Ένας από τους τελευταίους επιζήσαντες του Ολοκαυτώματος, πέθανε σε ηλικία 89 χρόνων στην Ρώμη.
Ο Σλόμο Βενέτσια, γεννήθηκε το 1923 στη Θεσσαλονίκη και το 1944 μεταφέρθηκε σε στρατόπεδο συγκέντρωσης στο Άουσβιτς.
Παρά τις πιέσεις, ποτέ δεν ήθελε να μιλήσει για αυτά που είδε, μέχρι το 1992, με τις ιστορίες του «Ιταλού Εβραίου από την Θεσσαλονίκη» να έχουν συγκλονίσει το παγκόσμιο.
Οι ναζί τον είχαν μεταφέρει σε στρατόπεδο συγκέντρωσης μαζί με την μητέρα του, τον αδελφό του και τις τρεις αδελφές του. Μετά το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, αφού επέζησε, εγκαταστάθηκε στην Ρώμη και κρατούσε το στόμα του κλειστό αφού δεν μπορούσε να ξεπεράσει τα όσα είδε και έζησε.
Τελικά, το 1992, οι θεωρίες κάποιων ιστορικών που επιχείρησαν να αρνηθούν την θηριωδία του Ολοκαυτώματος, τον έκαναν να τσαντιστεί και να καταθέσει την προσωπική του μαρτυρία. Μίλησε για την υποχρεωτική εργασία του μέσα στους φούρνους αποτέφρωσης, για το σοκ που υπέστη όταν του χάραξαν τον αριθμό 182727 στο χέρι, για την ναζιστική θηριωδία που επέβαλλε να περισυλλέγονται και να επαναχρησιμοποιούνται ακόμη και τα μαλλιά των νεκρών γυναικών μέσα από τους φούρνους.
Μετά τις συγκινητικές καταθέσεις του άρχισε να συνοδεύει μαθητές από γυμνάσια και λύκεια της Ρώμης στο στρατόπεδο εξόντωσης του Άουσβιτς, όπου και τους διηγούνταν την ιστορία του.
Ενδεικτικό του κύρους του, ήταν πως μιλούσε μόνο για όσα είχε ζήσει και γνώριζε προσωπικά, αφού δεν ήθελε ποτέ να υποκαταστήσει και να «ερμηνεύσει», άλλα πρόσωπα και να δανειστεί εμπειρίες τρίτων.
«Δεν πάω στην συναγωγή, δεν είμαι θρησκευόμενος. Μέσα στα στρατόπεδα, ψάξαμε τον Θεό, αλλά δεν τον βρήκαμε. Η απάντηση για το αν ο Θεός υπάρχει ή όχι, βρίσκεται μέσα μας», είπε ο Βενέτσια που έγραψε την αυτοβιογραφία του, με τίτλο «Sonderkommando Auschwitz», η οποία μεταφράστηκε σε είκοσι τέσσερις γλώσσες.
Ο «Ιταλός Εβραίος από την Θεσσαλονίκη» συνεργάστηκε ως σύμβουλος, με τον Ρομπέρτο Μπενίνι, κατά την συγγραφή του σεναρίου της υπέροχης ταινίας «Η ζωή είναι ωραία».
Πηγή: thestival.gr
