Τη μείωση του ποσοστού των πολιτών της Ρουάντας που ζουν στην ανέχεια, έθεσε σαν στόχο ο πρόεδρος της χώρας Πολ Καγκάμε.
Συγκεκριμένα, ο στόχος που τέθηκε είναι το ποσοστό να πέσει κάτω από το φράγμα του 30%, από 45% που είναι σήμερα.
Τη δήλωση αυτή έκανε ο πρόεδρος κατά τη διάρκεια τελετής για την έναρξη της δεύτερης φάσης του λεγόμενου «Στρατηγικού Σχεδίου για την Οικονομική Ανάπτυξη και για τη Μείωση της Φτώχειας» (EDPRS II), το οποίο προβλέπει μια μέση ετήσια ανάπτυξη 11,5% τα επόμενα 5 χρόνια.
«Έχουμε στόχο μια διψήφια ανάπτυξη, 11,5%, και μια πτώση της φτώχειας κατά τουλάχιστον 15 μονάδες, δηλαδή από το 45% στο 30% κατά την διάρκεια των πέντε προσεχών ετών», υπογράμμισε ο Καγκάμε.
Η πρώτη φάση του σχεδίου αυτού που διήρκεσε από το 2008 έως το 2012, οδήγησε σε «μια διψήφια μείωση του αριθμού των προσώπων τα οποία ζουν στη φτώχεια μέσα σε 5 χρόνια και την πτώση από το 37% στο 24% του αριθμού όσων ζουν σε συνθήκες ακραίας φτώχειας την ίδια περίοδο», πρόσθεσε ο Καγκάμε, τονίζοντας πως τη συγκεκριμένη πενταετία η Ρουάντα κατέγραψε μέση ετήσια ανάπτυξη 8%.
Όταν είχε παρουσιάσει το σχέδιο EDPRS II, το Μάρτιο, η κυβέρνηση της Ρουάντας είχε τονίζει ότι έχει στόχο το κατά κεφαλήν ΑΕΠ να αυξηθεί στα 1.240 δολάρια ως το 2020, από 644 δολάρια το 2012.
Το κατά κεφαλήν ΑΕΠ στη Ρουάντα ήταν 289 δολάρια το 2005 και διπλασιάστηκε μέσα στα 8 επόμενα χρόνια, σύμφωνα με επίσημες στατιστικές.
Ο πρόεδρος Καγκάμε κάλεσε τον ιδιωτικό τομέα να «διαδραματίσει έναν πιο ενεργό ρόλο» και να εκμεταλλευθεί «τις νέες οικονομικές ευκαιρίες» που προφέρει η Ρουάντα στους τομείς της γεωργίας, του εμπορίου, της μεταποίησης, των ορυχείων, των μεταλλείων και των υπηρεσιών.
Ωστόσο, κατά τη διάρκεια του 2012 πολλές χώρες πάγωσαν εν μέρει ή πλήρως την οικονομική ή/και τη στρατιωτική βοήθεια που προσφέρουν στη Ρουάντα, μετά την δημοσίευση μιας έκθεσης ειδικών του ΟΗΕ η οποία κατηγόρησε το Κιγκάλι ότι υποστήριξε την εξέγερση της οργάνωσης M23 στη ΛΔ Κονγκό, παρά τις κατηγορηματικές διαψεύσεις των αρχών της Ρουάντας. Έκτοτε μέρος της βοήθειας άρχισε να ρέει ξανά, τουλάχιστον εν μέρει.
Ο προϋπολογισμός της Ρουάντας εξαρτάται κατά ένα περίπου 40% από τη διεθνή βοήθεια και το Κιγκάλι αναθεώρησε τον προϋπολογισμό της χώρας λόγω της αναστολής μέρους της βοήθειας αυτής, που ενδέχεται να έχει συνέπειες για το ρυθμό ανάπτυξης της οικονομίας της χώρας.