Στις 5 Μαρτίου, μια εβδομάδα αφότου άρχισε ο πόλεμος στην Ουκρανία, μια ιστορία έκανε το γύρο του κόσμου – αυτή της Έμα, ενός μωρού πέντε μηνών, και της μητέρας της, Γιούλια που προσπαθούσαν να διαφύγουν από το Ιρπίν, την πόλη στα περίχωρα του Κιέβου που δεχόταν σφοδρούς βομβαρδισμούς από τις ρωσικές δυνάμεις.
Η εικόνα της Γιούλια να κλαίει, ενώ ένας στρατιώτης κρατούσε την Έμα αγκαλιά καθώς προσπαθούσαν να περάσουν τη γέφυρα του Ιρπίν που πλέον έχει γκρεμιστεί, έγινε το εξώφυλλο του περιοδικού «TIME», το οποίο είχε τίτλο «Η αγωνία της Ουκρανίας».
Η νέα ζωή
Πλέον, η Γιούλια, ο σύζυγός της Όλεχ και η μικρή Έμα μένουν στη Ρίβνε, μια πόλη στα δυτικά. Οι γονείς της μικρής μίλησαν στο ισπανικό ραδιόφωνο «Cadena Ser» για τη νέα τους ζωή, έχοντας αφήσει πίσω τους «τη χειρότερη ημέρα της ζωής τους», όπως ανέφερε η Γιούλια, όταν «έχασαν την τέλεια ζωή που είχαν χτίσει στο Ιρπίν».
«Τώρα, είμαστε καλά – όσο καλά μπορείς να είσαι μέσα σ’ αυτή τη δύσκολη κατάσταση που βρίσκεται η χώρα μας. Είμαστε ικανοποιημένοι που δεν ακούμε εκρήξεις όλη την ώρα και που νιώθουμε κάπως μεγαλύτερη σιγουριά. Είμαστε χαρούμενοι που έχουμε μια οροφή πάνω από τα κεφάλια μας. Οι πρώτες μέρες ήταν πολύ δύσκολες. Πλέον είμαστε καλύτερα», λέει η Γιούλια έχοντας την Έμα δίπλα της.
Οι ουκρανικές αρχές υποστηρίζουν πως ανακατέλαβαν το Ιρπίν. Αν και αναφέρουν πως θα χρειαστεί καιρός για να γίνει και πάλι κατοικήσιμο. Όχι μόνο εξαιτίας των βομβαρδισμών που σχεδόν το κατέστρεψαν, αλλά γιατί όπως ανέφερε ο δήμαρχος Ολεκσάντρ Μαρκούσιν, υπάρχουν παντού νάρκες – ακόμη και δίπλα σε νεκρά σώματα.
«Το Ιρπίν καταστράφηκε. Δεν μπορούμε να γυρίσουμε εκεί», υποστήριξε η Γιούλια και συμπλήρωσε: «Είμαστε χαρούμενοι που απελευθέρωσαν την πόλη και ελπίζουμε κάποια στιγμή να μπορέσουμε να επιστρέψουμε γιατί εκεί είναι το σπίτι μας. Ποιος ξέρει, ίσως το καλοκαίρι».
Η εμβληματική φωτογραφία
Ερωτώμενη για τη φωτογραφία του περιοδικού «TIME», η Γιούλια υποστήριξε: «Είμαστε μονάχα μια από τις χιλιάδες οικογένειες που τους συνέβη αυτό». «Φυσικά, μας προκάλεσε έκπληξη, αλλά υπάρχουν χιλιάδες άλλοι σαν κι εμάς – μητέρες και παιδιά. Δυστυχώς υπάρχουν και χιλιάδες άλλες γυναίκες και παιδιά που έζησαν χειρότερα πράγματα από τη δική μας οικογένεια».