Την πιο απρόσμενη και τραγική τροπή πήρε για έναν Βρετανό μία επίσκεψη στον οδοντίατρο, που τελικά του κόστισε τα χέρια και τα πόδια του. Όπως γράφει η New York Post, ένα μικρό κόψιμο στα ούλα του του προκάλεσε σήψη.
Ο Tom Ray περιέγραψε σε ομιλία του πώς το 1999, στα 38 του, κι ενώ ήταν επιτυχημένος τραπεζίτης κι έτοιμος να ξεκινήσει δική του επιχείρηση μαζί με την έγκυο γυναίκα του, αρρώστησε.
«Είχα πάει στον οδοντίατρο λίγες μέρες νωρίτερα και έκοψε κάπως το ούλο μου με εκείνο το εργαλείο που βγάζουν την πέτρα» περιέγραψε. «Συνέπεσε με γρίπη, πιστεύω έτσι κόλλησα».
Οι γιατροί και το νοσοκομείο χρειάστηκαν πάνω από πέντε ώρες για να διαγνώσουν πως είχε πάθει σήψη, απειλητική για τη ζωή επιπλοκή μιας μόλυνσης.
«Το πραγματικό πρόβλημα ήταν η καθυστέρηση στα αποτελέσματα των εξετάσεων. Χρειάστηκαν πολλές ώρες» περιέγραψε ο Ray. «Μέχρι να πάρουν τα αποτελέσματα που έδειχναν καθαρή σήψη, ήταν αργά. Η σήψη σε σκοτώνει μέσα σε λίγες ώρες».
Έτσι, ο άνδρας έμεινε για μήνες σε τεχνητό κώμα και όταν ξύπνησε είχε χρειαστεί να του ακρωτηριάσουν τα χέρια και τα πόδια.
«Όταν ξύπνησα δεν θυμόμουν τίποτα για το παρελθόν μου» αφηγείται. «Δίπλα μου ήταν μια πανέμορφη γυναίκα με ένα νεογέννητο στα χέρια, μου είπε πως ήταν η γυναίκα μου. Όλα είχαν σβηστεί από τη μνήμη μου κι έπρεπε να τα ξαναμάθω όλα από την αρχή».
Η ανάρρωση του Ray ήταν μακρά και δύσκολη και περιλάμβανε χρόνια πλαστικών επεμβάσεων. Στη συνέχεια έμαθε να περπατά και να οδηγεί με τα τεχνητά μέλη του. Αλλά δυσκολευόταν να δουλέψει και τελικά η οικογένειά του έχασε το σπίτι της.
Στα 57 του χρόνια σήμερα, ο Ray δεν σταματά να μιλά για όσα του συνέβησαν για να ευαισθητοποιήσει τον κόσμο σχετικά με τη σήψη. Στη διάρκεια της ομιλίας του χθες στο Royal College of Nursing ζήτησε το Εθνικό Σύστημα Υγείας της Βρετανίας να υιοθετήσει υποχρεωτική εκπαίδευση του προσωπικού του για τη σήψη. «Τα προβλήματα υγείας και ακόμα και ο θάνατος από σήψη θα συνεχίσουν να προκύπτουν μέχρι να δεσμευτεί η πολιτεία στην εκπαίδευση όλου του υγειονομικού προσωπικού, ώστε να μπορεί να δώσει σε κάθε ασθενή τη φροντίδα και την προσοχή που χρειάζεται και να αντιμετωπίζει τη σήψη το γρηγορότερο δυνατό» κατέληξε.
