Μια βόλτα στον Τύπο της γειτονικής χώρας και στα social media αρκεί για να καταλάβει κανείς τη σύγχυση στην οποία βρίσκεται η Ιταλία από το βράδυ της 25ης Σεπτεμβρίου και τη νίκη της Τζόρτζια Μελόνι στις εκλογές, με την ακροδεξιά να ανεβαίνει για πρώτη φορά στην εξουσία μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και τους πολίτες να αναρωτιούνται ποια θα είναι η συνέχεια και αν από αυτή την εξέλιξη μπορεί να χαμογελάει ο πλούσιος ιταλικός βορράς ή ο φτωχός νότος.
Αυτή, βέβαια, είναι μια ερώτηση που έχει πάντα, αν το δει κανείς εξαιρετικά απλά ή απλοϊκά το θέμα, πάντα την ίδια απάντηση: «Κερδισμένοι βγαίνουν οι πλούσιοι». Και αν συμβεί έτσι και τώρα, σίγουρα δεν θα πρόκειται για έκπληξη. Ακόμη και πριν τις 25 Σεπτεμβρίου 2022, άλλωστε, ο ιταλικός νότος ήταν αδικημένος σε σχέση με τον βορρά. Ακόμη και με την προηγούμενη κυβέρνηση και μία σοβαρή ένδειξη για αυτό ήταν το πώς γινόταν η κατανομή των… πακέτων για το PNRR.
Το περίφημο Piano Nazionale di Ripresa e Resilineza, δηλαδή το Εθνικό Σχέδιο Ανάκαμψης, προέβλεπε ότι το 40% του συνολικού ποσού θα πήγαινε στον νότο. Κανένα πρόβλημα με αυτό. Το πρόβλημα ήταν ότι όλες οι μετρήσεις/αναλύσεις που είχαν γίνει έδειχναν ότι εκεί θα έπρεπε να δοθεί το 68%-70%. Τελικά δόθηκε το 40%, δηλαδή τουλάχιστον 60 δισ. ευρώ λιγότερα από ό,τι θα έπρεπε. Πάντα, επομένως, ο νότος στη γειτονική χώρα ένιωθε αδικημένος. Και οι αριθμοί μάλλον τον δικαιώνουν.
«Και περισσότερα από 40% στον νότο»
Το θέμα, όμως, είναι τι θα δείξουν από εδώ και πέρα οι αριθμοί. Ποια θα είναι η στάση της νέας κυβέρνησης, αν αυτό το εκλογικό αποτέλεσμα θα είναι καλύτερο για τους νότιους ή τους βόρειους.
Κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, η ίδια η Μελόνι έκλεινε το μάτι στον νότο δηλώνοντας το εξής: «Το Εθνικό Σχέδιο Ανάκαμψης και τα αριθμητικά δεδομένα του δεν αποτελούν πανάκειο. Στον νότο δύναται να δοθεί και περισσότερο από το 40% που προβλέπεται ήδη». Παρ’ όλα αυτά, στο πρόγραμμα του Fratelli d’Italia δεν φαινόταν ότι ο νότος αποτελεί και την απόλυτη προτεραιότητα.
Αρκετοί είναι αυτοί στον ιταλικό Τύπο που θεωρούν ότι ο βορράς θα είναι και πάλι αυτός που θα κερδίσει τα περισσότερα. Ίσως επειδή ο βορράς ήταν αυτός που έδωσε τη νίκη στη Μελόνι ή τέλος πάντων τη δυνατότητα στη Δεξιά να σχηματίσει κυβέρνηση.
Ειδικά η Λέγκα του Ματέο Σαλβίνι στηρίχθηκε σχεδόν αποκλειστικά από εκεί, οπότε θα πρέπει να τους το ανταποδώσει. Όσο για το Forza Italia του Σίλβιο Μπερλουσκόνι, η μεγαλύτερη στήριξη ήρθε από βιομήχανους και επιχειρηματίες, οπότε ο καθένας αντιλαμβάνεται και ποια θα είναι – για ακόμη μία φορά – η προτεραιότητά του.
Το «δεν είμαι νότια αλλά πατριώτισσα», που είπε η Μελόνι επίσης δεν είναι και τόσο αισιόδοξο για τον νότο. Η ιταλική οικονομία, άλλωστε, στηρίζεται κυρίως στον βορρά, οπότε ένα σχέδιο για την ανάκαμψή της ή την απογείωσή της, όπως λέει το φιλόδοξο πρόγραμμα των Fratelli d’Italia, σημαίνει ότι θα πρέπει να ενισχυούν ή να απογειωθούν πρώτα οι επιχειρήσεις των βόρειων. Όπως είχε πει, άλλωστε, κάποτε και ο Τζάνι Ανιέλι «ό,τι είναι καλό για τη FIAT είναι καλό και για την Ιταλία»…
