Το σώμα, το πρόσωπο και η γλώσσα του είναι καλυμμένα με τατουάζ, ενώ έχει μετατρέψει, χειρουργικά, τον σκληρό χιτώνα (λευκό) του ματιού του σε μαύρο. Πρόκειται για έναν δάσκαλο, ο οποίος δήλωσε ότι τον απέτρεψαν από το να διδάσκει σε ένα γαλλικό νηπιαγωγείο έπειτα από τα παράπονα που εξέφρασε ένας γονέας ότι τρομάζει το παιδί του όταν τον βλέπει.
Ο δάσκαλος όμως, ο 35χρονος Σιλβέν Ελέν, εξακολουθεί να διδάσκει παιδιά Δημοτικού, δηλαδή από έξι χρονών και πάνω και υποστηρίζει ότι, έπειτα από το αρχικό σοκ που παθαίνουν οι μαθητές όταν τον βλέπουν για πρώτη φορά, στη συνέχεια βλέπουν πέραν την εμφάνισής του.
«Όλοι οι μαθητές μου και οι γονείς τους ήταν πάντα χαλαροί μαζί μου γιατί, βασικά, με γνώριζαν», λέει ο Ελέν, ο οποίος υπολογίζει ότι έχει περάσει περίπου 460 ώρες κάτω από την βελόνα του καλλιτέχνη τατουάζ.
«Είναι μόνο όταν ο κόσμος με βλέπει από μακριά που μπορεί να φανταστεί το χειρότερο», συμπληρώνει ο ίδιος, όπως μεταδίδει το Reuters και αναμεταδίδει το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων.
Όπως περιγράφει, τον περασμένο χρόνο δίδασκε στο νηπιαγωγείο του Δημοτικού Σχολείου Docteur Morere, στο Παλεσό, ένα προάστιο του Παρισιού, όταν οι γονείς ενός τρίχρονου μαθητή εξέφρασαν παράπονα στην διεύθυνση του σχολείου λέγοντας ότι ο γιος τους, ο οποίος δεν είχε τον Ελέν για νηπιαγωγό, τον έβλεπε σε εφιάλτες.
Περίπου δύο μήνες αργότερα οι σχολικές αρχές τον ενημέρωσαν ότι πλέον δεν θα κάνει μάθημα στον νηπιαγωγείο.
«Νομίζω ότι η απόφαση που πήραν είναι θλιβερή», λέει εκείνος.
Ένας εκπρόσωπος της τοπικής αρχής εκπαίδευσης δήλωσε ότι συμφωνήθηκε μαζί του να μη διδάσκει στο νηπιαγωγείο.
Μαθητές κάτω των έξι ετών «μπορεί να τρομάζουν με την εμφάνισή του», είπε ο εκπρόσωπος.
Παρά το συμβάν, ο Ελέν δήλωσε ότι θα συνεχίσει να ασκεί το επάγγελμα που έχει επιλέξει. «Είμαι δάσκαλος του Δημοτικού… αγαπώ τη δουλειά μου».
Σύμφωνα με τον ίδιο, ξεκίνησε να κάνει τατουάζ στα 27 του ενώ δίδασκε σε ένα ιδιωτικό σχολείο στο Λονδίνο όταν βίωσε μια «υπαρξιακή κρίση».
Έκτοτε, εξηγεί, «τα τατουάζ είναι το πάθος μου».
Ο Σιλβέν ελπίζει να δείξει στους μαθητές του ότι θα πρέπει να αποδέχονται τους ανθρώπους που διαφέρουν από την νόρμα.
«Ίσως όταν θα είναι ενήλικες να γίνουν λιγότερο ρατσιστές, λιγότερο ομοφοβικοί και περισσότερο ανοιχτόμυαλοι», λέει.
