Jessica Mendez τη λένε, ζει στο Λας Βέγκας και βγάζει πλέον τα προς το ζην ως επαγγελματίας συγγραφέας, παρά τις σπουδές και τα μεταπτυχιακά στην ψυχολογία.
Τελειώνοντας το πανεπιστήμιο στα 20 και κάτι, έπιασε την πρώτη της δουλειά σε ένα γραφείο, όταν και είδε με τρόμο πως κανένας από τους συναδέλφους της δεν την έπαιρνε στα σοβαρά.
Κι ενώ ταλαιπωρήθηκε πολύ από την όλη οδύσσεια, όχι μόνο κατάφερε να κερδίσει τον σεβασμό τους, αλλά και πλέον είναι σε θέση να μοιραστεί τη σοφία της.
Η Mendez πίστευε πως το νεαρό της ηλικίας της θα ήταν προσόν, μόνο που κατάλαβε γρήγορα πως ήταν τροχοπέδη, αναγκάζοντάς τη να δουλεύει περισσότερο για να πείσει τους γύρω της πως είναι ικανή.
Σήμερα η κατάσταση είναι εντελώς διαφορετική για την ίδια. Επιστρέφοντας όμως σε κείνη την περίοδο, να τι έχει να συμβουλεύσει όλους τους νέους που μπορεί να βρεθούν σε παρόμοια θέση.
«Μην το παίρνετε προσωπικά»: Δεν έχουν τίποτα εναντίον σας, λέει, μπορεί να νιώθουν απλώς απειλή ή να είναι ανασφαλείς.
«Θυμηθείτε ότι ο σεβασμός κερδίζεται, δεν χαρίζεται»: Πρέπει να δουλέψετε σκληρά για να σας πάρουν στα σοβαρά.
«Μιλήστε αν οι διακρίσεις με βάση την ηλικία σας επηρεάζουν τη δουλειά σας»: Κάντε μια ειλικρινή συζήτηση με τον προϊστάμενό σας αν όλα αυτά δεν σας αφήνουν να εργαστείτε όπως θέλετε.
