Ο Ιταλός πρωθυπουργός, Ματέο Ρέντσι, παρουσίασε σήμερα, στο κυβερνητικό μέγαρο της Ρώμης, το Παλάτσο Κίτζι, την διαδικτυακή πύλη του «προγράμματος των χιλίων ημερών», που θα δίνει στοιχεία για την πορεία υλοποίησης των κύριων στόχων της κυβέρνησής του.
Ο Ρέντσι ανακοίνωσε ότι από σήμερα λειτουργεί ο ιστότοπος «Βήμα προς Βήμα», στη διεύθυνση www.passodopopasso.italia.it.
Θα ενημερώνεται μέχρι την 28η Μαΐου 2017 και θα προσφέρει πληροφόρηση για τις πρωτοβουλίες και τις μεταρρυθμίσεις που θα υλοποιεί η κυβέρνηση. Ο Ρέντσι χρησιμοποιεί εδώ και μερικές ημέρες στο Twitter την ομώνυμη ετικέτα #passodopopasso για να αναφέρεται σε αυτά τα θέματα.
«Πρόκειται για ένα παζλ. Τώρα διαθέτουμε το εξωτερικό περίγραμμα και, βήμα-βήμα, θα το γεμίσουμε με ψηφίδες και περιεχόμενο», τόνισε ο επικεφαλής της ιταλικής κυβέρνησης, σύμφωνα με το οποίο «με τον τρόπο αυτό ο καθένας θα φέρει ευθύνη και θα δίνει λόγο για την δράση του».
Ο Ρέντσι αναφέρθηκε σε ορισμένα από τα μέτρα που ενέκρινε έως τώρα η κυβέρνησή του. Τόνισε ότι «η μείωση κατά 50% των συνδικαλιστικών αδειών, η δυνατότητα μετάθεσης των δημοσίων υπαλλήλων σε ακτίνα πενήντα χιλιομέτρων από τον τόπο διαμονής τους και η έγκριση ορίου για τους μισθούς των διευθυντικών στελεχών του δημοσίου είναι σημαντικά επιτεύγματα».
«Εργαζόμαστε για να προωθήσουμε, όπως όλοι, την στρατηγική μας στην Ευρώπη. Δεν θεωρούμε ότι οι μισθοί στην χώρα μας πρέπει να μειωθούν, θέλουμε να κάνουμε χρήση της ήδη υπάρχουσας ευελιξίας», δήλωσε ο σαραντάχρονος πρωθυπουργός.
Αναφερόμενος στην επιλογή της υπουργού εξωτερικών Φεντερίκα Μογκερίνι για το αξίωμα της ύπατης εκπροσώπου της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την εξωτερική πολιτική, ο Ρέντσι κατέστησε σαφές ότι δεν πρόκειται να προχωρήσει σε ανασχηματισμό, παρά μόνον στην επιλογή νέου επικεφαλής της ιταλικής διπλωματίας, στα τέλη Οκτωβρίου.
Ερωτηθείς για τις προθέσεις του σχετικά με τα εργασιακά, ο Ιταλός πρωθυπουργός δήλωσε ότι στόχος του παραμένει η έγκριση ενός νέου κοινωνικού συμβολαίου που να προβλέπει «σταδιακά αυξανόμενες εγγυήσεις για τον εργαζόμενο, ανάλογα με την προϋπηρεσία του» και ότι «η γερμανική πραγματικότητα, στο εργασιακό, θα πρέπει να θεωρηθεί ένα χρήσιμο πρότυπο».