Είκοσι πέντε χρόνια έχουν περάσει από την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης και ο κόσμος μπαίνει σε μία νέα φάση σε ό,τι αφορά στην πυρηνική ενέργεια, όπως επισημαίνει σε ανάλυσή του ο βρετανικός, Economist.

Το βρετανικό περιοδικό επισημαίνει τον κίνδυνο που πηγάζει από το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν (άσχετα από τις τελευταίες εξελίξεις που μπορεί να κρίνονται θετικές αλλά αντιμετωπίζονται δισταχτικά), τονίζοντας ότι μέχρι πριν από μερικά χρόνια υπήρχαν πέντε χώρες με τη δυνατότητα να χρησιμοποιούν την πυρηνική ενέργεια, οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Βρετανία, η Γαλλία, η Κίνα και η Ρωσία.

Μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου έπεσε στο τραπέζι η ιδέα της καταστροφής των πυρηνικών όπλων. Και παρότι ο ίδιος ο Μπαράκ Ομπάμα υποστήριξε την ιδέα μιλώντας στην Πράγα το 2009, η αλήθεια είναι ότι ο κόσμος δεν τον αντιμετώπισε ως έναν ειρηνιστή.

Σήμερα η φιλοδοξία να σταματήσει κανείς τη χρήση πυρηνικών όπλων μοιάζει με φαντασίωση.

Παρότι ο κόσμος συνεχίζει να πιστεύει και να αισθάνεται άνετα με τη σκέψη ότι το να καταστρέψει ο ένας τον άλλον είναι απίθανο, ο κίνδυνος να χρησιμοποιήσει μία άλλη χώρα πυρηνικά όπλα αυξάνεται διαρκώς.

Όλες οι χώρες που διαθέτουν πυρηνικά όπλα ξοδεύουν πολλά χρήματα για να ανανεώσουν το οπλοστάσιό τους. Ο αμυντικός προϋπολογισμός της Ρωσίας έχει αυξηθεί κατά 50% από το 2007 και σχεδόν το ένα διατίθεται στα πυρηνικά όπλα: ποσοστό διπλάσιο από τη Γαλλία. Η Κίνα, που ήταν αμελητέα δύναμη, αυξάνει διαρκώς τις επενδύσεις της σε πυρηνικά υποβρύχια και πυραύλους.

Το Πακιστάν μαζεύει δεκάδες πυρηνικά όπλα για να βελτιώσει τη θέση του έναντι της Ινδίας στις συμβατικές δυνάμεις.

Η Βόρεια Κορέα θεωρείται ικανή να προσθέτει στη δύναμή της μία πυρηνική κεφαλή το χρόνο. Ήδη διαθέτει περίπου 10 και προσπαθεί να κατασκευάσει πυραύλους που θα έχουν εμβέλεια έως τις αμερικανικές ακτές.

Μάλιστα, όπως γράφει ο Economist, ακόμη και ο βραβευμένος με Νόμπελ Ειρήνης αμερικανός πρόεδρος ζήτησε από το Κογκρέσο περίπου 350 δισεκατομμύρια δολάρια για να επανεκκινήσει ένα πρόγραμμα δεκαετίας για την ανανέωση του αμερικανικού οπλοστασίου. Το χειρότερο όλων υποστηρίζει το έγκυρο βρετανικό περιοδικό είναι η αστάθεια.

Κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, οι δύο υπερδυνάμεις, υπό το φόβο ενός Αρμαγεδδών, ήταν πρόθυμες να ανεχθούν το status quo. Ενώ σήμερα το έδαφος τρέμει κάτω από τα πόδια πολλών.

Ο συντάκτης του άρθρου επισημαίνει την αστάθεια στις σχέσεις πολλών χωρών. Αναφέρεται στο Πακιστάν, αλλά και τη Ρωσία και την κατάσταση με τις γειτονικές χώρες.

Και προσθέτει την Κίνα, η οποία, όπως υποστηρίζει, αποτελεί μία μακρινή, αλλά όχι αμελητέα απειλή. Και παρότι οι κινεζο-αμερικανικές σχέσεις δε μοιάζουν με τον Ψυχρό Πόλεμο, η Κίνα θέλει να προκαλέσει την κυριαρχία των ΗΠΑ στην Ασία. Οι αμυντικές δαπάνες του Πεκίνου αυξήθηκαν κατά 10% μέσα σε ένα χρόνο.

Η λύση, υποστηρίζει το δημοσίευμα, είναι να αναζωπυρωθεί η διπλωματία για την πυρηνική ενέργεια.