H ανάγκη για ένα πιστοποιητικό εμβολιασμού για τον κορονοϊό πριν ταξιδέψει κανείς στην Ευρώπη αυτό το καλοκαίρι μοιάζει να γίνεται πραγματικότητα.
Οι ευρωπαίοι ηγέτες συζητούν για την εισαγωγή του πιστοποιητικού εμβολιασμού πάνω στην ώρα για την έναρξη της φετινής τουριστικής σεζόν, σύμφωνα με δημοσίευμα του BBC, αλλά κάποιες χώρες, μέσα και έξω από την Ε.Ε., έχουν ήδη ανακοινώσει τα σχέδιά τους για τα λεγόμενα «διαβατήρια εμβολιασμού».
Ο στόχος της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι η ελεύθερη διακίνηση των τουριστών στα κράτη-μέλη το καλοκαίρι «χωρίς διακρίσεις», οι προκλήσεις ωστόσο που τίθενται είναι μεγάλες.
Το πιστοποιητικό, είτε ψηφιακό είτε σε χαρτί, θα επιτρέπει σε όποιον έχει εμβολιαστεί (ή έχει αρνητικό τεστ κορονοϊού) να ταξιδεύει χωρίς περιορισμούς στα 27 κράτη-μέλη. Η Ένωση θέλει ωστόσο να συμπεριλάβει και χώρες που δεν είναι μέλη, όπως η Νορβηγία, η Ισλανδία και η Ελβετία.
Το κλειδί στο ψηφιακό πιστοποιητικό θα είναι ένας κώδικας QR, ο οποίος θα περιλαμβάνει τα προσωπικά δεδομένα και η Κομισιόν κρίνει τώρα ασφαλή. Ταυτοχρόνως, συνεργάζεται και με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας ώστε να αναγνωρίζεται το πιστοποιητικό και εκτός ευρωπαϊκών συνόρων.
Η Δανία προγραμματίζει να χρησιμοποιήσει το δικό της πιστοποιητικό εμβολιασμού «Coronapas» για εσωτερικό τουρισμό μετά το Πάσχα. Αντίστοιχα σχέδια έχει και η Σουηδία.
Το Ισραήλ, από την άλλη, έχει ήδη έτοιμο ένα σύστημα με πιστοποιητικά εμβολιασμού, έχοντας εμβολιάσει και με τις δύο δόσεις πάνω από τον μισό πληθυσμό. Ένα «πράσινο πάσο» είναι ήδη διαθέσιμο, με το οποίο μπαίνεις σε ξενοδοχεία, γυμναστήρια και θέατρα.
Όπως ξέρουμε, οι κάτοχοί του θα μπορούν να κάνουν διακοπές σε Ελλάδα και Κύπρο. Πιστοποιητικό εμβολιασμού μελετά τώρα και η Αγγλία, για χρήση τόσο στο εσωτερικό όσο και για ταξίδια στο εξωτερικό.
Προκλήσεις υπάρχουν ωστόσο στη χρήση ενός τέτοιου πιστοποιητικού, καθώς θα πρέπει να εναρμονίζεται με τα πρότυπα που θέτουν Ευρωπαϊκή Ένωση και Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, αλλά και να προκύπτουν από αξιόπιστα συστήματα υγείας.
Ζητήματα εγείρονται και σε επίπεδο ιδιωτικότητας, αλλά και ανθρώπινων δικαιωμάτων. Τα προσωπικά δεδομένα υγείας παραμένουν εξαιρετικά ευαίσθητα και όλοι πρέπει να είναι σίγουροι για τους τρόπους χρήσης τους από εταιρίες και κυβερνήσεις…
