Σε κόλαση έχει μετατραπεί η Μπαχμούτ, η πόλη που αποτελεί τους τελευταίους μήνες το βασικό πεδίο μαχών στον πόλεμο της Ουκρανίας. Οι ρωσικές δυνάμεις έχουν περικυκλώσει την περιοχή και σφυροκοπούν τις θέσεις των Ουκρανών, οι οποίοι, σύμφωνα με τελευταίες πληροφορίες, «διεξάγουν περιορισμένη υποχώρηση», συνεχίζοντας ωστόσο να προκαλούν σημαντικές απώλειες στους Ρώσους.
Παρότι οι ρωσικές δυνάμεις σφίγγουν το κλοιό, η κατάσταση στην πρώτη γραμμή παραμένει κρίσιμη. Είναι ενδεικτική η δήλωση του επικεφαλής των μισθοφόρων της ρωσικής Wagner, του Γεβγκένι Πριγκόζιν, ο οποίος ανέφερε ότι οι δυνάμεις του δεν διαθέτουν αρκετά πυρομαχικά.
«Αν αναγκαστούμε υποχωρήσουμε, ολόκληρο το μέτωπο θα καταρρεύσει», ήταν η δραματική προειδοποίησή του με την επισήμανση πως η Wagner δεν έχει λάβει τα πυρομαχικά που της είχε υποσχεθεί η Μόσχα τον Φεβρουάριο. «Προς το παρόν προσπαθούμε να καταλάβουμε τον λόγο: είναι απλή γραφειοκρατία ή προδοσία», τόνισε ο Πριγκόζιν, που επικρίνει συχνά τους επικεφαλής του ρωσικού στρατού.
Πάντως σύμφωνα με το Ινστιτούτο για τη Μελέτη του Πολέμου (ISW), του αμερικανικού think tank που καλύπτει τις στρατιωτικές εξελίξεις από την έναρξη του πολέμου, οι ουκρανικές δυνάμεις φαίνεται να βρίσκονται σε δυσχερή θέση και «διεξάγουν περιορισμένη υποχώρηση» αποχωρώντας από τις θέσεις τους στην ανατολική όχθη του ποταμού Μπαχμούτκα.
Δεν αποκλείεται ωστόσο, όπως σημειώνει το ISW, να πρόκειται για μια «τακτική υποχώρηση» στο πλαίσιο των κινήσεων των ουκρανικών δυνάμεων για εξάντληση των Ρώσων, παρασύροντάς τους σε έναν πόλεμο στον αστικό ιστό. Μια τέτοια στρατηγική κίνηση, όπως υπογραμμίζουν αναλυτές του Ινιστιτούτου, «θα μπορούσε να δώσει τη δυνατότητα στους Ουκρανούς να προκαλέσουν μεγάλες απώλειες στους Ρώσους κατά την προώθηση τους».
Γιατί ο Πούτιν θέλει το Μπαχμούτ;
Αναμφισβήτητα το Μπαχμούτ, μια μικρή πόλη στα βορειοανατολικά της περιοχής του Ντόνετσκ, δεν αποτελούσε «διακαή πόθο» των Ρώσων κατά την έναρξη του πολέμου, ωστόσο μετά από μια σειρά στρατιωτικών αποτυχιών και λανθασμένων εκτιμήσεων, η κατάληψή του θα είχε θετικό συμβολικό αντίκτυπο και θα αποτελούσε για το Κρεμλίνο μια «κάποια στρατιωτική πρόοδο» ύστερα από καιρό.
Επιπλέον οι «αρχιτέκτονες» του στρατιωτικού σχεδιασμού φαίνεται να εκτιμούν πως μέσω του ελέγχου της Μπαχμούτ θα μπορούσε να ανοίξει ο δρόμος για τον πλήρη έλεγχο της στρατηγικής βιομηχανικής περιοχής του Ντονμπάς, που γειτονεύει με τη Ρωσία. Η πόλη έχει σημαντικές οδικές συνδέσεις με άλλα μέρη της περιοχής του Ντόνετσκ, ανατολικά στα σύνορα με το Λουχάνσκ, βορειοδυτικά προς το Σλόβιανσκ και νοτιοδυτικά προς την Κοστιαντίνιβκα.
Επίσης θα δώσει τη δυνατότητα στο ρωσικό στρατό να εξαπολύσει περισσότερες αεροπορικές επιθέσεις σε αστικές περιοχές στα δυτικά. Με την κατάληψη του υψώματος στα δυτικά της πόλης, οι κοντινές βιομηχανικές πόλεις Κοστιαντίνιβκα και Κραματόρσκ θα ήταν εντός βεληνεκούς του ρωσικού πυροβολικού αλλά και των όλμων μεγαλύτερης εμβέλειας. Αυτό θα δημιουργούσε πρόβλημα και στην αναζήτηση νέων θέσεων των ουκρανικών δυνάμεων.
Ο ίδιος ο Ουκρανός Πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι, πριν από μερικές ημέρες, είχε χαρακτηρίσει την υπεράσπιση της Μπαχμούτ ως τη μεγαλύτερη πρόκληση της Ουκρανίας στην παρούσα φάση. «Η κατάσταση είναι δύσκολη. Δεν είναι μυστικό αυτό», υπογράμμισε και ο Αλεξάντερ Ροντιάνσκι, σύμβουλος του Ουκρανού Προέδρου. «Η κατάσταση στο Μπαχμούτ είναι πολύ δύσκολη. Είναι πολύ χειρότερη από ό,τι αναφέρεται επίσημα», δήλωνε πριν από μερικές ημέρες στο CNN Ουκρανός στρατιώτες υπό τον όρο της ανωνυμίας.
Μετά τις τελευταίες αρνητικές εξελίξεις στο πεδίο της Μπαχμούτ, ο Αμερικανός υπουργός Άμυνας, Λόιντ Όστιν, αλλά και διεθνείς αναλυτές, υποβαθμίζουν τις επιπτώσεις από μια ενδεχόμενη ρωσική επικράτηση στην περιοχή. «Πιστεύω ότι έχει περισσότερο συμβολική σημασία, παρά στρατηγική ή επιχειρησιακή», δήλωσε ο Όστιν και πρόσθεσε: «Η πτώση της Μπαχμούτ δεν σημαίνει απαραιτήτως ότι οι Ρώσοι έχουν αλλάξει τη ροή αυτής της μάχης». Σημείωσε δε πως δεν θα κάνει προβλέψεις για το αν ή πότε θα πέσει η Μπαχμούτ.
Είναι γεγονός πως ακόμη κι αν οι ρωσικές δυνάμεις καταλάβουν το Μπαχμούτ, τα κρίσιμα ερωτήματα θα συνεχίζουν να «βασανίζουν» το Κρεμλίνο, το οποίο θα πρέπει να εξηγήσει γιατί η κατάληψη μιας σχετικά μικρής πόλης χρειάστηκε μια τόσο μακρά και δαπανηρή επίθεση.
