλαγές κατεύθυνσης, πόσο φορτίο επιμερίζεται σε κάθε τροχό, ακόμη και η κλίση που θα χρειαστεί πάρει η μοτοσυκλέτα κατά τη διάρκεια της στροφής.

Επίσης αναφέρθηκε στη φιλοσοφία του για τη ρύθμιση των αναρτήσεων, που βασίζεται στην επίτευξη των κατά το δυνατόν ίδιων συχνοτήτων λειτουργίας εμπρός και πίσω.

Πολύ ενδιαφέρον και αληθινά συγκινητικό είναι το απόσπασμα που σχετίζεται με τα κίνητρα του Preziosi. Ρώτησε κάποια στιγμή ο Furusawa τον Ιταλό να μάθει γιατί του είχε τηλεφωνήσει. Διότι αν μεν συμφωνούσε να συνεργαστεί και έπαιρναν καλό αποτέλεσμα, θα αποδεικνυόταν ότι ο προηγούμενος δρόμος του Preziosi ήταν λαθεμένος. Αν πάλι δεν έπαιρναν τα αποτελέσματα που περίμεναν, η απόφαση του Philippo να τον καλέσει θα φαινόταν εξίσου λαθεμένη.

«Του είπα λοιπόν, ότι είτε έτσι είτε αλλιώς, θα ήταν αναγκασμένος να απολογηθεί και να αναλάβει την ευθύνη του αποτελέσματος. Γιατί έπαιρνε τέτοιο ρίσκο;» Τότε ο Philippo χωρίς καθυστέρηση και πολύ σοβαρά απάντησε: «Δεν έχει σημασία αν χάσω τη θέση μου. Αυτό διόλου με ενδιαφέρει. Ενα πράγμα μόνο με νοιάζει, να κάνω τη μοτοσυκλέτα μας καλύτερη».

Όταν το άκουσα αυτό, δήλωσε ο Furusawa, σκέφτηκα μέσα μου «Philippo έχεις πραγματικά το πνεύμα ενός Samurai»…