Τα παιδιά που μεγαλώνουν σε συνθήκες οικονομικής κρίσης και ύφεσης, είναι πιο πιθανό, όταν μεγαλώσουν, να έχουν γίνει λιγότερο εγωκεντρικοί ενήλικοι, σε σχέση με τους συνομηλίκους τους, που γνώρισαν ένα ανέμελο και εύκολο ξεκίνημα στη ζωή τους. Στο συμπέρασμα αυτό κατέληξε μια νέα έρευνα Αμερικανών ψυχολόγων, που υποστηρίζουν ότι η κρίση -με τον τρόπο της- αποτελεί ένα είδος «φάρμακου» κατά του ναρκισσισμού της εφηβείας.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής την ψυχολόγο Έμιλι Μπιάνκι του Πανεπιστημίου Έμορι της Ατλάντα, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό ψυχολογίας «Psychological Science», όπως μεταδίδει το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων. Σύμφωνα με τη βρετανική Daily Mail, αξιολόγησαν (μετα-ανάλυση) τα ευρήματα τριών προηγούμενων ερευνών που συνολικά αφορούσαν περίπου 35.000 ανθρώπους, οι οποίοι γεννήθηκαν μεταξύ 1930 και 1994.
Το βασικό «μήνυμα» είναι ότι όσοι νέοι ενηλικιώθηκαν στη διάρκεια κάποιας οικονομικής κρίσης, περιστρέφονται συνήθως λιγότερο γύρω από τον εαυτό τους. Το επίπεδο της ανεργίας σε μια χώρα, κατά την εφηβεία, αφήνει το δικό του «αποτύπωμα» στην προσωπικότητα κάποιου μετά την ενηλικίωσή του. Αυτή η επίδραση έχει και τη θετική όψη της από ψυχολογική πλευρά, καθώς οι νέοι αυτοί παύουν να νιώθουν μοναδικοί και ξεχωριστοί. Αντίθετα, όσοι μεγαλώνοντας συνήθισαν στην ιδέα ότι τα πράγματα είναι πάντα εύκολα, έγιναν πιο ναρκισσιστικοί.
«Τα ευρήματά μας δείχνουν ότι οι οικονομικές συνθήκες κατά την περίοδο που διαμορφώνεται η προσωπικότητα κάποιου, δεν επηρεάζουν μόνο πώς οι άνθρωποι σκέφτονται για την οικονομία και την πολιτική, αλλά επίσης πώς σκέφτονται για τον εαυτό τους, καθώς και τη σημασία που αποδίδουν στους άλλους», δήλωσε η Μπιάνκι και πρόσθεσε: «Η κατάσταση της οικονομίας έχει πιθανώς την πιο σοβαρή επίπτωση στους νέους. Σε μια κρίση, είναι οι τελευταίοι που προσλαμβάνονται και οι πρώτοι που απολύονται. Αυτή η εμπειρία ασκεί καθοριστική επίδραση πάνω τους».
