Όταν χτίστηκε το 1977, το Citicorp Center (μετονομάστηκε αργότερα σε Citigroup Center και σήμερα σε 601 Lexington) ήταν με τους 59 ορόφους του το έβδομο ψηλότερο κτίριο του κόσμου.
Ο θεόρατος ουρανοξύστης στο κέντρο του Μανχάταν ξεχώριζε στην τσιμεντένια κορυφογραμμή της Νέας Υόρκης όχι μόνο από τη χαρακτηριστική του στέγη, αλλά και από τη βάση του, που ξεκινούσε μετά τον ένατο όροφο.
Η κατασκευή του δεν έμοιαζε καθόλου στιβαρή από την πρώτη στιγμή, πρέπει όμως να ήταν, αλλιώς δεν θα το έχτιζαν έτσι, σωστά; Σχεδόν σωστά!
Ο αρχιτέκτονας του έργου ήταν ο Hugh Stubbins, που έκανε ό,τι έκανε κάτω από την άμεση επίβλεψη του διαπρεπούς πολιτικού μηχανικού William LeMessurier. Ο Stubbins έπρεπε να χτίσει τον πύργο του γύρω από μια λουθηρανική εκκλησία που βρισκόταν στο τετράγωνο και δεν θα γκρεμιζόταν για κανέναν λόγο. Ο LeMessurier δήλωσε μετά ότι η ιδέα της φόρμας τούς κατέβηκε μια μέρα που έτρωγαν σε ένα ελληνικό εστιατόριο και τη σχεδίασαν σε μια χαρτοπετσέτα!
Και χαιρετίστηκε πράγματι ως κατασκευαστικός άθλος, καθώς το δίδυμο υπερπήδησε πολλά εμπόδια και άφησε την εκκλησία στη γωνιά του τετραγώνου άθικτη. Όλα έμοιαζαν υπέροχα μέχρι που, όπως το ανακαλεί ο LeMessurier, δέχτηκε ένα τηλεφώνημα. Είμαστε πια στο 1978 όταν του τηλεφώνησε μια προπτυχιακή φοιτήτρια αρχιτεκτονικής με κάτι τρομακτικό στα χείλη: το Citicorp Center θα μπορούσε άνετα να γκρεμιστεί από τον αέρα!
Η φοιτήτρια μελετούσε τον ουρανοξύστη στο πλαίσιο της πτυχιακής της εργασίας και τον βρήκε εξαιρετικά τρωτό στους πλευρικούς ανέμους. Ο LeMessurier αποδείχτηκε ευτυχώς ψύχραιμος: έλεγξε τις εξισώσεις της φοιτήτριας και βρήκε πως ίσχυαν πράγματι. Και κάτι ακόμα χειρότερο: οι άνεμοι που προέβλεπαν τα μαθηματικά της πως μπορούσαν να γκρεμίσουν τον ουρανοξύστη έπνεαν στη Νέα Υόρκη μια φορά στα 16 χρόνια.
Υπήρχε όμως και μια ακόμα πιο τρομακτική πλευρά στην ιστορία: πως ο τυφώνας «Ella» ετοιμαζόταν να χτυπήσει τη Νέα Υόρκη! Ο LeMessurier και η ομάδα του, με τη βοήθεια της πυροσβεστικής και 2.500 εθελοντών του Ερυθρού Σταυρού, έκαναν πολλές πρόβες εκκένωσης, ευτυχώς όμως ο τυφώνας ξεστράτισε την τελευταία στιγμή.
Η ιστορία κυκλοφόρησε στο περιοδικό «New Yorker» το 1995, μέχρι τότε είχαν γίνει όμως όλες οι απαραίτητες παρεμβάσεις. Το BBC έπαιξε λίγο αργότερα ένα αφιέρωμα στο Citicorp Center και το είδε η Diane Hartley, που ήταν η φοιτήτρια που είχε ειδοποιήσει τον LeMessurier.
Δεν γνώριζε φυσικά πως η μελέτη της είχε αναγκάσει σε ασκήσεις εκκένωσης και δραστικά δομικές μετατροπές στον πύργο-σύμβολο της πόλης…
