Πέρα από τα έξυπνα και πνευματώδη αστεία τους, οι κωμικοί πολλές φορές όταν βρίσκονται στη σκηνή συμπεριφέρονται… κάπως γελοία. Σύμφωνα με ερευνητές από το πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και το Berkshire Healthcare NHS Foundation Trust, η «τρέλα» αυτή ενδέχεται να μην είναι απλά μέσα στο… σενάριο της παράστασής τους.
Την ικανότητα να κάνει κανείς κάποιον να γελάσει έχουν οι άνθρωποι, των οποίων η προσωπικότητα είναι παρόμοια με εκείνων που πάσχουν από διπολική διαταραχή και σχιζοφρένεια.
Στα παλιά χρόνια, η δημιουργικότητα και η φαντασία των ζωγράφων και των συγγραφέων είχε συνδεθεί με την τρέλα. Τώρα, βρετανοί ειδικοί υποστηρίζουν ότι έχουν βρει μια σχέση ανάμεσα σε αυτή και τους… κωμικούς!
Πίσω από τη θλιμμένη εικόνα ενός κλόουν, «κρύβονται» χαρακτηριστικά ψυχωτικών προσωπικοτήτων, όπως για παράδειγμα ο Spike Milligan, ο οποίος υπέφερε από μανιοκαταθλιπτικά επεισόδια σε όλη του τη ζωή, αναφέρει σε δημοσίευμά της η βρετανική εφημερίδα Daily Mail.
Οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι οι μανιακές σκέψεις βοηθούν στη «δημιουργία» αστείων ιδεών και αποτελούν το «σπινθήρα» που προσδίδει σε κάποιον χιούμορ.
Οι παραστάσεις stand-up της σύγχρονης εποχής είναι πιθανό να διακατέχονται από μεγαλύτερο επίπεδο εξωστρέφειας –μια μορφή παρορμητικότητας- ωστόσο, ταυτόχρονα, είναι περισσότερο καταθλιπτικές και ακοινώνητες.
Για την ακρίβεια, όπως επισημαίνουν οι ερευνητές, το προκαλεί κανείς σε κάποιον γέλιο, ίσως είναι μια μορφή αυτοθεραπείας, για να ανακουφίσει τα δικά του δυσάρεστα συναισθήματα και την πεσμένη διάθεση.
Σύμφωνα με τους αναλυτές ο Robin Williams υπέφερε από διπολική διαταραχή, ωστόσο δε μπορούν να υποστηρίξουν την άποψή τους χωρίς αρκετά αποδεικτικά στοιχεία, σημειώνει το δημοσίευμα.
Λένε ότι η μανιοκατάθλιψη «κρυβόταν» πίσω από τις ερμηνείες του σε πολλές από τις ταινίες, στις οποίες συμμετείχε. Ο Williams πετούσε το σενάριο και υποκρινόταν σύμφωνα με όσα του «έλεγε η καρδιά του». Σχεδόν πάντα πρωταγωνιστούσε σε κωμωδίες, διακωμωδώντας σοβαρά ζητήματα της ζωής.
Ένας συγγραφέας υποστήριξε ότι ο Robin Williams εμφάνισε κατάθλιψη όταν χώρισε με μία από τις πρώην συντρόφους του, και πως αυτό το γεγονός επηρέασε τις παραστάσεις του. Ένας άλλος είπε ότι αυτό συνέβη όταν χώρισε από την Julliard.
Ο καθηγητής του πανεπιστημίου της Οξφόρδης, Gordon Claridge, και επικεφαλής της έρευνας δήλωσε στην εφημερίδα: «Παρότι η σχιζοφρενική ψύχωση από μόνη της μπορεί να αποβεί επιζήμια για το χιούμορ ενός ατόμου, σε πιο “ελαφριές μορφές” μπορεί να αυξήσει την ικανότητα των ανθρώπων να συνδέουν περίεργα ή ασυνήθιστα πράγματα και καταστάσεις, και να σκέφτονται “έξω από το κουτί”».
«Επιπλέον, οι μανιακές σκέψεις, που είναι κοινό φαινόμενο σε ανθρώπους που πάσχουν από διπολική διαταραχή, μπορεί να βοηθήσουν τους πάσχοντες να συνδυάζουν ιδέες για να προκύπτουν καινούριες, πρωτότυπες και χιουμοριστικές» πρόσθεσε.
Ο καθηγητής και οι συνεργάτες του Victoria Ando και Ken Clark έπεισαν 523 κωμικούς (404 άντρες και 119 γυναίκες) να συμμετάσχουν στην έρευνά τους.
Τους ζήτησαν να συμπληρώσουν ένα ερωτηματολόγιο, το οποίο ήταν έτσι σχεδιασμένο ώστε να «μετρήσει» συγκεκριμένα χαρακτηριστικά όπως: η πίστη στην τηλεπάθεια και τα παραφυσικά γεγονότα, πόσο εύκολα αποσπάται η προσοχή τους, η ικανότητά τους να νιώσουν κοινωνική και σωματική ευχαρίστηση και η τάση τους προς παρορμητική συμπεριφορά.
Το ίδιο ερωτηματολόγιο συμπλήρωσαν και 364 ηθοποιοί και 831 άνθρωποι του γενικού πληθυσμού, που δεν απασχολούνταν σε δημιουργικά επαγγέλματα.
Οι κωμικοί σημείωσαν σημαντικά υψηλότερα σκορ και στις τέσσερις κατηγορίες ψυχωτικών προσωπικοτήτων, συγκριτικά με τους ανθρώπους του «γενικού πληθυσμού», σύμφωνα με την έρευνα που δημοσιεύτηκε στο British Journal of Psychiatry.
