Ο Ντενύς Τσουτσάγιεβ (Denys Tsutsayev), είναι Ελληνοουκρανός, 34 ετών και μένει στο χωριό Χότιβ, 5 χιλιόμετρα έξω από το Κίεβο. Γεννήθηκε στην Ουκρανία όπου και έμεινε μέχρι τα 16 του χρόνια. Στη συνέχεια, μετακόμισε με την οικογένεια του στην Ελλάδα και συνέχισε το σχολείο αλλά και το Πανεπιστήμιο (σπούδασε στο Χημικό του Καποδιστριακού) στη χώρα μας.
Τον Ιούνιο του 2018 και έχοντας δουλέψει για κάποια χρόνια στο ελληνικό παράρτημα της Greenpeace, o Ντενύς έφυγε από την Ελλάδα και μαζί με την Ουκρανή κοπέλα του ταξίδεψε σε 20 χώρες σε όλο τον κόσμο, κάνοντας έρευνα στο κομμάτι της οργάνωσης των εθελοντών στις ΜΚΟ. Από το 2019 μέχρι και σήμερα μένει στην Ουκρανία. Εργάζεται ως σύμβουλος και εκπαιδευτής σε Ουκρανικές ΜΚΟ. Οι γονείς του παραμένουν στην Ελλάδα, όπως και ο αδερφός του ο οποίος εργάζεται στην Αθήνα.
Την Κυριακή (27/02/2022) το βράδυ, λίγο πριν μπει στο καταφύγιο μαζί με τους συμπολίτες του, ο Ντενύς μίλησε στο Newsbeast για την κατάσταση που βιώνουν οι Ουκρανοί στην πατρίδα τους εν μέσω αυτού του ξαφνικού και ιδιότυπου πολέμου.
Το βασικό σημείο που εστιάζει ο ίδιος στη συνέντευξη που μας έδωσε είναι πως οι Ουκρανοί πολίτες έχουν περάσει μετά το πρώτο σοκ σε ένα μεγάλο επίπεδο αυτοοργάνωσης χρησιμοποιώντας ως εργαλεία τους τα τα social media.
Όπως μας είπε ο Ντενύς: «Είναι μια αυτοοργάνωση στην οποία ξεκινήσαμε να εκπαιδεύομαστε ήδη από την περίοδο του Μαϊντάν το 2013. Απλώς, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, μας διευκολύνουν τώρα σε τεράστιο βαθμό. Και για αυτό βλέπετε σήμερα την αντίσταση μας να θεωρείται μια μικρή έκπληξη».
Ο Ντενύς ανατρέχει στην μέρα που ηχήσαν οι σειρήνες στο Κίεβο και ξεκίνησε στην πράξη ο πόλεμος. Όπως μας είπε χαρακτηριστικά ο ίδιος: «Δεν το πιστεύαμε. Δεν πέσαμε και από τα σύννεφα βέβαια όπως οι αναλυτές αλλά σίγουρα σοκαριστήκαμε. Από την άλλη, σε ένα βαθμό ζούμε σε κατάσταση πολέμου εδώ και οκτώ χρόνια, αν και οι Ευρωπαίοι και η Ε.Ε το ξεχνούσαν συχνά. Όλα αυτά τα χρόνια ήταν για εμάς μια συνεχιζόμενη προπολεμική κατάσταση που είχε βάλει στο πίσω μέρος του μυαλού μας τον φόβο ότι θα συνέβαινε κάποια στιγμή αυτό που συμβαίνει τώρα».
O ίδιος μας μίλησε και για τις ημέρες που ακολούθησαν μετά την περασμένη Πέμπτη (24/02/2022). « Τη νύχτα του Σαββάτου έπεσαν πολύ πύραυλοι γύρω από το Κίεβο και σημειώθηκαν πολλές μάχες γύρω από την πόλη. Στην ευρύτερη περιοχή του χωριού που μένω εγώ υπάρχει ένα αεροδρόμιο που οι Ρώσοι έχουν χτυπήσει πολλές φορές όλες αυτές τις ημέρες. Ακούμε συνέχεια τα πολεμικά αεροπλάνα και τα drones να πετούν πάνω από τα κεφάλι μας και ακούμε φυσικά διαρκώς και εκρήξεις και πυροβολισμούς. Δεν συμβαίνουν ακόμα μέσα στο χωριό αλλά ολόγυρα μας σε απόσταση μέχρι και 1 και 2 χιλιόμετρα και φυσικά στο Κίεβο.
Η αυτοοργάνωση των Ουκρανών και η στήριξη στους άντρες του στρατού
Για τον Ντενύς, την κοπέλα του και όσους συγχωριανούς τους είναι νέοι και έχουν τις δυνάμεις, η βοήθεια στο στρατό και στους άντρες που πολεμούν έχει γίνει αυτή τη στιγμή η νούμερο ένα αποστολή τους από τότε που ξεκίνησε η στρατιωτική επέμβαση της Ρωσίας. Ο ίδιος μας εξήγησε και πώς συμβαίνει αυτό στην πράξη.
Όπως μας περίεγραψε: «Στο χωριό μας η αυτοοργάνωση ξεκινάει κατ’ αρχάς από τις περιπολίες στους δρόμους και την οργάνωση τω κατοίκων για την προστασία του χωριού. Εγώ βοηθάω στο κομμάτι της συλλογής τροφίμων, ρούχων, νερού αλλά και στο μαγείρεμα του φαγητού για τα μέλη του ουκρανικού στρατού αλλά και για όσους υπερασπίζονται το χωριό και το Κίεβο χωρίς να είναι επίσημα μέλη του στρατού. Άλλωστε, οι προμήθειες έχουν ήδη γίνει πια πολύ δύσκολες.
Υπάρχουν πολλές ομάδες πια στα social media και εκεί βλέπουμε τα αιτήματα που υπάρχουν για βοήθεια. Εμείς ψάχνουμε τρόπους να τα καλύψουμε. Φυσικά, μαγαζιά και φαρμακεία είναι όλα κλειστά όμως εμείς προσπαθούμε να βρούμε τους ίδιους τους ιδιοκτήτες των καταστημάτων για να μας βοηθούν σε αυτά που τους ζητάμε. Είναι και η σύντροφος μου σε αυτή την ομάδα.
Την ημέρα δουλεύουμε λοιπόν στο δίκτυο υποστήριξης των στρατιωτών και τα βράδια μένουμε στα καταφύγια. Περνάμε για κανένα μισάωρο από το σπίτι ίσα ίσα για να κάνουμε ένα μπάνιο και να αλλάξουμε ρούχα. Σήμερα έκανα το πρώτο μου ντους μετά από τέσσερις ημέρες. Όσο για τα καταφύγια εδώ στο χωριό, δεν είναι υπέρ πλήρη τα βράδια όπως αυτά στο Κίεβο, γιατί αρκετός κόσμος έχει το δικό του καταφύγιο ή υπόγειο στο σπίτι του».
Πότε κάνει την εμφάνιση του ο φόβος
«Τις τελευταίες δύο ημέρες προσωπικά σταμάτησα να φοβάμαι για την ζωή μου και την ζωή όλων μας» λέει ο Ντενύς και εξηγεί πότε κάνει τελικά την εμφάνισή του αυτό το συναίσθημα: «Φοβάμαι τις στιγμές που πλησιάζουμε τους άντρες των στρατευμάτων μας με βοήθεια στα χέρια μας μέχρι να τους εξηγήσουμε και να καταλάβουν ποιοι είμαστε. Σήμερα, την ώρα που εργαζόμασταν στο κομμάτι των προμηθειών, μας σταμάτησαν στρατιώτες και μας έβγαλαν έξω από το αυτοκίνητο. Υπάρχει πολύ άγχος και καχυποψία και φόβος στον κόσμο και πρέπει να είμαστε πολύ προσεχτικοί όταν εξηγούμε την ταυτότητα μας. Τόσο οι απλοί πολίτες, όσο και οι στρατιώτες νομίζουν πια πολύ εύκολα όταν βλέπουν κάποιον στον δρόμο ότι αυτός είναι ο εχθρός. Και φυσικά φοβόμαστε και τα βράδια, όταν σταματά η δουλειά μας και μπαίνουμε μέσα στα καταφύγια και ο χρόνος κυλάει αργά.
»Στο χωριό δεν έχουμε συστήματα προειδοποίησης αλλά ακούμε τις σειρήνες του Κιέβου. Παρ’ όλα αυτά, όταν πρέπει κατεπειγόντως να προστατευτούμε μας έρχεται μήνυμα στα κοινωνικά δίκτυα, μια προειδοποίηση, ότι κάτι έρχεται».
Τι πιστεύουν οι Ουκρανοί για την πίεση της Δύσης στη Ρωσία
Ο Ντενύς λέει πως ένα πρώτο συμπέρασμα στο οποίο έχει οδηγηθεί ο ίδιος αλλά και οι συμπολίτες του, όσο περνούν οι μέρες, είναι πως τα πράγματα για τους Ρώσους δεν είναι τόσο εύκολα όσα μάλλον τους φαίνονταν στην αρχή. «Κατ’ αρχάς έχουν σε κάποιες περιπτώσεις πρόβλημα με τις προμήθειες και το φαγητό» μας λέει ο ίδιος και συμπληρώνει: «Και είναι και από ψυχολογικής άποψης δύσκολα. Για εμάς, είναι πιο εύκολη νομίζω η κατάσταση στο ψυχολογικό κομμάτι, είμαστε στο έδαφος μας, ενωμένοι και το προστατεύουμε. Έχουμε επίσης μεγάλη πίστη.
»Οι αντιρρήσεις ανάμεσα στα μέλη της κοινωνίας μας έχουν απαλειφθεί αυτή την ώρα. Και μας συγκινεί και η αλληλεγγύη του κόσμου έξω από την πατρίδα- όταν μου στέλνουν φωτογραφίες στα social media από πορείες και διαμαρτυρίες που συμμετέχουν φίλοι και γνωστοί σε όλη την Ευρωπή, συγκινούμαι πολύ. Το ίδιο και όταν μου λένε ότι προσφέρουν σπίτι σε όποιον Ουκρανό το χρειάζεται όπως συμβαίνει πολύ στην Πολωνία. Έχω πιάσει πολλές φορές τον εαυτό μου να μου έρχονται στα μάτια δάκρυα συγκίνησης. Και ενώ όλη μου η εργασία σε περίοδο ειρήνης εστιάζει στη χρήση της μη βίας, η αλήθεια είναι πως η πατρίδα μας έτσι όπως βάλλεται, δεν μπορεί να μείνει ανυπεράσπιστη.
»Την ίδια στιγμή, πιστεύουμε ότι αλλάζει στάση και η Δύση απέναντι στην Ρωσία, κάτι που δεν το περιμέναμε. Με το SWIFT για παράδειγμα, έχουμε μείνει έκπληκτοι, δεν το πιστεύαμε. Όπως και με τα όπλα που έρχονται από άλλες χώρες. Είναι διαφορετικός αυτός ο πόλεμος για τη Δύση. Όπως λέει και η κοπέλα μου: “ο πόλεμος στην Ουκρανία είναι σαν ένας start up πόλεμος για τη Δύση”.
Πιστεύω ότι μπορεί και να κερδηθεί. Επιβιώσαμε τις πρώτες δύσκολες μέρες και μετά το κλίμα άλλαξε. Κανείς δεν πίστευε ότι ο Ουκρανικός στρατός μπορούσε να σταθεί στα πόδια του και όμως τα καταφέρνει. Ελπίζουμε πάντως, τα πολύ σκληρά γεγονότα και οι βομβαρδισμοί να μην διαρκέσουν πάνω από μια εβδομάδα.
Όσο για την κριτική στην χώρα μου σχετικά με τους ακροδεξιό της κομμάτι και τους πολλούς ναζί, όπως λένε, στην πατρίδα μου, αυτό που έχω να πω είναι ότι αυτή η πληγή δεν υπάρχει μόνο στην Ουκρανία αλλά σε πολλές, στις περισσότερες, ευρωπαϊκές χώρες. Σε κάποιες αυτό το κομμάτι είναι πιο έντονο, σε κάποιες λιγότερο. Αυτό το φάντασμα είναι πια παντού. Δεν πιστεύω επίσης ότι η Ουκρανία πίεσε πολύ μια κατάσταση για τους Ρώσους. Η Ουκρανία είναι ανεξάρτητη χώρα και αν θέλουμε να κάνουμε τις επιλογές μας είτε αυτές είναι να μπούμε στο ΝΑΤΟ, είτε στην Ε.Ε, έχουμε το δικαίωμα να το πράξουμε. Το πρόβλημα του Πούτιν δεν είναι ούτε το ΝΑΤΟ, ούτε η απειλή στους ρωσόφωνους της Ουκρανίας. Το πρόβλημα του είναι ότι θέλει να χτίσει ξανά μια τεράστια ρωσική αυτοκρατορία. Του έχει λείψει η Σοβιετική Ένωση και θέλει να ελέγξει ξανά πλήρως όσες χώρες ήταν κάποτε σε αυτήν.
Νομίζω πάντως πως δεν περίμενε η Ρωσία τέτοιο μεγάλο μπαράζ αντιδράσεων και κυρώσεων από τις άλλες χώρες και ένας από τους λόγους που δεν πιστεύουμε ότι θα κάνει μια τρομερή κλιμάκωση σε εμάς είναι γιατί πια θα αρχίσει να διακυβεύεται μια κατάσταση Τρίτου Παγκοσμίου Πολέμου».
*Φωτό εξωφύλλου: καταφύγιο στο χωριό του Ντενύς/ η φωτό είναι του ιδίου
