Περισσότερη αβέβαιη παρά ποτέ είναι η έκβαση των βουλευτικών εκλογών στο Λουξεμβούργο, όπου τίθεται και το θέμα της επανεκλογής του Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ για μια νέα θητεία.
Τα 628 εκλογικά τμήματα που είναι διασκορπισμένα στη δεύτερη μικρότερη (μετά τη Μάλτα) χώρα της Ε.Ε., η οποία αριθμεί 238.587 εκλογείς, ανοίγουν στις 08:00 (τοπική ώρα, 09:00 ώρα Ελλάδας) και θα κλείσουν στις 14:00 (15:00 ώρα Ελλάδας). Τα πρώτα αποτελέσματα αναμένονται νωρίς το βράδυ.
Έπειτα από 18 χρόνια στην εξουσία, ο Γιούνκερ, επικεφαλής του Χριστιανικού Κοινωνικού Λαϊκού Κόμματος (CSV), προκάλεσε εκλογές επτά μήνες πριν από την κανονική λήξη της θητείας του, αφού τον εγκατέλειψε το Σοσιαλιστικό Κόμμα (LSAP), ο παραδοσιακός εταίρος του.
Όπως και η αντιπολίτευση, οι σοσιαλιστές κατήγγειλαν την πολιτική ευθύνη του πρωθυπουργού στο σκάνδαλο της υπηρεσίας πληροφοριών, η οποία διέπραξε σοβαρές παρατυπίες, κυρίως κατασκοπεύοντας σε μεγάλη κλίμακα τον πληθυσμό και ένα μέρος της πολιτικής τάξης.
Σχεδόν 59 ετών, τα μισά από τα οποία έχει περάσει στην κυβέρνηση, ο Γιούνκερ βρίσκεται συνεπώς αντιμέτωπος με τη φθορά της εξουσίας και μια κάποια κόπωση του πληθυσμού που αναζητεί νέους ανθρώπους, μέσα σ’ ένα οικονομικό πλαίσιο πιο δύσκολο για τη χώρα αυτή, η οποία παραμένει μία από τις πλουσιότερες του κόσμου, αλλά είδε το ποσοστό της ανεργίας να φθάνει σχεδόν στο 7% και το χρέος της να τριπλασιάζεται μέσα σε 15 χρόνια.
Ο Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ, ο οποίος είχε εκλεγεί εύκολα το 1995, το 1999, το 2004 και το 2009, αντιμετωπίζει αυτή τη φορά έναν αντίπαλο, το σοσιαλιστή Ετιέν Σνάιντερ, ο οποίος δεν κρύβει τη φιλοδοξία του να του πάρει τη θέση.
«Σήμερα θέλω αληθινά να γίνω πρωθυπουργός για να δώσω μια νέα δυναμική στη χώρα και να την μεταρρυθμίσω εκ βάθρων», δήλωσε ο 42χρονος σοσιαλιστής ηγέτης.
Ο πολίτης «θα θυμηθεί άραγε ότι δεν είναι πολυτέλεια αλλά ζωτική ανάγκη να αναπνέεις φρέσκο αέρα, να αισθάνεσαι το αεράκι στο δέρμα σου;», αναρωτιόταν χθες, Σάββατο, η κεντροαριστερή εφημερίδα «Τάγκεμπλατ».
«Το σοσιαλιστικό κόμμα και ο επικεφαλής του μπήκαν στην προεκλογική εκστρατεία με την ιδέα να αλλάξουν τον μολυσμένο αέρα. Γιατί όχι; Όμως τι το τόσο επαναστατικό έχει το να θέλεις να μειώσεις στα 16 την ηλικία της ψήφου ή να μειώσεις τη διάρκεια των πολιτικών εντολών;», αναρωτιόταν μια άλλη εφημερίδα, η «Βορτ», που πρόσκειται στο Χριστιανικό Κοινωνικό Λαϊκό Κόμμα.
Το Χριστιανικό Κοινωνικό Λαϊκό Κόμμα αναμένει ότι θα χάσει ψήφους, έστω κι αν προβλέπεται ότι θα παραμείνει η κύρια πολιτική δύναμη του Μεγάλου Δουκάτου, όπου βρίσκεται στην εξουσία σχεδόν αδιάκοπα εδώ και 60 χρόνια.
«Θα ήθελα το CSV να παραμείνει το πιο ισχυρό κόμμα, έτσι θα μπορέσουμε να κυβερνήσουμε τα πέντε επόμενα χρόνια. Αν αυτό δεν συμβεί, θα είμαι βουλευτής της αντιπολίτευσης», ανακοίνωσε ο Γιούνκερ, ο οποίος είναι σήμερα ο πρύτανης των ηγετών της ΕΕ, αλλά λέει πως έχει εγκαταλείψει κάθε ευρωπαϊκή φιλοδοξία.
Σύμφωνα με μια δημοσκόπηση, το CSV θα χάσει τρεις έδρες στη Βουλή, όπου έχει σήμερα 26 από τις 60. Τις έδρες αυτές θα πάρουν οι φιλελεύθεροι του δημάρχου της πόλης του Λουξεμβούργου Ξαβιέ Μπετέλ, οι οποίοι θα συγκεντρώσουν έτσι 12 έδρες και θα είναι στήθος με στήθος με τους σοσιαλιστές.
Άλλος ενδεχόμενος νικητής είναι οι Πράσινοι του Φρανσουά Μπάους, συμμάχου του Μπετέλ στη δημαρχία του Λουξεμβούργου. Ο φιλελεύθερος και ο οικολόγος δεν κρύβουν πως θέλουν να σχηματίσουν ένα τριμερή συνασπισμό, χωρίς το Χριστιανικό Κοινωνικό Λαϊκό Κόμμα, κάτι που μπορεί να συμβεί για πρώτη φορά στο Μεγάλο Δουκάτο.
Θα πρέπει γι’ αυτό να συσπειρώσουν τους σοσιαλιστές. “Αν είναι δυνατό να εφαρμόσουμε, οι τρεις μαζί, αληθινές μεταρρυθμίσεις για να εκσυγχρονιστεί το κράτος και να του δοθεί μια νέα ώθηση, τότε ναι, είμαι υπέρ ενός τριμερούς συνασπισμού”, δήλωσε ο Σνάιντερ, ο οποίος επισήμως δεν εξετάζει το ενδεχόμενο μιας συμφιλίωσης με το Χριστιανικό Κοινωνικό Λαϊκό Κόμμα.
Το CSV επικέντρωσε την προεκλογική εκστρατεία του στην προσωπικότητα και την εμπειρία του Γιούνκερ και στην ανάγκη της χώρας για σταθερότητα, προειδοποιώντας τους ψηφοφόρους εναντίον ενός τριμερούς συνασπισμου.
Συνολικά εννέα κόμματα παίρνουν μέρος σήμερα στις βουλευτικές εκλογές, από την άκρα αριστερά με το Ντέι Λενκ και το Κομμουνιστικό Κόμμα ως τη λαϊκιστική δεξιά του ADR.