Σύμβολο ολόκληρης της Γαλλίας και σημείο αναφοράς για την Πόλη του Φωτός, ο Πύργος του Άιφελ που κατασκευάστηκε το 1889 από το μηχανικό Γουστάβο Άιφελ και αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα κτίρια παγκοσμίως, έχει ύψος 324 μέτρων ενώ μέχρι το 1931 θεωρείτο το ψηλότερο κτίριο στον κόσμο, μια πρωτιά που έχασε από το Εμπάιρ Στέιτ Μπίλντινγκ στη Νέα Υόρκη.

Το βάρος του αγγίζει του 10.000 τόνους και η κατασκευή του είναι τόσο σταθερή, ώστε να παρεκκλίνει μόλις 7,5 εκατοστά με πολύ δυνατό άνεμο. Αυτές, όμως, είναι κάποιες από τις πιο ευρέως γνωστές πληροφορίες για το πολυφωτογραφημένο αξιοθέατo του Παρισιού. Παρακάτω θα βρείτε τρεις άγνωστες στο ευρύ κοινό αλήθειες που σίγουρα θα σας εντυπωσιάσουν.

Αποτελούσε το μεγαλύτερο πίνακα διαφημίσεων στον κόσμο

Όταν το σούρουπο έπεφτε στο Παρίσι μεταξύ του 1925 και του 1936, 250.000 χιλιάδες έγχρωμοι λαμπτήρες που συνδέονταν με τις τρεις πλευρές του πύργου φωτίζονταν για να αποτυπώσουν τα 30 μέτρων γράμματα της γαλλικής αυτοκινητοβιομηχανίας Citroen. Η συγκεκριμένη διαφήμιση φωτίστηκε τόσο έντονα που ήταν ορατή από σχεδόν 32 χλμ. μακριά, ενώ ο Τσαρλς Λίντμπεργκ την χρησιμοποίησε ως «φάρο» όταν προσγειώθηκε στο Παρίσι με τη σόλο υπερατλαντική πτήση του το 1927.

Συνέβαλε στη σύλληψη της Μάτα Χάρι

Κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, ο γαλλικός στρατός χρησιμοποίησε τον ασύρματο σταθμό του πύργου για να υποκλέψει εχθρικά μηνύματα από το Βερολίνο. Το 1914, οι Γάλλοι μπόρεσαν να οργανώσουν μια αντεπίθεση κατά τη διάρκεια της Μάχης του Μάρνη, αφού έμαθαν κρυφά ότι ο Γερμανικός Στρατός σταμάτησε την ανάπτυξή του. Τρία χρόνια αργότερα, ο σταθμός στην κορυφή του Πύργου του Άιφελ παρεμπόδισε ένα κωδικοποιημένο μήνυμα μεταξύ Γερμανίας και Ισπανίας που προσέφερε λεπτομέρειες σχετικά με το «Operative H-21». Βασιζόμενοι εν μέρει σε αυτό το μήνυμα, οι Γάλλοι συνέλαβαν, καταδίκασαν και εκτέλεσαν τη θρυλική κατάσκοπο Μάτα Χάρι για κατασκοπεία για λογαριασμό της Γερμανίας.

Συμβάδιζε πάντα με τις τάσεις του στυλ

Στο μοντέρνο Παρίσι, ακόμη και ο Πύργος του Άιφελ έπρεπε να συμβαδίζει με τις τάσεις της εκάστοτε εποχής. Κατά τη διάρκεια των δεκαετιών, λοιπόν, άλλαξε την «εμφάνισή» του, με την απλή εφαρμογή ενός διαφορετικού χρώματος κάθε φορά. Για παράδειγμα, όταν πρωτοάνοιξε το 1889, ο Πύργος του Άιφελ χαρακτηριζόταν για το κοκκινωπό-καφέ χρώμα του. Μια δεκαετία αργότερα, επικαλύφθηκε με κίτρινο χρώμα, ενώ πριν υιοθετήσει το σημερινό χαρακτηριστικό καφέ του χρώμα το 1968, ήταν επίσης κίτρινος-καφέ και καστανός. Κάθε επτά χρόνια το χρώμα του φρεσκάρεται με 60 τόνους χρώματος, ενώ είναι βαμμένος σε τρεις αποχρώσεις, προοδευτικά ελαφρύτερες προς το μεγαλύτερο υψόμετρο, προκειμένου η σιλουέτα του να γίνεται πιο ελαφριά με φυσικό φόντο τον καμβά του παριζιάνικου ουρανού.