Συγκινούν τα στιγμιότυπα αντίστασης των Ουκρανών πολιτών, αλλά και οι ανάσες κανονικότητας μέσα στα χαλάσματα. Η μουσική και τα τραγούδια δίνουν δύναμη στους Ουκρανούς στην πιο σκοτεινή στιγμή τους. «Ξορκίζουν» τον πόλεμο με άσματα και μελωδίες. Πολίτες της Οδησσού φτιάχνουν αναχώματα υπό τους ήχους των Bon Jovi, ένας άνδρας παίζει τσέλο ανάμεσα στα ερείπια του Χαρκόβου.

Ένα συγκλονιστικό βίντεο από την Οδησσό έχει γίνει viral τις τελευταίες ώρες, που δείχνει πολίτες να οχυρώνουν την πόλη υπό τη μουσική υπόκρουση του διάσημου αμερικανικού συγκροτήματος.

Το βίντεο απεικονίζει μικρά παιδιά, εφήβους και ηλικωμένους να σκάβουν την παραλία, να γεμίζουν σακιά με άμμο και να τα μεταφέρουν στα σημεία της πόλης που υπάρχει ανάγκη ώστε να στηθούν οδοφράγματα ενόψει πιθανής προέλασης των ρωσικών δυνάμεων.

Μάλιστα, στις εικόνες φαίνεται κι ένας νεαρός με ντραμς, ο οποίος εμψυχώνει τους πολίτες, ενώ παίζει στη διαπασών το τραγούδι των Bon Jovi «Ιt’s my life».

Η επιλογή του τραγουδιού προφανώς και δεν είναι τυχαία αφού οι στίχοι είναι ενδεικτικοί της κατάστασης που αντιμετωπίζουν οι Ουκρανοί αλλά και του ηθικού τους:

«Αυτό δεν είναι ένα τραγούδι για ραγισμένες καρδιές
Καμιά σιωπηλή προσευχή γι’ αυτούς που τους εγκατέλειψε η πίστη τους
Δεν πρόκειται να είμαι απλώς ένα πρόσωπο στο πλήθος
Θα ακούσετε τη φωνή μου

Όταν θα το φωνάζω δυνατά
Είναι η ζωή μου

Είναι τώρα ή ποτέ
Δεν θα ζήσω για πάντα
Απλώς θέλω να ζήσω όσο είμαι ζωντανός
(Είναι η ζωή μου).

Η καρδιά μου είναι όπως ένας ανοικτός αυτοκινητόδρομος

Όπως ο Φράνκι είπε

Το έκανα με τον δικό μου τρόπο

Απλώς θέλω να ζήσω, όσο είμαι ζωντανός

Είναι η δικιά μου ζωή

Αυτό είναι γι’ αυτούς που στάθηκαν στο πόδια τους

Για τον Τόμμυ και την Τζίνα που ποτέ δεν υποχώρησαν

Το αύριο είναι όλο και πιο δύσκολο, μην κάνεις κανένα λάθος

Ακόμα και η τύχη δεν είναι τυχερή

Πρέπει να φτιάξεις τα δικά σου διαλείμματα

Είναι η ζωή μου

Είναι τώρα ή ποτέ
Δεν θα ζήσω για πάντα
Απλώς θέλω να ζήσω όσο είμαι ζωντανός
(Είναι η ζωή μου).

Η καρδιά μου είναι όπως ένας ανοικτός αυτοκινητόδρομος

Όπως ο Φράνκι είπε

Το έκανα με τον δικό μου τρόπο

Απλώς θέλω να ζήσω, όσο είμαι ζωντανός

Γιατί είναι η δικιά μου ζωή

Καλύτερα στάσου περήφανος/-η, όταν σε φωνάζουν

Μη λυγίζεις, μην ραγίζεις, μωρό μου, μην υποχωρείς»