Το εξωτικό νησί Παπούα Νέα Γουινέα είναι πλέον έρμαιο της εγκληματικότητας, με την πρωτεύουσά του Port Moresby να λογίζεται μια από τις πόλεις του κόσμου που απλά δεν μπορείς να επιβιώσεις.
Ο φωτογράφος Stephen Dupont ταξίδεψε στη μυστηριώδη αυτή λωρίδα γης βόρεια της Αυστραλίας για να αποτυπώσει με τον φακό του το πρόσωπο της φρίκης: τα μέλη των συμμοριών που κυβερνάνε πλέον τη χώρα.
Ανήλικοι εγκληματίες, οπλισμένοι με μαχαίρια και πιστόλια, έχουν καταστρατηγήσει κάθε έννοια νόμου, με τη μητρόπολη να έχει παραδοθεί άνευ όρων στη δράση των ένοπλων σπειρών, γνωστών ως «Raskols», που στη γλώσσα των αυτοχθόνων Tok Pisin σημαίνει «εγκληματίες».
Η Νέα Γουινέα, ένα από τα πλέον άγνωστα μέρη του πλανήτη, με τα πυκνοκατοικημένα αστικά συγκροτήματα και την ανεργία να θερίζει (υπολογίζεται στο 60%), μετατρέπεται σταδιακά σε ένα απέραντο πεδίο μάχης: ο πόλεμος των φυλών έχει οδηγήσει σε έναν ατέλειωτο κύκλο βίας, απαγωγών, βιασμών και στυγερών δολοφονιών. Και ως «επιστέγασμα» του τρόμου, έρχονται τα τραγικά νούμερα του AIDS…
Σε μια χώρα που έχει χαθεί κάθε έννοια ελέγχου και ευνομίας, οι ιδιωτικές εταιρίες security είναι η μόνη ανθούσα επιχείρηση.
Η Νέα Γουινέα, η οποία διακήρυξε την ανεξαρτησία της από την Αυστραλία το 1975, βλέπει τον πληθυσμό της να μαστίζεται από πείνα και φτώχεια και τα νιάτα της να μετατρέπονται σε αδίστακτους εγκληματίες.
Ο Dupont, στην προσπάθειά του να καταγράψει το ζοφερό τοπίο, κατάφερε να διεισδύσει στην κοινότητα των Raskols και να ζήσει από πρώτο χέρι τη δράση των συμμοριών που λυμαίνονται την πόλη.
Σταδιακά έφτασε μέχρι και την οργάνωση Kips Kaboni («Ουλές Διαβόλων»), το παλιότερο και μεγαλύτερο συνδικάτο εγκλήματος στην Παπούα Νέα Γουινέα.
Το πλέον σοκαριστικό ωστόσο φωτογραφικό εύρημα αφορά στην ένοπλη δράση των παιδιών, τα οποία ετοιμάζουν μάλιστα μόνα τους τον χειροποίητο οπλισμό τους. Πρόκειται για άνεργους εφήβους που ο μόνος τρόπος επιβίωσης είναι η συμμορίτικη δράση.
Παρά τη βία και το έγκλημα, οι γηγενείς βλέπουν συχνά τις πρακτικές των συμμοριών ως σύγχρονους «Ρομπέν των Δασών».
Με τη διαφθορά να έχει χτυπήσει κυβέρνηση και αστυνομία, η προσχώρηση σε μια σπείρα μοιάζει να είναι το μόνο αντιφάρμακο στην κρατική αυθαιρεσία: οι νεαροί κακοποιοί υπερασπίζονται τις γειτονιές τους και παρέχουν τροφή στην κοινότητά τους…
