Ένα τσιμπούσι αλλιώτικο από τα άλλα έλαβε χώρα στη Νέα Υόρκη το 1903, όταν ο βαθύπλουτος Cornelius Kingsley Garrison Billings, φανατικός με τις ιπποδρομίες, ξόδεψε ένα αμύθητο ποσό για να μετατρέψει μια αίθουσα χορού του Μανχάταν σε… στάβλο!
Ο «αμερικανός βασιλιάς των αλόγων», όπως τον αποκαλούσαν οι «New York Times», είχε κληρονομήσει τα πλούτη από τον μπαμπά του, αν και αυτός είχε μάτια και μυαλό μόνο για τα άλογα. Ο δικός του ιδιωτικός ιππόδρομος ήταν εξάλλου ό,τι καλύτερο και πιο πολυτελές μπορούσες να βρεις στον κόσμο να στεγάζει άλογα και αναβάτες, αν και ο Billings δεν θα έμενε εκεί.
Τώρα ήθελε να γιορτάσει τα εγκαίνια των νέων εγκαταστάσεών του και οι δημοσιογράφοι επιδόθηκαν σε μια δική τους κούρσα για να μάθουν λεπτομέρειες, ξέροντας τις εκκεντρικότητες του κροίσου. Έμαθαν, ας πούμε, πως το γεύμα θα ήταν έφιππο και άλλα πολλά, γι’ αυτό και αναγκάστηκε να κάνει αλλού τη γιορτή του ο μεγιστάνας.
Επέλεξε μια απλή αίθουσα δεξιώσεων του Μανχάταν που δεν είχε τίποτα το περίεργο, κι έτσι τον άφησαν ήσυχο οι ρεπόρτερ. Μόνο που η επιλογή δεν ήταν παρά προπέτασμα καπνού! Οι καλεσμένοι έφτασαν με το επίσημο ένδυμά τους, κι αυτό για να βρουν την αίθουσα χορού ολότελα αλλαγμένη.
Ο χώρος έμοιαζε με ιπποδρόμιο: είχε ψεύτικο χορτάρι, πλαστικά φυτά αλλά και ζωγραφισμένους τοίχους που μετέτρεπαν την αίθουσα σε βρετανική εξοχή. Το δωμάτιο δεν είχε τραπέζια, αλλά άλογα! Τα οποία τα είχαν ανεβάσει στα κρυφά με το ασανσέρ των προμηθειών. Οι σερβιτόροι κουβαλούσαν τώρα σανό για τα ζώα αλλά και έξοχα εδέσματα, τα οποία άφηναν στο τραπεζάκι που είχαν προσαρμόσει σε κάθε σέλα.
Από χαβιάρι και σούπα χελώνας μέχρι και πέστροφα σε ξίδι, αρνάκι με γλασέ λαχανικών, κοτόπουλο με καρδιά μαρουλιού, αλλά και σπαράγγια, πολλά σπαράγγια. Για επιδόρπιο υπήρχαν ροδάκινα φλαμπέ και πολλές ακόμα εξαλλοσύνες, τις οποίες όφειλαν να απολαύσουν πάνω στη σέλα οι 32 υψηλοί προσκεκλημένοι.
Μόνο όταν τέλειωσαν το τσιμπούσι κατέβηκαν από τα άλογα για να παρακολουθήσουν το σόου που είχε ετοιμάσει ο μεγιστάνας και τα άλογα πήραν τον δρόμο της επιστροφής. Κάθε καλεσμένος έλαβε δώρο ένα ασημένιο πέταλο αλόγου που είχε χαραγμένο πάνω του όλο το μενού.
Το γεύμα κρατήθηκε μυστικό επτασφράγιστο, κάτι που συνέβαλε φυσικά στον μύθο του…
