Οι σχεδόν 6.000 πρόσφυγες και μετανάστες που συνεχίζουν να είναι παγιδευμένοι σε κέντρα κράτησης στη Λιβύη υπό εξαιρετικά επικίνδυνες συνθήκες πρέπει να απομακρυνθούν επειγόντως από εκεί και να μεταφερθούν στην Ευρώπη «το συντομότερο δυνατόν», τόνισαν στελέχη της μη κυβερνητικής οργάνωσης Γιατροί Χωρίς Σύνορα (Médecins sans frontières, MSF) χθες, κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου στη Ρώμη.

Οργανώσεις υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων έχουν καταγράψει επανειλημμένα περιπτώσεις κακομεταχείρισης και βασανιστηρίων σε κέντρα κράτησης μεταναστών και προσφύγων στη Λιβύη· οι μάχες που μαίνονται γύρω από την Τρίπολη το τελευταίο δίμηνο επιδείνωσαν περαιτέρω την κατάσταση.

«Δεν υπάρχουν ασφαλείς τοποθεσίες στη Λιβύη όπου θα μπορούσαν να μεταφερθούν αυτοί οι μετανάστες και οι πρόσφυγες ώστε να γλιτώσουν από τους κινδύνους της σύρραξης», εξήγησε ο Σαμ Τέρνερ, επικεφαλής της αποστολής της MSF στη Λιβύη, στη συνέντευξη Τύπου.

«Αυτός είναι ο λόγος που διατυπώνουμε επείγουσα έκκληση για την ανθρωπιστική απομάκρυνσή τους», πρόσθεσε ο Τέρνερ, απευθυνόμενος στις κυβερνήσεις των κρατών μελών της ΕΕ.

«Η κατάσταση συνεχίζει να είναι πάρα πολύ ανησυχητική» και «πρέπει να σταματήσει το συντομότερο δυνατόν. Οι άνθρωποι αυτοί υφίστανται πολλά δεινά», υπογράμμισε από την πλευρά του ο Ζουλιάν Ρεκμάν, επικεφαλής της αποστολής της MSF στη Μισράτα και στη Χομς.

Οι έγκλειστοι στους καταυλισμούς δεν τρώνε παρά μόνο ψωμί επί μήνες και η πρόσληψη πρωτεϊνών είναι κάθε άλλο παρά επαρκής, επισήμανε ο Ρεκμάν. Οι άνθρωποι αυτοί υπομένουν υποσιτισμό αλλά και αρρώστιες, πρόσθεσε.

Οι μετανάστες και οι πρόσφυγες ζουν σε χώρους οι οποίοι είναι εντελώς ακατάλληλοι για τη φιλοξενία ανθρώπων για μακρές περιόδους: παλιά σχολεία, υπόστεγα, κτίσματα τα παράθυρα των οποίων έχουν συχνά σφραγιστεί με τούβλα…

Οι διαθέσιμοι χώροι δεν υπερβαίνουν το «ένα τετραγωνικό μέτρο κατ’ άτομο σε πολλά κέντρα κράτησης» και εξαιτίας αυτών των συνθηκών, πολλοί από τους μετανάστες και τους πρόσφυγες πάσχουν από φυματίωση, υπογράμμισε ο Ρεκμάν.

Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα προέτρεψαν εξάλλου τα κράτη μέλη της ΕΕ να πάψουν να υποστηρίζουν τη λιβυκή ακτοφυλακή, η οποία αναχαιτίζει μετανάστες και πρόσφυγες στη θάλασσα και τους οδηγεί ξανά σε κέντρα κράτησης.

Ο Τέρνερ επισήμανε ότι οι άνθρωποι που χρειάζονται διάσωση είναι από 5.500 ως 5.800, ή περίπου το 1% του εκτιμώμενου αριθμού των ξένων που βρίσκονται στη Λιβύη. Ο Ρεκμάν επισήμανε ότι «πρόκειται για έναν μικρό αριθμό» και μπορεί να δοθεί «λύση», κάτι που θεωρεί απόλυτα «εφικτό».

Ο ίδιος υποστήριξε ότι είναι υπερβολική η ανησυχία ευρωπαϊκών κυβερνήσεων για νέα μαζική εισροή μεταναστών και προσφύγων από τη Λιβύη, σημειώνοντας ότι η μεγάλη πλειονότητα των ξένων στη χώρα δεν σκοπεύει να αναχωρήσει για την Ευρώπη.

Πολλοί από τους παγιδευμένους μετανάστες πιθανόν δικαιούνται να λάβουν καθεστώς προσφύγων και να τους υποδεχθούν ανεπτυγμένες χώρες, αλλά η απομάκρυνσή τους γίνεται με το σταγονόμετρο, σημείωσαν ακόμη τα στελέχη της MSF.

Για τον Ρεκμάν οι ανεπτυγμένες χώρες, ιδίως αυτές της Ευρώπης, μπορούν και πρέπει να τηρήσουν τις υποσχέσεις που είχαν δώσει ως προς την υποδοχή προσφύγων.

Ο Ρεκμάν στηλίτευσε έναν παραλογισμό κατ’ αυτόν, το ότι έχουν μεν διανοιχθεί ανθρωπιστικοί διάδρομοι για να μεταφέρονται πρόσφυγες σε ευρωπαϊκές χώρες αλλά την ίδια ώρα συνεχίζει να χορηγείται βοήθεια στη λιβυκή ακτοφυλακή ώστε να οδηγεί σε κέντρα κράτησης τους ανθρώπους που διασώζονται στη θάλασσα.

Τις τελευταίες εβδομάδες «καταφέραμε να απομακρύνουμε 400 ανθρώπους από τα κέντρα κράτησης αλλά, ταυτόχρονα, η λιβυκή ακτοφυλακή οδήγησε σε αυτά 1.200 ανθρώπους που αναχαιτίστηκαν στη θάλασσα», εξήγησε το στέλεχος της MSF.