Ένα ακατοίκητο νησί στον κόλπο της Βεγγάλης προορίζει το Μπαγκλαντές για «σπίτι» για 100.000 μουσουλμάνους Ροχίνγκια, που έφυγαν από τη Μιανμάρ για να γλιτώσουν τη στρατιωτική καταστολή.

Αν και, όπως μεταδίδει το Reuters, υπάρχουν συγκεχυμένα «σημάδια» από αξιωματούχους της χώρας σχετικά με το εάν θα καταλήξουν πράγματι οι πρόσφυγες Ροχίνγκια εκεί.

Η πρωθυπουργός του Μπαγκλαντές μίλησε για «προσωρινή λύση», προκειμένου να αποσυμφορηθούν οι προσφυγικοί καταυλισμοί στο Cox’s Bazar, όπου συνωστίζονται πάνω από 700.000 άνθρωποι που πέρασαν στη χώρα από τον βορρά της Μιανμάρ τον Αύγουστο.

Σύμβουλός της όμως είπε στο Reuters πως όταν οι πρόσφυγες μεταφερθούν εκεί δεν θα μπορέσουν να ξαναφύγουν παρά μόνο είτε για να επιστρέψουν στη Μιανμάρ είτε για να μετακινηθούν, έχοντας καθεστώς παροχής ασύλου από άλλη χώρα.

«Δεν είναι στρατόπεδο συγκέντρωσης, αλλά υπάρχουν κάποιοι περιορισμοί. Δεν θα τους δώσουμε διαβατήριο ή ταυτότητα του Μπαγκλαντές» τόνισε ο σύμβουλος, προσθέτοντας πως στο νησί θα υπάρχει και αστυνομική δύναμη 40-50 ατόμων.

Για την προετοιμασία του νησιού εργάζονται Βρετανοί και Κινέζοι μηχανικοί, προκειμένου να μπορέσει να υποδεχθεί ο χώρος τους πρόσφυγες πριν την έναρξη των μουσώνων, στις αρχές Απριλίου.

Σύμφωνα με τον ίδιο σύμβουλο, δεν έχει οριστικοποιηθεί το πώς θα γίνει η επιλογή των ανθρώπων που θα πάνε στο νησί, μπορεί όμως η επιλογή να γίνει με λοταρία ή εθελοντικά.

Ανθρωπιστικές οργανώσεις πάντως επικρίνουν το σχέδιο για το «νησί των Ροχίνγκια», το οποίο είχε προταθεί από το 2015. Εκπρόσωπό τους τόνισαν πως ανησυχούν αφενός για το ότι το νησί είναι ευάλωτο σε συχνούς κυκλώνες αφετέρου για το αν θα μπορέσει να φιλοξενήσει χιλιάδες ανθρώπους.

Το όνομα του νησιού είναι Bhasan Char, που σημαίνει «νησί που επιπλέει». Αναδύθηκε από τη λάσπη μόλις πριν από είκοσι χρόνια και βρίσκεται σε απόσταση 30 χιλιομέτρων από τις όχθες του Μπαγκλαντές.

Οι κάτοικοι των κοντινών νησιών αντιδρούν στα σχέδια της κυβέρνησης, καταγγέλλοντας πως ήδη μεγάλος αριθμός πολιτών εκτοπίζεται λόγω της παράκτιας διάβρωσης κάθε χρόνο και δεν λαμβάνεται κανένα μέτρο για την προστασία τους.

«Θα έπρεπε πρώτα να φροντίσουμε τους δικούς μας ανθρώπους, αλλά η κυβέρνηση αποφάσισε να παρέχει καταφύγιο σε μετανάστες» σχολίασε ένας 80χρονος κάτοικος του παρακείμενου νησιού Sandwip.

Στην ιδέα της μετακίνησής τους σε ένα νησί ακόμα πιο μακριά από τη Μιανμάρ αντιδρούν και πολλοί Ροχίνγκια. «Καλύτερα να πεθάνω εδώ» δήλωσε ο πρόσφυγας Jahid Hussain, τονίζοντας πως έφυγε από τη Μιανμάρ για να σώσει τη ζωή του και πως δεν θα το διακινδύνευε να ζει στο Bhasan Char.