Δραματικές στιγμές ζουν οι Τούρκοι μετά τα φονικά Ρίχτερ που σκότωσαν μόνο στη γειτονική χώρα 12.391 και συνολικά, και στη Συρία, πάνω από 15.000. Το πάρκινγκ του νοσοκομείου στην επαρχία Χατάι στα νότια της χώρας έχει γεμίσει σορούς και ανθρώπους που απελπισμένοι προσπαθούν να βρουν τους συγγενείς τους.
Η Ράνια Ζαμπούμπι κάνει σλάλομ ανάμεσα στα πτώματα που κείτονται στην άσφαλτο. Μέσα στο σκοτάδι και στο κρύο, ανοίγει, τον έναν μετά τον άλλο, νεκρικούς σάκους. Ψάχνει τον θείο της, που αγνοείται από τη Δευτέρα. «Βρήκαμε τη θεία μου, αλλά όχι τον θείο μου», εξηγεί η πρόσφυγας από τη Συρία, με τη μαύρη μαντίλα και τα σαμπό στα πόδια, που έχασε οκτώ μέλη της οικογένειάς της.
Στον χώρο στάθμευσης του μεγαλύτερου νοσοκομείου της πόλης πολλοί προσπαθούν να αναγνωρίσουν συγγενείς τους ανάμεσα στα παραταγμένα πτώματα. Κάποιοι λιποθυμούν.
Δημοσιογράφος του Γαλλικού Πρακτορείου μέτρησε χθες βράδυ κάπου 200 θύματα, ορισμένα απλά τυλιγμένα με κουβέρτες, κοντά στις σκηνές που δουλεύει το ιατρικό και το νοσηλευτικό προσωπικό που ήρθε από όλη τη χώρα και, σε κάποιες περιπτώσεις, από το εξωτερικό.
Τουλάχιστον 3.356 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους στη Χατάι: σε αυτήν αναλογεί χονδρικά το ένα τέταρτο των νεκρών που έχουν ανασυρθεί ως τώρα στην Τουρκία. Εξαιτίας του μεγέθους της καταστροφής, ο χώρος στο πάρκινγκ δεν αρκεί πλέον, παρότι είναι πελώριο. Επτά πτώματα έχουν αποτεθεί, αναγκαστικά, πλάι σε κάδο ξέχειλο από σκουπίδια.
Το νοσοκομείο έχει ρωγμές και διατάχθηκε η εκκένωσή του. Το εσωτερικό του επίσης υπέστη ζημιές και είναι αδύνατο να εισαχθεί οποιοσδήποτε, ζωντανός ή νεκρός.
Tο 70% των πτωμάτων εδώ είναι ανώνυμα
Η διαλογή των τραυματιών γίνεται με βάση τη σοβαρότητα των τραυμάτων τους. Πολλοί διακομίζονται με ελικόπτερα σε άλλα νοσοκομεία που άντεξαν τους σεισμούς, ιδίως στα Άδανα. Οι νεκροί αφήνονται στην παγωμένη άσφαλτο. Πόσοι μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο από τη Δευτέρα; «Πολλοί», απαντά ο Γιτζάν Καϊσεριλί, εθελοντής που ήρθε από την Άγκυρα να βοηθήσει. «Πιθανόν 400, πιθανόν 600», λογαριάζει. Ο άνδρας, με σκούφο και άνορακ, βοηθά τις οικογένειες να βρουν τους δικούς τους και προσπαθεί να τους προσφέρει την απαραίτητη ψυχολογική υποστήριξη. Έχει να κοιμηθεί δυο μέρες.
Ο κόσμος στο πάρκινγκ πάει κι έρχεται ασταμάτητα. Δεξιά του, ένας άνδρας κι ο γιος του, έφηβος με σγουρά μαλλιά, σηκώνουν ένα πτώμα και προχωρούν, απαθείς. Πίσω τους, ένας άνδρας οδηγεί, πολύ σιγά, παλιό μπλε σεντάν. Βρήκε το πτώμα που αναζητούσε. Το έχει φορτώσει στο πίσω κάθισμα, μέσα σε λευκό νεκρικό σάκο, με ανοικτό το πορτμπαγκάζ, από το οποίο εξέχουν τα πόδια όπως αναφέρει το Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, επικαλούμενο το AFP.
Πίσω του είναι σταθμευμένο βαρύ φορτηγό με ρυμουλκούμενο. Δεν μετέφερε βοήθεια, όπως πολλά που πήραν τον δρόμο για την Αντάκια. Χρησιμοποιείται για την αποκομιδή των πτωμάτων που δεν αναγνωρίζονται. «Περίπου το 70% των πτωμάτων εδώ είναι ανώνυμα», υπολογίζει ο Γιτζάν Καϊσεριλί. Αν δεν αναγνωριστούν μέσα σε 24 ώρες, φορτώνονται στο βαρύ όχημα και καταλήγουν σε ομαδικούς τάφους. «Μπορούμε να τοποθετούμε πενήντα πτώματα στο εσωτερικό», εξηγεί ο Γιτζάν Καϊσεριλί. «Θα μπορούσαμε να φορτώνουμε περισσότερα, αλλά δεν θέλουμε να τα βάζουμε το ένα πάνω στο άλλο».