Με την πτώση του Ενρίκο Λέτα, που θυσιάστηκε από το δικό του στρατόπεδο, η Ιταλία επιστρέφει στο σπιράλ των αλληλοδιαδεχόμενων με σπάνια ταχύτητα κυβερνήσεων, προϊόν ενός παρωχημένου πολιτικού συστήματος στο πλαίσιο του οποίου ο πρόεδρος της κυβέρνησης είναι ο αδύναμος κρίκος του συστήματος.
Όπως αναφέρει το ΑΜΠΕ, η επόμενη κυβέρνηση, πιθανότατα υπό τον Ματέο Ρέντσι, τον βιαστικό και φιλόδοξο ηγέτη του Δημοκρατικού Κόμματος που εκθρόνισε τον Ενρίκο Λέτα , θα είναι η τέταρτη κυβέρνηση της Ιταλίας σε διάστημα μικρότερο των δύο ετών, μετά την παραίτηση του Σίλβιο Μπερλουσκόνι τον Νοέμβριο 2011.
«Σάλτο μορτάλε», είναι ο τίτλος του περιοδικού L’ Espresso: «Ο Ρέντσι ακολουθεί μία διαδικασία που συμφωνήθηκε γύρω από ένα τραπέζι εδώ και δύο μήνες: μπορεί να κατοχυρώσει την ηγεσία του ή να κάνει στάχτη την δημοτικότητά του».
«Αιώνια ιταλική απόκλιση» σχολιάζει η La Stampa τονίζοντας ότι το στοίχημα που έβαλε το λυκόπουλο της ιταλικής πολιτικής έχει αβέβαιη έκβαση: δεν ξέρουμε ακόμη αν μπήκε γκολ ή αν η μπάλα πέρασε επάνω από το τέρμα».
«Αδίστακτος καριερίστας», σύμφωνα με τον Μπέπε Γκρίλο, ο Ματέο Ρέντσι είναι ένας βιαστικός άνθρωπος και «θα αποτελούσε ψευδαίσθηση να σκεφτεί κανείς ότι κάποιος του είδους του θα αφεθεί να φυτοζωεί περιμένοντας τη σειρά του», γράφει η La Stampa.
Ο 39χρονος δήμαρχος της Φλωρεντίας, ο οποίος έκανε καριέρα μόνο σε τοπικό επίπεδο, «άρχισε την παρτίδα του εδώ και δύο χρόνια και κατέληξε να γίνει ηγέτης του Δημοκρατικού Κόμματος αντίθετα με τη βούληση του ίδιου του κόμματος, γεγονός που τον υποχρεώνει να κάνει συνεχώς ρελάνς, χωρίς να μπορεί να σταματήσει», σχολιάζει ο Ερνέστο Γκάλι ντελα Λότζα, ιστορικός και αρθρογράφος της Corriere della Sera.
Για το «Ρίσκο του Ακροβάτη» κάνει λόγο η La Repubblica, ενώ η Corriere della Sera αναγνωρίζει στον γραμματέα του Δημοκρατικού Κόμματος «ταλέντα που μπορεί να εκπλήξουν», αλλά προειδοποιεί ότι «δεν πρέπει όλα να εξαντληθούν στα ειδικά εφέ». Πρέπει να διαλυθεί η εντύπωση ότι δεν πρόκειται παρά για ένα ακόμη, τόσο συνηθισμένο στην Ιταλία, «παλατιανό πραξικόπημα».
Η αποπομπή του Ενρίκο Λέτα από την ηγεσία του Δημοκρατικού Κόμματος ήταν μία πράξη γρήγορη και στεγνή, χωρίς έλεος προς αυτόν που υπήρξε ο δεύτερος στην ηγεσία του κόμματος πριν αναλάβει την πρωθυπουργία.
Εάν ο Ματέο Ρέντσι «συνεχίσει με την ίδια βιαιότητα, αυτόν τον αυταρχικό τρόπο, θα μπορούσε κανείς να συναγάγει ότι πρόκειται για μέθοδο εργασίας», λέει ο Πίπο Τσιβάτι, μέλος της αριστερής πτέρυγας του PD που θεωρεί ότι «Ρέντσι μετατρέπεται σε πρόσωπο νουάρ μιθυστορήματος».
«Αυτή η πολλοστή πολιτική δολοφονία θα είναι δύσκολο να λησμονηθεί», γράφει η La Repubblica και η Il Fatto αναρωτιέται: «Αλλά ο Ρέντσι, πόσο καιρό θα διαρκέσει;».
