Το τελευταίο γεύμα του Ότζι, του Ανθρώπου των Πάγων ηλικίας 5.300 χρόνων, περιείχε ίχνη λιπαρού κρέατος, μονόκοκκου σιταριού και δηλητηριώδους φτέρης. Τα ευρήματα εντοπίστηκαν στο στομάχι του Ότζι από ερευνητές του Τεχνολογικού Πανεπιστημίου της Αυστραλίας στο Σίνδνει (UTS) σε συνεργασία με συναδέλφους τους του Ευρωασιατικού Ινστιτούτου Μελετών Μούμιας στην Ιταλία (EIMS).

Ο Ότζι ανακαλύφθηκε στις Ιταλικές Άλπεις το 1991 από Γερμανούς πεζοπόρους, και πρόκειται για την παλαιότερη φυσικά διατηρημένη μούμια του κόσμου.

Διεθνής μελέτη που δόθηκε σήμερα στη δημοσιότητα και αναφέρεται στο περιεχόμενο που βρέθηκε στο στομάχι του Ότζι, βοήθησε τους ερευνητές να ρίξουν μια εμπεριστατωμένη ματιά στη διατροφή των αρχαίων Ευρωπαίων την εποχή του Χαλκού, πριν από 5.000 χρόνια.

Περίπου η μισή ποσότητα φαγητού στο στομάχι του αποτελείτο από λιπαρό συνδετικό ιστό, πιθανότατα από αλπικό αίγαγρο.

OGGI

Το κρέας ήταν μάλλον καπνιστό επειδή, σύμφωνα με την ερευνητική ομάδα, είχε σωματίδια αιθάλης σε αυτό, όπως αναφέρει το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων.

Ο Ότζι βρέθηκε με ένα τόξο και ένα βέλος και τεκμαίρεται ότι ορεσίβιοι σαν και αυτόν κυνηγούσαν αγριοκάτσικα αναζητώντας μια καλή πηγή διατροφής στο σκληρό αλπικό κλίμα. Το υψηλό και κρύο περιβάλλον είναι ιδιαίτερα δύσκολο για την ανθρώπινη φυσιολογία και απαιτεί βέλτιστη παροχή θρεπτικών συστατικών για να αποφευχθεί η πείνα και η απώλεια ενέργειας.

Ο Άνθρωπος των Πάγων κατανάλωνε επίσης ένα αρχαίο είδος σιταριού που ονομάζεται μονόκοκκο, καθώς και σπόρους από δηλητηριώδη φτέρη. Οι λόγοι που κατανάλωνε το φυτό αυτό δεν έχουν γίνει ακόμη γνωστοί, οι επιστήμονες όμως εικάζουν ότι μπορεί να ήταν σαν ένα είδος φαρμάκου ή πιθανόν να την χρησιμοποίησε για να τυλίξει άλλα τρόφιμα και καταναλώθηκε κατά λάθος.

Αρχικά, οι ερευνητές δυσκολεύτηκαν να εντοπίσουν το στομάχι για να ελέγξουν το περιεχόμενο επειδή είχε ανεξήγητα μετατοπιστεί προς τα πάνω, στην περιοχή όπου πρέπει να βρίσκεται το κάτω μέρος των πνευμόνων.

Ωστόσο, το 2009 όταν έγινε αξονική τομογραφία βρέθηκε το στομάχι και τώρα χρησιμοποιώντας κλασικές μικροσκοπικές και σύγχρονες μοριακές προσεγγίσεις μπορεί να γίνει λεπτομερής ανάλυση του περιεχομένου στο έντερο του Ότζι.