Έφηβες Ροχίνγκια, παιδιά και νεαρά κορίτσια, πέφτουν θύματα σεξουαλικής εκμετάλλευσης σε προσφυγικούς καταυλισμούς στο Μπαγκλαντές. Ξένοι μπορούν εύκολα να αποκτήσουν πρόσβαση στα παιδιά που άφησαν πίσω τους τον τόπο τους, για να γλιτώσουν από τη βία στη Μιανμάρ και αντιμετωπίζουν τώρα ακόμα μία απειλή.

Η 14χρονη Anwara έφυγε από τη Μιανμάρ όταν σκοτώθηκε η οικογένειά της και αναζήτησε βοήθεια στο δρόμο προς το Μπαγκλαντές. «Με προσέγγισε μια ομάδα γυναικών με ένα βαν, με ρώτησαν αν ήθελα να πάω μαζί τους» αφηγείται στο BBC.

Αφότου αποδέχθηκε τη βοήθειά τους, την έβαλαν στο αυτοκίνητο και της υποσχέθηκαν ασφαλές πέρασμα σε μια νέα ζωή. Αντ’ αυτού μεταφέρθηκε στην κοντινή πόλη Cox’s Bazar.

«Λίγο μετά που έφεραν δύο αγόρια, εκείνα με απείλησαν με μαχαίρι, με γρονθοκόπησαν στην κοιλιά και με χτύπησαν επειδή δεν συνεργαζόμουν. Με βίασαν. Εγώ δεν ήθελα να κάνω σεξ αλλά εκείνοι όλο συνέχιζαν».

Όπως αναφέρει το δημοσίευμα, οι αναφορές για τράφικινγκ στους προσφυγικούς καταυλισμούς είναι πολλές. Γυναίκες και παιδιά είναι κυρίως τα θύματα, που παρασύρονται εκτός καταυλισμών και εξαναγκάζονται σε παροχή σεξουαλικών υπηρεσιών.

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ του βρετανικού δικτύου, το οποίο βρέθηκε στην περιοχή, γονείς και παιδιά παρασύρονται με προσφορά για δήθεν δουλειές στο εξωτερικό και την πρωτεύουσα Ντάκα, σε ξενοδοχεία, εστιατόρια και σπίτια. Οι λαθροδιακινητές εκμεταλλεύονται με τον χειρότερο τρόπο την απελπισία των οικογενειών που αναζητούν μια καλύτερη ζωή για τα παιδιά τους.

«Ήξερα τι θα μου συμβεί, όλοι ξέρουν πως η γυναίκα που μου πρότεινε δουλειά βάζει τους ανθρώπους να κάνουν σεξ» αφηγείται η 14χρονη Masuda. «Είναι Ροχίνγκια που ζει εδώ πολύ καιρό, την ξέρουμε. Αλλά δεν είχα επιλογή, δεν υπήρχε τίποτα εδώ για μένα. Η οικογένειά μου έχει εξαφανιστεί, δεν έχω λεφτά. Έπεσα θύμα βιασμού στη Μιανμάρ. Κάποτε έπαιζα με την αδελφή και τον αδελφό μου στο δάσος, τώρα δεν θυμάμαι καν πώς είναι να παίζεις».

Οι ρεπόρτερ του BBC υποδύθηκαν τους αλλοδαπούς επισκέπτες και, με συνεργασία της αστυνομίας, αναζήτησαν τους ανθρώπους που ενορχηστρώνουν όλη αυτή την επιχείρηση, για να δουν πού καταλήγουν αυτά τα παιδιά.

Επισκεπτόμενοι μικρά ξενοδοχεία και ιδιοκτήτες αγροκτημάτων της περιοχής- που γνώριζαν πως παρείχαν δωμάτια για τη σεξουαλική εκμετάλλευση προσφύγων – βρήκαν τους τηλεφωνικούς αριθμούς των «εγκεφάλων» της επιχείρησης και ζήτησαν νεαρά κορίτσια Ροχίνγκια για σεξ. «Έχουμε μικρά κορίτσια, αλλά γιατί θέλετε Ροχίνγκια; Είναι τα πιο βρώμικα» τους απάντησε ένας άνδρας.

Άρχισαν να τους στέλνουν φωτογραφίες κοριτσιών από 13 έως 17 ετών. Τους έλεγαν μάλιστα πως αν δεν τους άρεσαν τα κορίτσια στις φωτογραφίες, υπήρχαν πολλά ακόμα. Πολλά από αυτά ζούσαν με τις οικογένειες των μαστροπών. Όταν δεν είχαν πελάτη, μαγείρευαν ή καθάριζαν. «Δεν τις κρατάμε πολύ» είπε ένας από τους μαστροπούς για τις νεαρές Ροχίνγκια. «Κυρίως άνδρες από το Μπαγκλαντές έρχονται γι’ αυτές. Σύντομα βαριούνται. Τα πιο μικρά κορίτσια προκαλούν περισσότερες δυσκολίες, οπότε τα ξεφορτωνόμαστε» τους είπαν.

(φωτογραφία αρχείου)