Την ετήσια έκθεσή της για τους πρόσφυγες δημοσιοποίησε η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ. Σύμφωνα με αυτήν, συνολικά περισσότεροι από 68 εκατομμύρια άνθρωποι είχαν εκτοπιστεί έως τα τέλη του 2017. Από αυτούς, 16,2 εκατομμύρια εκτοπίστηκαν μέσα στο 2017, είτε για πρώτη φορά ή επανειλημμένως, γεγονός που καταδεικνύει ότι τεράστιος αριθμός βρίσκεται σε κίνηση. Είναι χαρακτηριστικό ότι αυτος ο αριθμός ισοδυναμεί με 44.500 εκτοπισμένους ανθρώπους την ημέρα, ή με έναν εκτοπισμένο κάθε δύο δευτερόλεπτα.

Οι πόλεμοι, άλλες μορφές βίας και οι διώξεις οδήγησαν το 2017 τον αριθμό των αναγκαστικά εκτοπισμένων παγκοσμίως σε νέα ύψη για πέμπτη συνεχή χρονιά, με βασικότερες αιτίες την κρίση στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, τον πόλεμο στο Νότιο Σουδάν και τη φυγή εκατοντάδων χιλιάδων προσφύγων Rohingya από τη Μιανμάρ στο Μπανγκλαντές. Στη συντριπτική τους πλειονότητα, οι αναπτυσσόμενες χώρες είναι αυτές που πλήττονται περισσότερο.

Όπως αναφέρεται στην έκθεση, την οποία αναμεταδίδει το Αθηναϊκό – Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, οι πρόσφυγες που έχουν εγκαταλείψει την πατρίδα τους, λόγω συρράξεων και διώξεων, αντιστοιχούν σε 25,4 από τα 68,5 εκατομμύρια. Πρόκειται για 2,9 εκατομμύρια περισσότερους ανθρώπους από το 2016, που αποτελεί τη μεγαλύτερη αύξηση που έχει παρατηρήσει ποτέ η Υ.Α. μέσα σε μία μόνο χρονιά.

Στο μεταξύ, οι αιτούντες άσυλο, που περίμεναν ακόμη την απάντηση στο αίτημα ασύλου τους έως τις 31 Δεκεμβρίου 2017, αυξήθηκαν κατά 300.000 περίπου, φτάνοντας τα 3,1 εκατομμύρια. Οι εκτοπισμένοι μέσα στην ίδια τους τη χώρα έφτασαν τα 40 εκατομμύρια επί του συνόλου, ελάχιστα λιγότεροι από τα 40,3 εκατομμύρια το 2016. Σε όλες τις χώρες, ένας στους 110 ανθρώπους είναι εκτοπισμένος.

Προβληματισμός, αλλά και αισιοδοξία

«Βρισκόμαστε σε μια κρίσιμη καμπή, όπου η επιτυχία διαχείρισης του αναγκαστικού εκτοπισμού σε παγκόσμιο επίπεδο απαιτεί μια νέα και πολύ πιο συνεκτική προσέγγιση ώστε οι χώρες και οι κοινότητες να μη μένουν μόνες να αντιμετωπίσουν το φαινόμενο αυτό» δήλωσε ο Ύπατος Αρμοστής του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες Φίλιπο Γκράντι.

«Όμως, έχουμε ακόμα λόγο να ελπίζουμε. Δεκατέσσερις χώρες πρωτοπορούν ήδη με ένα νέο σχέδιο ανταπόκρισης σε προσφυγικές καταστάσεις και σε λίγους μήνες θα είναι έτοιμο για υιοθέτηση από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ ένα νέο Παγκόσμιο Σύμφωνο για τους Πρόσφυγες. Σήμερα, παραμονή της Παγκόσμιας Ημέρας Προσφύγων, το μήνυμά μου απέναντι στα κράτη μέλη είναι να στηρίξουν τη δράση αυτή. Κανείς δε γίνεται πρόσφυγας από επιλογή, αλλά εμείς οι υπόλοιποι μπορούμε να επιλέξουμε τον τρόπο που θα βοηθήσουμε».

Δύο ακόμα στοιχεία από την έκθεση «Παγκόσμιες Τάσεις» είναι ότι η πλειοψηφία των προσφύγων διαμένουν σε αστικές περιοχές (58%) και όχι σε καταυλισμούς ή σε αγροτικές περιοχές, καθώς και ότι ο εκτοπισμένος πληθυσμός παγκοσμίως είναι νεαρής ηλικίας. Όπως διαπιστώνεται, 53% είναι παιδιά, από τα οποία πολλά είναι ασυνόδευτα ή χωρισμένα από την οικογένειά τους.

Επιπλέον, η Τουρκία παραμένει η πρώτη χώρα στον κόσμο στην υποδοχή προσφύγων σε απόλυτους αριθμούς, με πληθυσμό 3,5 εκατ. πρόσφυγες, κυρίως Σύρους. Ποσοστό 85% των προσφύγων βρίσκονται σε αναπτυσσόμενες χώρες, εκ των οποίων πολλές είναι απελπιστικά φτωχές και λαμβάνουν ελάχιστη στήριξη για να παρέχουν βοήθεια σε αυτούς τους πληθυσμούς. Τέσσερις στους πέντε πρόσφυγες παραμένουν σε χώρες που βρίσκονται δίπλα στη δική τους.

Ο εκτοπισμός μεγάλης κλίμακας διασχίζοντας σύνορα είναι επίσης λιγότερο συνήθης από αυτό που υποδηλώνουν τα 68 εκατομμύρια εκτοπισμένων παγκοσμίως. Σχεδόν τα δύο τρίτα όσων αναγκάστηκαν να τραπούν σε φυγή είναι εσωτερικά εκτοπισμένοι που δεν έφυγαν από τη χώρα τους. Από τους 25,4 εκατομμύρια πρόσφυγες, λίγο περισσότεροι από το 1/5 είναι Παλαιστίνιοι και εμπίπτουν στην εντολή της UNRWA. Από τους υπόλοιπους, για τους οποίους η Υ.Α. έχει την ευθύνη, τα 2/3 προέρχονται μόλις από πέντε χώρες: τη Συρία, το Αφγανιστάν, το Νότιο Σουδάν, τη Μυανμάρ και τη Σομαλία. Εάν μπει ένα τέλος στις συρράξεις σε οποιαδήποτε από τις χώρες αυτές, είναι πολύ πιθανό να επηρεαστεί σημαντικά η ευρύτερη εικόνα του φαινομένου του παγκόσμιου εκτοπισμού.

Εν τω μεταξύ, ο Λίβανος φιλοξενεί τον μεγαλύτερο αριθμό προσφύγων σε σχέση με τον εθνικό του πληθυσμό. Συνολικά, το 63% του συνόλου των προσφύγων που εμπίπτουν στην εντολή της Υ.Α. βρίσκονται σε μόλις 10 χώρες.

«Οι πόλεμοι και οι συρράξεις συνεχίζουν να αποτελούν τις βασικότερες αιτίες εκτοπισμού ενώ υπάρχει ελάχιστη ορατή πρόοδος για ειρήνευση. Περίπου πέντε εκατομμύρια άνθρωποι κατάφεραν να επιστρέψουν στις εστίες τους το 2017, με τη μεγάλη πλειοψηφία να επιστρέφει έπειτα από εσωτερικό εκτοπισμό», αναφέρει καταληκτικά η έκθεση της Ύπατης Αρμοστίας, η οποία συμπληρώνει: «Ανάμεσά τους βρίσκονται άνθρωποι που επέστρεψαν κατόπιν πίεσης ή σε εύθραυστες συνθήκες. Λόγω μείωσης στον αριθμό των διαθέσιμων θέσεων επανεγκατάστασης, ο αριθμός των προσφύγων που επανεγκαταστάθηκαν μειώθηκε περισσότερο από 40%, σε περίπου 100.000 ανθρώπους».