Ρωσίδες νοσοκόμες της πρώτης γραμμής που υπηρετούν στον πόλεμο με την Ουκρανία φέρεται πως πιέζονται να γίνουν οι λεγόμενες «σύζυγοι πεδίου» – ή σκλάβες του σεξ. Μια από τις νοσοκόμες ανέφερε σε συνέντευξή της πως οι Ρώσοι αξιωματικοί αναγκάζουν τις γυναίκες σε σεξουαλική σκλαβιά – και όσες αρνούνται αντιμετωπίζουν φρικτή κακομεταχείριση.
Η γυναίκα, η οποία αποκαλείται Μαργαρίτα, δήλωσε στη συνέντευξη ότι πέρασε τους τελευταίους δύο μήνες σε πρόγραμμα αποκατάστασης και παίρνει αντικαταθλιπτικά για το σοβαρό τραύμα που υπέστη μετά τον πόλεμο στην Ουκρανία.
Η Μαργαρίτα δήλωσε ότι οι οδυνηρές εμπειρίες την έχουν αφήσει να υποφέρει από συνεχείς εφιάλτες και κρίσεις πανικού. «Ακόμη και όταν δεν είμαι μόνη μου και κάνω κάτι, εξακολουθώ να βλέπω μπροστά στα μάτια μου όλη αυτή τη φρίκη», δήλωσε η Μαργαρίτα, αναφερόμενη στη βαρβαρότητα και την κακοποίηση που φέρεται να διέπραξαν οι αξιωματικοί του Βλαντιμίρ Πούτιν εναντίον των ίδιων των υφισταμένων τους.
Σύμφωνα με τη γυναίκα, μόλις πήγε για εκπαίδευση ώστε να εργαστεί εθελοντικά ως γιατρός στην Ουκρανία, ένας συνταγματάρχης που διοικούσε μια διμοιρία τεθωρακισμένων την ξεχώρισε και την έκανε «γυναίκα πεδίου» του – ένας άτυπος ρόλος που προορίζεται για τις γυναίκες μέλη της υπηρεσίας που συνήθως μαγειρεύουν, καθαρίζουν και ευχαριστούν τους άνδρες αξιωματικούς.
Η Μαργαρίτα είπε ότι απέρριψε τις σεξουαλικές προτάσεις του συνταγματάρχη, οι οποίες συνεχίστηκαν ακόμη και αφού η διμοιρία στάλθηκε να πολεμήσει στην Ουκρανία. Αποφασισμένος να την εξουθενώσει, ο συνταγματάρχης, σύμφωνα με τη Μαργαρίτα, διέταξε τους υφισταμένους του να της δημιουργήσουν άθλιες συνθήκες διαβίωσης και εργασίας.
«Για ένα μήνα απλώς κοιμόμουν έξω», θυμάται η Μαργαρίτα. «Ενώ οι άλλοι περνούσαν τις νύχτες τους σε σκηνές και σπίτια, εγώ κοιμόμουν στο έδαφος, δίπλα σε έναν δρόμο, σε ένα μικρό δάσος». Η Μαργαρίτα είπε ότι ο στόχος ήταν να «σπάσουν» το χαρακτήρα της, ώστε να συμφωνήσει να κάνει σεξ με τον διοικητή, αλλά εκείνη επέμεινε στην αρχική της απόφαση. Εν τέλει, στάλθηκε στην πρώτη γραμμή του μετώπου ως αντίποινα.
Σύμφωνα με τη Μαργαρίτα, η ιατρική διμοιρία στην οποία συμμετείχε περιλάμβανε επτά γυναίκες ηλικίας 23 έως 38 ετών, πολλές από αυτές παντρεμένες, καθεμία από τις οποίες πιέστηκε να εξυπηρετήσει έναν ή περισσότερους αξιωματικούς. «Όταν πήγαμε εκεί, κανείς, φυσικά, δεν ήξερε τι συνέβαινε. Και όταν καταλάβαμε, δεν υπήρχε επιστροφή», είπε.
Η Μαργαρίτα δεν ήταν η μόνη που βίωσε αυτή τη φρίκη
Σε μια περίπτωση, η Μαργαρίτα ισχυρίστηκε ότι ήταν μάρτυρας ενός αξιωματικού που πυροβόλησε τη «δούλα του σεξ» του, μια γιατρό που ονομαζόταν Σβετλάνα, μετά από ένα μεθυσμένο παραλήρημα. «Το έκαναν να φαίνεται σαν να το έκαναν Ουκρανοί», είπε η Μαργαρίτα για τον πυροβολισμό, ο οποίος άφησε το θύμα μόνιμα ανάπηρο.
Η Σβετλάνα, η οποία ήταν παντρεμένη, τηλεφώνησε στον σύζυγό της στα ρωσικά και του είπε για τη σεξουαλική κακοποίηση από τον αξιωματικό της διμοιρίας επειδή ανησυχούσε ότι μπορεί να επέστρεφε από τον πόλεμο έγκυος, σύμφωνα με τη Μαργαρίτα.
Μια άλλη συνάδελφός της, η Alina, «δόθηκε» σε έναν αξιωματικό τον Σεπτέμβριο. «Απλώς την έβαλαν μπροστά του και της είπαν ‘’θα είσαι με αυτόν, του αρέσεις’’», είπε η Μαργαρίτα.
Και οι Ρώσοι στρατιώτες κακοποιούνταν
Αλλά οι γυναίκες – μέλη της υπηρεσίας δεν ήταν οι μόνες που υπέστησαν συγκλονιστική κακοποίηση από τους διοικητές τους. Σύμφωνα με τη Μαργαρίτα, όπως μεταδίδει το nypost.com, οι άνδρες στρατεύσιμοι που αρνούνταν να πολεμήσουν στην πρώτη γραμμή κλειδώνονταν συνήθως γυμνοί σε υγρά υπόγεια που έσφυζαν από αρουραίους. «Εξανάγκαζαν τους στρατεύσιμους να σκάβουν τους δικούς τους τάφους. Έσκαβαν μια τρύπα και στη συνέχεια τους ανάγκαζαν να ξαπλώσουν μέσα σε αυτήν», αφηγήθηκε η Μαργαρίτα.
Η γυναίκα γιατρός είπε ότι όσοι επέζησαν από τους πυροβολισμούς βγήκαν από τους τάφους «ανόητοι», επειδή δεν τους ένοιαζε πια τίποτα, και θα τους έστελναν στη μάχη σε αυτή την κατάσταση.
Η Μαργαρίτα είπε ότι περιέθαλψε πολλούς νεοσύλλεκτους που είχαν ξυλοκοπηθεί από τους συναδέλφους τους. Σύμφωνα με την ίδια, οι διοικητές επέτρεπαν να νοσηλευτούν μόνο όσοι υπέφεραν από τραύματα που απειλούσαν τη ζωή τους. Διαφορετικά, λάμβαναν ιατρική φροντίδα επί τόπου για να μην καταλάβει κανείς την κακοποίηση.