Στη Σλοβενία διεξάγονται την προσεχή Κυριακή οι έβδομες κατά σειρά και οι δεύτερες πρόωρες βουλευτικές εκλογές, πιθανότατα και οι σημαντικότερες από την ανακήρυξη της ανεξαρτησίας της χώρας το 1991, εκτιμάται σε ανάλυση του Διεθνούς Ινστιτούτου Μεσανατολικών και Βαλκανικών Μελετών (IFIMES) με έδρα τη Λιουμπλιάνα.
Η κυβέρνηση που θα εκλεγεί πρέπει να αντιμετωπίσει πολυάριθμα προβλήματα, τονίζεται στην ανάλυση και υπογραμμίζεται ότι η ανάδειξη του ιστορικού διχασμού μεταξύ των Σλοβένων αποτελεί επιστροφή στο παρελθόν, την ώρα που η χώρα χρειάζεται μέλλον.
«Και άλλες χώρες έχουν τις ιστορικές τους διαιρέσεις, αλλά σπάνια κάποιος υπερτονίζει το παρελθόν σε βάρος του μέλλοντός του, όπως συμβαίνει στη Σλοβενία. Η πολιτική αυτή οδηγεί τη χώρα στην κατάσταση του “σιωπηλού” εμφύλιου πολέμου και στον κίνδυνο αιώνιας σκλαβιάς του χρέους λόγω της ανεύθυνης πολιτικής δανεισμού της τωρινής, αλλά και αρκετών προηγούμενων κυβερνήσεων», αναφέρεται στην ανάλυση του IFIMES.
Στη Σλοβενία είναι αναγκαίοι πρωτοπόροι πολιτικοί της νέας εποχής και προκλήσεις για μία νέα αρχή, προειδοποιούν οι αναλυτές του IFIMES.
«Είναι καιρός, η Σλοβενία με τις δικές τις δυνάμεις να εξέλθει από τη βαθιά οικονομική και πολιτική κρίση. Οι μέχρι τώρα πολιτικές και οικονομικές ελίτ, που συμμετείχαν στη λεηλασία του κράτους, σχεδόν σίγουρα δεν είναι εκείνες που θα διασφαλίσουν καλύτερο μέλλον για τη χώρα και τις νεότερες γενιές της», σημειώνεται στην ανάλυση.
Οι πολίτες περισσότερο από πότε είναι φανερά δυσαρεστημένοι από τις πολιτικές ηγεσίες και τα πολιτικά κόμματα και κάποιοι από τα πολιτικά κόμματα συνδέονται με το έγκλημα και τη διαφθορά. Μάλιστα, ο αρχηγός του Σλοβενικού Δημοκρατικού Κόμματος, πρώην πρωθυπουργός και προεδρεύων στην Ευρωπαϊκή Ένωση, το πρώτο εξάμηνο του 2008, Γιάνεζ Γιάνσα βρίσκεται στη φυλακή, υπενθυμίζεται στο κείμενο.
«Αυτό», όπως αναφέρεται, «προκάλεσε πολλές αντιδράσεις ομοϊδεατών του και ταυτόχρονα υπενθύμισε στην ευρωπαϊκή κοινή γνώμη ότι ορισμένοι προβεβλημένοι εκπρόσωποι του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, που ηγείται στην ΕΕ, βρίσκονται στη φυλακή, όπως ο πρώην πρωθυπουργός της Ιταλίας, Σίλβιο Μπερλουσκόνι, ο πρώην πρωθυπουργός της Κροατίας, Ίβο Σανάντερ και ότι αντιμέτωπος με σοβαρές κατηγορίες είναι ο πρώην πρόεδρο της Γαλλίας, Νικολά Σαρκοζί».
Η εξέλιξη αυτή, όπως θωρούν οι αναλυτές του IFIME, στη σλοβενική δεξιά πολιτική σκηνή ενίσχυσε περισσότερο τα δύο παραδοσιακά λαϊκιστικά κόμματα, που προσπαθούν να διαφυλάξουν τις χριστιανικές και παραδοσιακές αξίες, το Σλοβενικό Λαϊκό Κόμμα (SLS) και το κόμμα Νέα Σλοβενία- Χριστιανοδημοκράτες (Nsi).
Ταυτόχρονα εμφανίστηκαν νέα κόμματα, μεταξύ των οποίων ξεχωρίζει το Κόμμα του Μίρο Τσέραρ (SMC) που δεν είναι ιδεολογικά φορτισμένο και προσπαθεί να ενώσει τους διχασμένους πολίτες της χώρας ανεξάρτητα από ιδεολογικές ή άλλες διαφορές οι οποίοι είναι έτοιμοι να εργαστούν από κοινού για την ευημερία και για ένα καλύτερο μέλλον της Σλοβενίας.
Στο κόμμα κυρίως βρίσκονται πολιτικές προσωπικότητες χωρίς υποθήκη από το παρελθόν, αναφέρεται στην ανάλυση και προστίθεται ότι το ισχυρό ποσοστό στήριξης στο κόμμα αποδεικνύει ότι η Σλοβενία χρειάζεται ένα δυνατό κόμμα, το οποίο θα ανασύρει τη χώρα από τη βαθιά πολιτική και οικονομική κρίση.
«Δύο πολιτικά κόμματα αποτελούν τα άκρα του σλοβενικού πολιτικού χώρου. Ένα είναι το Σλοβενικό Δημοκρατικό Κόμμα (SDS) του Γιάνεζ Γιάνσα, το οποίο βασίζει την ιδεολογία του στον αντικομουνισμό και στη διαδικασία της ανεξαρτητοποίησης. Κομουνιστές πλέον δεν υπάρχουν, η διαδικασία ανεξαρτητοποίησης ολοκληρώθηκε το 1991. Και οφείλεται περισσότερο στο σλοβενικό λαό, ο οποίος με τη βούλησή του στο δημοψήφισμα τάχθηκε υπέρ της ανακήρυξης της ανεξαρτησίας της Σλοβενίας», υπογραμμίζεται στην ανάλυση.
Ορισμένα κόμματα προσπαθούν τα αποτελέσματα της ανεξαρτητοποίησης να τα αποδώσουν αποκλειστικά στη δράση τους, αγνοώντας το γεγονός ότι ήταν συνέπεια της επιθυμίας του σλοβενικού λαού για ανεξαρτησία και των ιστορικών συνθηκών – της πτώσης του τείχους του Βερολίνου.
Πρόκειται για ανάλογη κατάχρηση, όπως στο τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, όταν το τότε Κομουνιστικό Κόμμα Σλοβενίας καταχράστηκε τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα και είχε το μονοπώλιο στη νέα εξουσία.
Ενδιαφέρον στοιχείο είναι το SDS μόνο μία φορά στην ανεξάρτητη Σλοβενία κέρδισε σε βουλευτικές εκλογές.
Το άλλο κόμμα στο άλλο άκρο του πολιτικού χώρου είναι οι Σοσιαλδημοκράτες (SD) διάδοχοι της πρώην Ένωσης Κομουνιστών Σλοβενίας. Σήμερα το κόμμα είναι σε βαθιά κρίση, επειδή την περίοδο της μετάβασης δεν κατάφερε να αναμορφωθεί σε σύγχρονο πολιτικό κόμμα της αριστεράς και ακόμη επιβαρύνεται από υποτροπές του παρελθόντος. Το SD επίσης μόνο μία φορά κέρδισε στις εκλογές και την περίοδο 2008-2011 ήταν επικεφαλής της πιο αδύναμης κυβέρνησης στην ιστορία της ανεξάρτητης Σλοβενίας, σημειώνεται στην ανάλυση.
Το Σλοβενικό Δημοκρατικό Κόμμα και οι Σοσιαλδημοκράτες είναι παραδείγματα δύο κομμάτων που έχουν το μεγαλύτερο όφελος από την ιδεολογική σύγκρουση που καταστρέφει τη Σλοβενία και οι αναλυτές προειδοποιούν ότι η χώρα έχει ανάγκη από πολιτικά κόμματα που δεν έχουν το ιδεολογικό φορτίο του δεξιού ή του αριστερού άκρου, κόμματα τα οποία ενώνουν και θα αποκαταστήσουν τη χαμένη εμπιστοσύνη των πολιτών στην πολιτική και στους θεσμούς του σλοβενικού κράτους.
