Όταν το αξιόμαχο του στρατεύματος συμπυκνώνεται σε ένα τάγμα, έχουμε μπροστά μας τις πλέον περίφημες διμοιρίες του κόσμου…

Το τελευταίο στρατιωτικό κατόρθωμα των αμερικανικών Ειδικών Δυνάμεων, η εξόντωση του Οσάμα μπιν Λάντεν, έκανε περίφημη στα πέρατα της οικουμένης την ειδική μονάδα Team 6 του Αμερικανικού Ναυτικού.

Οι κυβερνήσεις των κρατών ωστόσο εκπαίδευαν ανέκαθεν μικρές μονάδες κρούσης με ειδικές αποστολές.

Από επίλεκτες αυτοκρατορικές φρουρές και δυνάμεις ανταρτοπόλεμου μέχρι και μονάδες με αποστολές σωτηρίας αιχμαλώτων ή πολιτικών δολοφονιών, ο κόσμος είναι γεμάτος από αξιόμαχους «ειδικοδυναμίτες».

Στην πορεία του χρόνου βέβαια κάποιες τέτοιες στρατιωτικές ελίτ άφησαν τα δικά τους σημάδια στην ιστορία της ανθρωπότητας.

Ας δούμε κάποιες από αυτές που έκαναν τη διαφορά…

Τα «βατράχια» του Αμερικανικού Ναυτικού

Το τελευταίο κατόρθωμα της «Team 6» -και του σκύλου τους- των Navy SEALs ήταν η πετυχημένη επιχείρηση κατά του Οσάμα μπιν Λάντεν. Η ελίτ αυτή ομάδα των Ειδικών Δυνάμεων είναι από τις καλύτερα εκπαιδευμένες στρατιωτικές διμοιρίες του κόσμου και εκτελεί επιχειρήσεις από τη δεκαετία του 1960. Οι SEALs (ακρωνύμιο των «Sea, Air and Land») δημιουργήθηκαν με εντολή του προέδρου Κένεντι το 1961, καθώς η ανάγκη για αντισυμβατικό πόλεμο είχε γίνει επιτακτική στις συγκρούσεις του Βιετνάμ, και έκτοτε έχουν πάρει μέρος σε κάθε πεδίο μάχης του πλανήτη, όπως στον Πόλεμο του Κόλπου, τη Βοσνία, το Αφγανιστάν και το Ιράκ…

Οι «αθάνατοι» της Περσικής Αυτοκρατορίας

Περιγράφοντας τον πανίσχυρο στρατό των Περσών, ο ιστορικός Ηρόδοτος έδωσε ιδιαίτερη βαρύτητα σε ένα ελίτ τάγμα που ονόμασε «Αθάνατοι» και αποτελούταν από 10.000 στρατιώτες. Κι ενώ ο περσικός στρατός ήταν ένα συνονθύλευμα εθνών και φυλών, οι «Αθάνατοι» κατάγονταν όλοι από τις κεντρικές επαρχίες της χώρας. Ντυμένοι με πολύχρωμα ενδύματα, που έκρυβαν τη θωράκισή τους, οι «Αθάνατοι» ήταν εφοδιασμένοι με τόξα και ξίφη, ενώ τέτοια ήταν η φήμη και τα προνόμια που απολάμβαναν ώστε να εκστρατεύουν με ομάδα από μάγειρες και παλλακίδες. Χιλιάδες χρόνια αργότερα, ο σάχης του Ιράν, σε μια προσπάθεια να αναβιώσει το ένδοξο παρελθόν, ονόμασε τη δική του ελίτ στρατιωτική μονάδα «Javidan» («Αθάνατοι»)…

Η ταξιαρχία των Gurkhas

Η ταξιαρχία των Gurkhas ήταν μια ελίτ ομάδα από Νεπαλέζους στρατιώτες του Βρετανικού Στρατού, που πήραν το όνομά τους από τα υψίπεδα μεταξύ Νεπάλ και Ινδίας. Αποτελούσαν τμήμα του Βρετανικών Δυνάμεων από το 1815, με αποστολή τη διατήρηση της ειρήνης στα νεοαποκτηθέντα εδάφη της Ινδίας. Μετά την ανεξαρτησία της Ινδίας από την Αγγλία το 1947, οι Gurkhas παρέμειναν πιστοί στο στέμμα, ενώ στη σύγχρονη εποχή έχουν πάρει μέρος στον Πόλεμο των Φόκλαντς, τον Πόλεμο του Κόλπου, στο Ιράκ και το Αφγανιστάν και έχουν συμμετάσχει σε αποστολές του ΝΑΤΟ και στην ειρηνευτική δύναμη του ΟΗΕ στη Βοσνία…

Οι ιππότες του Hospitaller

Οι περίφημοι ιππότες πήραν το όνομά τους από το μοναστικό τάγμα της Ιερουσαλήμ κατά την περίοδο των Σταυροφοριών. Ήταν στην ουσία μοναχοί με άρτια στρατιωτική εκπαίδευση και έγιναν σύμβολο της εικόνας του Σταυροφόρου. Για χρόνια, οι ιππότες του Hospitaller ηγούνταν των επιχειρήσεων κατά των μικροβασιλείων και των φρουρίων στους Αγίους Τόπους, η μεγαλύτερη στιγμή τους ωστόσο δεν ήταν στα περίχωρα της Ιερουσαλήμ, αλλά στη Μάλτα: οι ιππότες κατέλαβαν το μικρό νησί της Μεσογείου, μετονομάστηκαν σε ιππότες της Μάλτας και εγκαθίδρυσαν την ηγεμονία τους για μπόλικους αιώνες. Το 1565 οι Οθωμανοί προσπάθησαν να καταλάβουν το νησί, για να συναντήσουν τη μανιασμένη αντίσταση των ιπποτών: έπειτα από 5 μήνες πολιορκίας, οι δυνάμεις των Τούρκων αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις ορέξεις τους για κατάληψη της νήσου. Η μεγαλειώδης νίκη των ιπποτών έπληξε το αήττητο του οθωμανικού στρατού και έγινε σύμβολο της χριστιανικής αντίστασης σε όλη την Ευρώπη…

Η Special Air Service (SAS)

Η ξακουστή SAS ιδρύθηκε στους αμμόλοφους της Λιβύης στις αρχές του 1940. Το τμήμα αυτό του βρετανικού στρατού σχεδιάστηκε για να επιχειρεί και να διεισδύει πίσω από τις γραμμές του εχθρού στη Βόρεια Αφρική. Και τα κατάφερε! Η SAS κατέστρεψε εκατοντάδες μαχητικά αεροπλάνα των Ναζί και απελευθέρωσε πολυάριθμους αιχμαλώτους των Συμμάχων. Προσπάθησε μέχρι και να αιχμαλωτίσει (αποτυχημένα) τον γερμανό αρχιστράτηγο Erwin Rommel, αρχηγό των επιχειρήσεων των Ναζί στην Αφρική. Μετά τη διάλυσή της που ακολούθησε το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, η SAS ανασυγκροτήθηκε και είναι και πάλι επιχειρησιακά ενεργή: ήταν αυτή που έδωσε τέλος στην κατάληψη της Ιρανικής Πρεσβείας στο Λονδίνο το 1980. Η αποστολή της πλέον έχει να κάνει με απελευθέρωση αιχμαλώτων ή απαγωγές αρχηγών εξτρεμιστικών ομάδων σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της Γης, από το Ιράκ και το Αφγανιστάν μέχρι και τη Σομαλία. Το περίφημο ρητό της «Αυτός που Τολμά, Νικά» [Who Dares Wins] έχει γίνει σύμβολο των βρετανικών στρατιωτικών δυνάμεων…

Οι «Πρασινοσκούφηδες» του Αμερικανικού Στρατού

Οι Πράσινοι Μπερέδες απαρτίζουν την πλέον επίλεκτη μονάδα του αμερικανικών στρατιωτικών δυνάμεων. Σχηματισμένες το 1952, οι Ειδικές Δυνάμεις των ΗΠΑ ειδικεύονται στον ανταρτοπόλεμο και σε επιχειρήσεις κατά εξεγέρσεων. Οι δράσεις τους πολλές και ποικίλες, από μάχες με αντάρτες στο Βιετνάμ μέχρι και επιχειρήσεις κατά των «βαρόνων» της κοκαΐνης στην Κολομβία. Το μότο τους «De Oppresso Liber» («να απελευθερώσεις τους καταπιεσμένους») συνοψίζει την άρτια εκπαίδευσή τους, που περιλαμβάνει εκμάθηση ξένων γλωσσών, μαθήματα πολιτικής και διπλωματίας, ακόμα και ψυχολογικές τακτικές διαρροής ψευδών ειδήσεων. Σήμερα επιχειρούν κυρίως στις στρατιωτικές ζώνες του Αφγανιστάν…

Η βυζαντινή φρουρά των Varangians

Οι Varangians, απόγονοι των πρώτων Βίκινγκς, κατοικούσαν σε οικισμούς της σημερινής Ουκρανίας, Ρωσίας και Λευκορωσίας. Η αγριότητα και η απαράμιλλη ανδρεία τους στη μάχη οδήγησαν τους Varangians μισθοφόρους να ενταχθούν στις τάξεις των πλέον παντοδύναμων στρατών της Μεσογείου. Στις αρχές του 11ου αιώνα, ο βυζαντινός αυτοκράτορας Βασίλειος ΙΙ σχημάτισε την επίλεκτη βασιλική του φρουρά από Varangians, καθώς φοβόταν τις ίντριγκες και δολοπλοκίες της αυλής του. Για τους επόμενους δύο αιώνες, οι Varangians θα γίνουν ο φόβος και ο τρόμος της αυτοκρατορίας, επεμβαίνοντας σε διαμάχες και επιβάλλοντας τον νόμο. Τελικά, η φρουρά των Varangians, όμοια με τους Πραιτοριανούς της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, θα ξεθώριαζε με την παρακμή του Βυζαντίου…

Οι Ασασίνοι

Στον 12ο και 13ο αιώνα, η αποσχισθείσα σέχτα του Shi’ite Ismaili βρήκε την πολιτική και στρατιωτική «φωνή» της στους Ασασίνους. Καθώς η Μέση Ανατολή συνταρασσόταν από τις Σταυροφορίες και τις εισβολές των οθωμανών πολεμάρχων, οι Ασασίνοι (το όνομα των οποίων φημολογείται ότι προέρχεται από την τάση του τάγματος να εντρυφεί στο χασίς) ανέλαβαν το δύσκολο έργο να υπερασπιστούν τα εδάφη τους από τους χριστιανούς κατακτητές και τις τουρκικές δυναστείες. Ο Hassan-i-Sabah, που ίδρυσε το τάγμα των Ασασίνων κάποια στιγμή του 11ου αιώνα στο μακρινό Ιράν, οδήγησε τους ακολούθους του στη σημερινή βορειοδυτική Συρία. Οι Ασασίνοι έφτιαξαν κάποια στιγμή και δικό τους βασίλειο πάνω στα βουνά. Το τάγμα ήταν πρακτικά ανίκητο, ενώ ο χειρισμός του γιαταγανιού έμεινε στην Ιστορία. Οι Ασασίνοι ήταν τόσο έμπειροι και επιδέξιοι στον ανταρτοπόλεμο και τις πολιτικές δολοφονίες των αντιπάλων τους, που η αγγλική λέξη για τον δολοφόνο «assassin» έλκει την καταγωγή της από το περίφημο τάγμα των Ασασίνων…

Οι ισραηλινές Ειδικές Δυνάμεις

Οι Ειδικές Δυνάμεις του Ισραήλ, που σχηματίστηκαν το 1948, αποτελούνται πλέον από αξιόμαχους κομάντος και δυνάμεις της αντιτρομοκρατικής, με ευφάνταστα ονόματα διμοιριών όπως «Batmen», «Φτερωτά Φίδια» και «Ιπτάμενοι Τίγρεις». Έχουν συμμετάσχει σε πολυάριθμες αποστολές και εκστρατείες, ενώ η πλέον περίφημη επιχείρησή τους ήταν στην κατάληψη του αεροσκάφους στο Έντεμπε το 1976, όπου έσωσαν τους ομήρους της αεροπειρατείας στο αεροπλάνο της Air France…

Οι πολεμιστές-ιαγουάροι

Στην κοινωνία των Αζτέκων, οι πολεμιστές-ιαγουάροι ήταν κάτι σαν ιππότες. Δεν είχαν βέβαια άλογα και γυαλιστερές πανοπλίες, φορούσαν ωστόσο το δέρμα του αιλουροειδούς και κάλυπταν την κεφαλή τους με τις ανοιχτές σιαγόνες του ιαγουάρου. Έφεραν ρόπαλα και τσεκούρια και η φήμη τους ως πολεμιστές τους είχε κατατάξει στα ανώτερα κλιμάκια της πολιτικής ιεραρχίας των Αζτέκων. Όταν μάλιστα οι ισπανοί κονκισταδόρες αποβιβάστηκαν στα εδάφη των Αζτέκων, ήταν οι πολεμιστές-ιαγουάροι που βγήκαν στο κατόπι των κατακτητών. Τα ρόπαλα ωστόσο δεν μπορούσαν να έχουν καμία τύχη ενάντια στα όπλα των Ισπανών…