Στη Λιβύη, σύμφωνα με δημοσίευμα της βρετανικής εφημερίδας Sun, έχουν σταλεί Ρώσοι στρατιωτικοί για να υποστηρίξουν τις δυνάμεις που βρίσκονται υπό την διοίκηση του Χαλίφα Χαφτάρ, ο οποίος ελέγχει το ανατολικό τμήμα της χώρας.
Σύμφωνα με την ρωσική εφημερίδα RBK, η αποστολή ρωσικών στρατιωτικών τμημάτων πραγματοποιήθηκε τους τελευταίους μήνες.
Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα, όπως αναμεταδίδει το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων, οι Ρώσοι στρατιωτικοί εκπαιδεύουν αξιωματικούς του στρατού που βρίσκεται υπό την διοίκηση του στρατάρχη Χαλίφα Χαφτάρ τον οποίο η Ρωσία προμηθεύει με στρατιωτικό οπλισμό. Στην Λιβύη η Ρωσία έχει ήδη δημιουργήσει δύο στρατιωτικές βάσεις στα βόρειο-ανατολικά παράλια της χώρας, στις πόλεις Τομπρούκ και Βεγγάζη.
Την παρουσία Ρώσων στρατιωτικών στην Λιβύη επιβεβαίωσε στην εφημερίδα RBK πηγή προσκείμενη στο ρωσικό υπουργείο Άμυνας. Η μονάδα των Ρώσων στρατιωτικών στην Λιβύη, όπως δήλωσε η εν λόγω πηγή, απαρτίζεται από επίλεκτα τμήματα πεζοναυτών που έχουν αναπτυχθεί στον ανατολικό τμήμα της Λιβύης και προέρχονται από μονάδες των περιχώρων της Μόσχας. Η ίδια πηγή προσέθεσε ότι η αποστολή τους άρχισε τους τελευταίους μήνες.
Ο Βασίλι Κουζνετσόφ, επικεφαλής του Κέντρου αραβικών και ισλαμικών μελετών του Ινστιτούτου Ανατολικών Σπουδών, που υπάγεται στην Ρωσική Ακαδημία Επιστημών, δήλωσε ότι αυτή τη στιγμή υπάρχει εμπάργκο του ΟΗΕ σύμφωνα με το οποίο απαγορεύεται η αποστολή όπλων και η εγκατάσταση ξένων στρατιωτικών στην Λιβύη.
«Η Ρωσία παρείχε στρατιωτική υποστήριξη στην Συρία με πρόσκληση της επίσημης κυβέρνησης, ωστόσο στη Λιβύη επίσημη θεωρείται η κυβέρνηση που βρίσκεται στην Τρίπολη, την οποία έχει αναγνωρίσει και η Μόσχα», επισημαίνει ο Κουζνετσόφ, υποστηρίζοντας ότι οι ειδήσεις για αποστολή Ρώσων στρατιωτικών στην Λιβύη δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα.
Ο ίδιος επισημαίνει ότι στην Λιβύη υπάρχουν ιδιωτικοί στρατοί από την Γαλλία και την Ιταλία που ασχολούνται με την φύλαξη ιδιωτικών επιχειρηματικών μονάδων, όπως και μισθοφόροι από αφρικανικές χώρες, ιδιαίτερα από το Σουδάν.
Η Ρωσία στην Λιβύη έχει πρωτίστως οικονομικούς και όχι πολιτικούς στόχους, εκτιμά ο ανεξάρτητος εμπειρογνώμων σε ζητήματα Μέσης Ανατολής Ντμίτρι Φρολόφσκι. «Πρόκειται για την εκμετάλλευση των πετρελαϊκών κοιτασμάτων και συμφέροντα ρωσικών πετρελαϊκών εταιρειών καθώς και για την κατασκευή σιδηροδρομικού δικτύου», λέει ο Φρολόφσκι.
Ο ίδιος μάλιστα επισημαίνει ότι, αν η είδηση για την ρωσική στρατιωτική παρουσία στην Λιβύη ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα , τότε είναι πολύ πιθανόν η απόφαση αυτή να ελήφθη με γνώμονα την επίτευξη σταθερότητας στο ανατολικό τμήμα της χώρας, ώστε να υπάρξουν εγγυήσεις για την επιχειρηματική δραστηριότητα.
