Η σύγκρουση στη Συρία έχει προκαλέσει το θάνατο τουλάχιστον 40.000 ανθρώπων, στην πλειοψηφία τους άμαχοι, από την έναρξη του κινήματος αμφισβήτησης κατά του καθεστώτος του Μπασάρ αλ-Ασαντ πριν από 20 μήνες, ανακοίνωσε σήμερα το Συριακό Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Τουλάχιστον 28.026 πολίτες έχουν χάσει τη ζωή τους από τις 15 Μαρτίου του 2011, διευκρίνισε η μη κυβερνητική οργάνωση που αποκαλεί πολίτες και όσους πήραν τα όπλα και πολέμησαν κατά των καθεστωτικών δυνάμεων.

Ο αριθμός των νεκρών στρατιωτών ανέρχεται σε 10.150 και αυτών που λιποτάκτησαν από τις συριακές ένοπλες δυνάμεις σε 1.379, διευκρίνισε η ΜΚΟ που εδρεύει στο Λονδίνο και υποστηρίζεται από δίκτυο ακτιβιστών και ιατρικών πηγών στα στρατιωτικά και μη νοσοκομεία της χώρας. Το Παρατηρητήριο τονίζει ότι ο απολογισμός του περιλαμβάνει άμαχους, στρατιώτες και αντάρτες.

“Πρέπει να προστεθούν 574 ακόμη νεκροί η ταυτότητα των οποίων δεν κατέστη δυνατό να αναγνωριστεί”, σύμφωνα με τον πρόεδρο του Παρατηρητηρίου Ραμίν Αμπντέλ Ραχμάν, οι οποίοι συνεπώς αυξάνουν σε 40.129 τον αριθμό των νεκρών τους 20 τελευταίους μήνες.

Ωστόσο ο απολογισμός αυτός δεν περιλαμβάνει χιλιάδες ανθρώπους που εξαφανίστηκαν ενώ κρατούνταν από τις αρχές, ούτε η πλειοψηφία των νεκρών μεταξύ των σαμπίχα, της φιλοκαθεστωτικής πολιτοφυλακής.

Όπως αναφέρει το ΑΜΠΕ, η ωμή καταστολή από το καθεστώς του λαϊκού κινήματος αμφισβήτησης προκάλεσε εμφύλιο πόλεμο. Οι μάχες μεταξύ ανταρτών και στρατιωτών, οι αεροπορικοί βομβαρδισμοί και τα πυρά πυροβολικού των πιστών δυνάμεων στο καθεστώς Ασαντ προκαλούν το θάνατο δεκάδων ανθρώπων καθημερινά.

Στα τέλη Οκτωβρίου ο διεθνής μεσολαβητής για τη Συρία Λαχντάρ Μπραχίμι είχε προτείνει εκεχειρία με την ευκαιρία της μουσουλμανικής γιορτής Αλ-Αντχα. Ωστόσο η κατάπαυση του πυρός παραβιάστηκε μερικές ώρες μετά την θεωρητικά έναρξη της εφαρμογής της.

Η διεθνής κοινότητα, που εμφανίζεται διχασμένη όσον αφορά την κρίση στη Συρία, δεν καταλήγει να βρει λύση στη σύγκρουση, καθώς το καθεστώς της Δαμασκού έχει ισχυρούς συμμάχους στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, τη Μόσχα και το Πεκίνο, που μπλοκάρουν κάθε καταδικαστική απόφαση σε βάρος του.