Η Άννα φον Μπέτιτσερ είναι η πιο επιτυχημένη δύτης ελεύθερης κατάδυσης στη Γερμανία. Το ρεκόρ της; Με μια ανάσα έχει φτάσει στα 130 μέτρα βάθος.

Η 49χρονη κατέχει 33 εθνικά ρεκόρ, τρία χάλκινα μετάλλια και ένα παγκόσμιο ρεκόρ. Πριν την κερδίσουν οι βαθιές θάλασσες και το απέραντο γαλάζιο από το 2007, σπούδασε ιστορία της τέχνης στο Λονδίνο και είχε ένα βιβλιοπωλείο στο Βερολίνο.

Γεννημένη το 1970 η Άννα συμβουλεύει και εκπαιδεύει τους δύτες του Γερμανικού ναυτικού από το 2015. «Δουλεύω με όλες τις καταδυτικές μονάδες του Πολεμικού Ναυτικού. Πρόκειται για δύτες που μαθαίνουν να βουτούν για να κάνουν απλές επισκευές σε πλοία. Γι’ αυτούς η άπνοια είναι ιδιαίτερα σημαντική, για παράδειγμα, όταν πρέπει να εξουδετερώσουν μια νάρκη του Β ‘Παγκοσμίου Πολέμου. Ένα τέτοιο πρόσωπο δεν μπορεί να αντέξει τον πανικό, όταν για παράδειγμα αντιμετωπίσει πρόβλημα με τον καταδυτικό του εξοπλισμό. Αυτό θα ήταν απειλή για τη ζωή του. Αυτοί οι δύτες κάνουν ασκήσεις άπνοιας για να ενισχύσουν τη διανοητική τους δύναμη. Τους βοηθώ να τη βελτιώσουν» λέει.

Πώς είναι άραγε να κρατάς την αναπνοή σου 130 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας; «Ο καθένας μπορεί να το κάνει αυτό», λέει η Άννα στη γερμανική Die Zeit.

«Είναι στην ανθρώπινη φύση να δοκιμάζουμε τα όριά μας. Όπως δοκιμάζουμε πόσο γρήγορα μπορούμε να τρέξουμε, πόσο ψηλά μπορούνε να πηδήξουμε, μπορούμε να βουτήξουμε πολύ βαθειά. Το καταδυτικό αντανακλαστικό το μοιραζόμαστε με όλα τα θαλάσσια θηλαστικά. Είναι ακόμα πολύ ισχυρό στα νεογέννητα, αλλά στη συνέχεια χάνεται με την πάροδο του χρόνου. Εάν προπονηθούμε στην άπνοια, μπορούμε να το κάνουνε και πάλι πολύ ισχυρό. Ο άνθρωπος είναι ένα θαύμα της προσαρμογής. Μπορούμε να προσαρμοστούμε στα πάντα. Επίσης και στο κρύο. Κάποιοι άνθρωποι που κάνουν Μαραθώνιο ουσιαστικά ξυπόλητοι στον Αρκτικό Κύκλο έχουν προσαρμόσει το σώμα τους σιγά σιγά» επισημαίνει. σύμφωνα με το ΑΠΕ-ΜΠΕ.

«O καθένας μπορεί να το κάνει»

«Η επιθυμία να ανακαλύψουμε το περιβάλλον και τον εαυτό μας είναι η κινητήρια δύναμη της ανθρωπότητας, κάτι που βρίσκεται στη φύση μας» λέει η Άννα. «Φυσικά και δεν μπορούμε να εναντιωθούμε στη βία της φύσης, μπορούμε μόνο να προσπαθήσουμε να την αντιμετωπίσουμε. Ο καθένας μπορεί να το κάνει. Κάτω από την επιφάνεια του νερού, ποτέ δεν φοβάμαι. Δεν φοβόμουν ακόμη και ως παιδί. Αφήνω τον φόβο για αργότερα, γιατί δεν έχω χρόνο για αυτόν εκείνη την ώρα. Προτιμώ να σκέφτομαι τι πρέπει να κάνω στη συγκεκριμένη στιγμή. Και τότε ενεργώ. Είμαι απασχολημένη με τη δράση» λέει.

Στη συνέχεια προσθέτει: «Ο φόβος έρχεται αργότερα… Κάποτε έκανα μια άσκηση με δύτες του Ναυτικού για το πώς θα βρούμε ένα ελικόπτερο που είχε βυθιστεί στη θάλασσα. Το υποβρύχιο μέρος ήταν εύκολο για μένα. Αυτό που δεν ήξερα ήταν ότι για να βουτήξω έπρεπε να πηδήξω από ένα βατήρα πέντε μέτρων. Ποτέ δεν βούτηξα από βατήρα πέντε μέτρων στη ζωή μου και δεν έχω καμία πρόθεση να το κάνω ποτέ. Αυτός είναι ο φόβος που προσπαθώ να ξεπεράσω».

«Η κατάδυση με προσέλκυσε από παιδί»

«Από παιδί με τράβηξε αυτός ο κόσμος κάτω από το νερό, στον οποίο ο άνθρωπος στην πραγματικότητα δεν ανήκει, στον οποίο δεν μπορεί καν να αναπνεύσει. Αυτό με γοητεύει. Η κατάδυση είναι το επόμενο πράγμα στο σύμπαν για το τι μπορούμε να κάνουμε. Είναι τόσο ανεξερεύνητο και τόσο ατελείωτο το απέραντο γαλάζιο. Ούσα μόνη στα βάθη με αυτό το απίστευτο σύμπαν γύρω μου είναι μια ιδιαίτερη εμπειρία…

Η κατάδυση με άπνοια είναι ο δικός μου αθλητισμός. Ο αθλητισμός είναι μια πρόκληση. Το ρεκόρ είναι ένας στόχος που με ενθαρρύνει. Αλλά η κατάδυση είναι μια όμορφη και συναρπαστική δράση ακόμα και χωρίς το ρεκόρ» λέει η Άννα.

Δείτε παλιότερη συνέντευξή της: