«Έχουμε άψογες σχέσεις και κάνουμε έναν ειλικρινή και τίμιο διάλογο. Όταν τα made in China θα είναι εφάμιλλα με τα made in Germany, το ζευγάρι μας θα είναι ονειρεμένο». Τα λόγια του κινέζου πρωθυπουργού Λι Κετσιάνγκ, μετά τη συνάντησή του με την Άγγελα Μέρκελ στο Βερολίνο, δεν θα μπορούσαν να είναι πιο σαφή.

Μετά την «Κινδία», δηλαδή τη συνεργασία της Κίνας με την Ινδία, γεννάται τώρα και η «Κιρμανία», μια στρατηγική συνεργασία ανάμεσα στις δύο χώρες που δεν έχει προηγούμενο. Όπως παρατηρούν γερμανικές πηγές, η επίσκεψη του Λι στο Βερολίνο σηματοδοτεί μια στροφή.

Οι διμερείς οικονομικές σχέσεις, τόνισαν τόσο η «ισχυρότερη γυναίκα του κόσμου» όσο και ο κινέζος πρωθυπουργός, βρίσκονται σε εξαιρετικό σημείο.

Όπως αναφέρει το ΑΜΠΕ, η επίσκεψη ολοκληρώθηκε με 17 συμφωνίες, μεταξύ των οποίων για την κατασκευή άλλου ενός εργοστασίου της Volkswagen και δύο κοινοπραξίες με τον χημικό κολοσσό Basf. Η εταιρεία αυτή, μάλιστα, δεν διστάζει να επενδύσει στην επαρχία Σιντζιάνγκ, που άλλες δυτικές επιχειρήσεις θεωρούν υψηλού κινδύνου.

Κι αυτό δεν είναι όλο: το Βερολίνο επιβεβαίωσε τη ριζική του διαφωνία με την πρόταση των Βρυξελλών να επιβληθούν κυρώσεις εναντίον των κινέζων παραγωγών φωτοβολταϊκών. «Εμείς προτιμάμε τη συνεργασία», λένε οι Γερμανοί, αγνοώντας τις καταγγελίες της Κομισιόν ότι οι Κινέζοι κάνουν «ντάμπινγκ» τιμών.

Άλλες συμφωνίες ανάμεσα στις δύο πλευρές περιλαμβάνουν την επιστημονική συνεργασία ακόμη και σε ευαίσθητους τομείς, τον πολλαπλασιασμό των πολιτιστικών ανταλλαγών, την ενίσχυση της συνεργασίας ανάμεσα στα πανεπιστήμια αιχμής των δύο χωρών, καθώς και την αύξηση των μαθημάτων κινεζικών και γερμανικών.

«Πρόκειται για μια ειδική σχέση, την οποία θέλουμε να αναπτύξουμε ακόμη περισσότερο», σχολιάζουν πηγές της λαϊκής Δημοκρατίας. Στην Ευρώπη, προσθέτουν, κανείς ηγέτης δεν έχει γι’ αυτούς τη σημασία που έχει η Μέρκελ. Η Γερμανία της Άγγελας Μέρκελ έχει όμως κι ένα ρόλο-κλειδί στο γεωπολιτικό και γεωστρατηγικό όραμά τους. Το Πεκίνο μαθαίνει από το Βερολίνο όχι μόνο πώς να ασκεί έναν ηγετικό ρόλο σε μια ήπειρο, αλλά και πώς να οικοδομεί ειδικές σχέσεις με τους ανταγωνιστές του. Η Κίνα είδε, για παράδειγμα, με μεγάλο ενδιαφέρον το ‘όχι’ της γερμανικής κυβέρνησης στις ΗΠΑ στο ζήτημα της επέμβασης στη Λιβύη.

Ο ειλικρινής, καθαρός, αλλά και διακριτικός τρόπος με τον οποίο χειρίζεται η Μέρκελ το θέμα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, και ατομικές περιπτώσεις όπως εκείνη του Αϊ Ουέιουεϊ, βοηθά ακόμη περισσότερο την οικοδόμηση ενός κλίματος αμοιβαίας εμπιστοσύνης. Είναι χαρακτηριστικό ότι αυτή την εβδομάδα έδωσε εύσημα στην καγκελάριο και ο πρώην καγκελάριος Χέλμουτ Σμιτ, που είναι αλλεργικός σε οποιαδήποτε πίεση για τα ανθρώπινα δικαιώματα. . .