«Ένα μυστήριο τυλιγμένο μέσα σε ένα αίνιγμα τυλιγμένο μέσα σε έναν γρίφο». Κάπως έτσι περιγράφουν οι περισσότεροι την σημαντικότερη πολιτική δολοφονία του 20ου αιώνα.
Όταν στις 22 Νοεμβρίου του 1963 και ώρα 12:30 στο Ντάλας των ΗΠΑ, ο πρόεδρος των ΗΠΑ, ο δημοφιλέστατος JFK, έπεφτε θύμα δολοφονικής επίθεσης, κανείς δεν ήξερε ποιος κρυβόταν πίσω από την εκτέλεση.
Και μπορεί η δολοφονία του να καταγράφηκε καρέ – καρέ από την κάμερα ενός κατοίκου του Ντάλας, του Έιμπραχαμ Ζαπρούντερ, ωστόσο το ερώτημα παρέμεινε, μέχρι σήμερα, αναπάντητο: ποιος σκότωσε τον JFK;
Μια νέα θεωρία (συνωμοσίας ή μη) αποφαίνεται ότι πίσω από την δολοφονία του Κένεντι ήταν ο τότε σοβιετικός ηγέτης Νικήτα Χρουστσόφ, ο από το 1953 διάδοχος του Ιωσήφ Στάλιν στην κορυφή της σοβιετικής ιεραρχίας.
Όπως αναφέρουν τα αμερικανικά ΜΜΕ, το βιβλίο «Επιχείρηση Δράκος» («Operation Dragon») πλέκει ακόμη περισσότερο τον μίτο της επίλυσης του μυστηρίου. Το βιβλίο το έγραψαν δύο πρώην κατάσκοποι, ο Αμερικανός Τζέιμς Γούλσεϊ, [πρώην διευθυντής της CIA] και ο Ρουμάνος Ιον Πατσέπα [ο οποίος αυτομόλησε στις ΗΠΑ και έλαβε πολιτικό άσυλο το 1978].
Οι συγγραφείς υποστηρίζουν ότι η ιδέα να δολοφονηθεί ο Κένεντι ήταν του Χρουστσόφ και ότι το καθήκον αυτό ανατέθηκε στον Λι Χάρβεϊ Οσβαλντ. Στην πορεία, ο Χρουστσόφ και οι συν αυτώ το μετάνιωσαν μεν, αλλά ήταν ήδη αργά καθώς ο Οσβαλντ είχε… απασφαλίσει (κυριολεκτικά) και ουσιαστικά ενήργησε μόνος του.
Το βιβλίο ισχυρίζεται ότι η ΕΣΣΔ «στάμπαρε» τον Όσβαλντ το 1957, όταν ήταν ακόμη ένας αμερικανός ναύτης που υπηρετούσε στην Ιαπωνία.
Κατόπιν, τον έστειλαν στο Μεξικό για εκπαιδευτικές επαφές με τον αρμόδιο για εκτελέσεις στο εξωτερικό πράκτορα της σοβιετικής μυστικής υπηρεσίας. «Αποκωδικοποιημένα αυτά τα έγγραφα αποδεικνύουν ότι ο δολοφόνος του Κένεντι, ο Όσβαλντ, συνάντησε τον “σύντροφο Κοστίν” στο Μεξικό, έναν αξιωματικό που ανήκε στο 13ο Τμήμα της KGB, αυτό που ήταν εξειδικευμένο στις δολοφονίες του εξωτερικού», γράφουν οι δύο τους.
Ο Όσβαλντ αποδείχτηκε, λέει, εξαιρετικός σκοπευτής ενώ στην πορεία πείστηκε από τον «καθοδηγητή του» για το «δίκαιο» της δολοφονίας του Κένεντι, ειδικά όταν έλαβε την εντολή από το Κρεμλίνο να προχωρήσει στην εκτέλεση.
«Ο Όσβαλντ ήξερε ότι ο Χρουστσόφ του είχε αναθέσει αυτό το καθήκον και ήταν πεπεισμένος ότι θα μπορούσε να το φέρει εις πέρας», γράφουν οι συγγραφείς. «Τότε, όμως, οι ηγέτες της KGB και [της ΕΣΣΔ] συνειδητοποίησαν ότι οι τρελές ιδέες του Χρουστσόφ αποτελούσαν άλλο ένα λάθος βήμα προς την κατεύθυνση ενός δυνητικού πυρηνικού πολέμου και ανέκρουσαν πρύμναν».
Οι συγγραφείς δεν προσφέρουν απτά και στιβαρά αποδεικτικά στοιχεία για την συγκεκριμένη εντολή δολοφονίας, ούτε για την εντολή ακύρωσης των σχεδίων. Προσφέρουν απλώς κάποια αποδεικτικά στοιχεία, συχνά με τη μορφή επιστολών, των συναντήσεων του Όσβαλντ με διάφορους πράκτορες της KGB.
Στις σελίδες του βιβλίου υπάρχουν φωτογραφίες από μηνύματα που έστειλε ο Όσβαλντ στη Σοβιετική Ένωση τον Ιούλιο του 1963, ζητώντας την άδεια να αυτομολήσει και να εγκατασταθεί μόνιμα εκεί με την οικογένειά του.
Οι δύο συγγραφείς καταλήγουν την έρευνα τους τονίζοντας με ξεκάθαρο νόημα ότι «όλα τα αποδεικτικά στοιχεία που απαιτούνται για την απόδειξη των ισχυρισμών τους περιέχονται στην έκθεση της Επιτροπής Γουόρεν», οποία μερικά χρόνια μετά αποφάνθηκε ότι ο δολοφόνος ήταν μόνο ένας: Ο Λι Χάρβεϊ Όσβαλντ – που επίσης λίγες ώρες μετά την σύλληψη του δολοφονήθηκε με πυροβολισμό εξ’ επαφής από τον Τζακ Ρούμπι.
Πάντως, οι θεωρίες συνωμοσίας σχετικά με την δολοφονία του Κένεντι δίνουν και παίρνουν μισόν αιώνα μετά…
Συνωμοσιολόγοι όλου του κόσμου, ενωθείτε
Θεωρία 1: Τον σκότωσε η σύζυγός του
Μια σχεδόν… παλαβή θεωρία που υποστηρίζει ότι η Τζάκι Κένεντι αποφάσισε να δολοφονήσει η ίδια το σύζυγό της, μη αντέχοντας άλλο τις εξωσυζυγικές σχέσεις του και ιδιαίτερα τη φημολογούμενη σχέση του με την Μέριλιν Μονρόε. Στο βιβλίο του «Murder in Dealey Plaza», ο καθηγητής Τζέιμς Φέτζερ υποστηρίζει ότι ο πρόεδρος των ΗΠΑ «πυροβολήθηκε εξ’ επαφής από κοντινό του άτομο», χωρίς να κατονομάζει, ωστόσο, την Τζάκι. Η ανάλυση του βίντεο της δολοφονίας, σύμφωνα με τους υποστηρικτές αυτής της θεωρίας, δείχνει τις κινήσεις της Πρώτης Κυρίας να μοιάζουν σπασμωδικές και αρκούντως ύποπτες, με τον Φέτζερ να κάνει λόγο για ένα «μεταλλικό αντικείμενο» εντός της προεδρικής λιμουζίνας.
Θεωρία 2: Θύμα των μυστικών υπηρεσιών
Η CIA θεωρήθηκε ένας από τους κύριους υπόπτους της δολοφονίας, εξαιτίας τω αποφάσεων του προέδρου για σημαντικές αλλαγές στην δομή της που την αφορούσαν. Οι μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ ήθελαν να εκδικηθούν τον Κένεντι για την αποτυχημένη εισβολή στον Κόλπο των Χοίρων στην Κούβα το 1962, όταν η ανθρωπότητα κόντεψε να τιναχτεί στον αέρα λόγω της παρουσίας εκεί πολλών σοβιετικών πυραύλων που θεωρούσαν οι ΗΠΑ ότι θα μπορούσαν να πλήξουν την αμερικανική ενδοχώρα.
Θεωρία 3: Το μακρύ χέρι της Μαφίας
Μια άλλη θεωρία θέλει τα αφεντικά της ιταλικής μαφίας θέλησαν να βγάλουν τον Κένεντι από τη μέση όταν το FBI, με εντολή του JFK, έβαλε στο στόχαστρό του το οργανωμένο έγκλημα. Προσέλαβαν τον Όσβαλντ και κατόπιν οι Capos (Νονοί) έστειλαν τον Ρούμπι να δολοφονήσει τον εκτελεστή του JFK, προκειμένου να μη γίνει γνωστή η συνωμοσία.
Θεωρία 4: Ο Οσβαλντ είχε συνέταιρο
Μια από τις πιο διάσημες θεωρίες είναι αυτή της ύπαρξης ενός δεύτερου εκτελεστή, πέραν του Οσβαλντ. Ο εκτελεστής αυτός κρυβόταν κάπου ψηλά, με διάφορες ηχογραφήσεις να λέγεται ότι αποδεικνύουν πως, πέραν των τριών πυροβολισμών από το τουφέκι του Όσβαλντ, υπήρξε και ένας τέταρτος που «ακούστηκε από ψηλά, από τον δρόμο όπου δολοφονήθηκε ο Κένεντι». Είναι η θεωρία που υποστήριξε ο Όλιβερ Στόουν στην ταινία «JFK» του 1992.
Θεωρία 5: Η εκδοχή της ομπρέλας
Η τελευταία (και πιο τρελή) από τις θεωρίες για τη δολοφονία του Κένεντι κάνει λόγο για έναν άνθρωπο ο οποίος δολοφόνησε τον πρόεδρο με μια… ομπρέλα που ήταν στην πραγματικότητα ένα όπλο βγαλμένο από ταινία του Τζέιμς Μποντ. Σύμφωνα με τους υποστηρικτές της, ο δολοφόνος πέρασε απαρατήρητος και κατάφερε να πυροβολήσει τον Κένεντι στον λαιμό. Η θεωρία αυτή καταρρίφθηκε στην πορεία, αν και πολλοί είναι αυτοί που την υποστηρίζουν ακόμη.
