Ένα υπέροχο αντικείμενο στρογγυλοκάθεται σε βιενέζικο μουσείο, μόνο που ανήκει σε έναν τόπο πολύ-πολύ μακριά. Ήταν το 1878 όταν ο αυστριακός γεωλόγος και εξερευνητής Ferdinand von Hochstetter, αναζητώντας εκθέματα για το νεοσύστατο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας της Βιέννης που είχε διοριστεί μόλις διευθυντής, σκόνταψε πάνω σε έναν θησαυρό μέσα σε ένα ντουλάπι αυστριακού κάστρου. Παρά την κακή κατάσταση του αντικειμένου, ο έμπειρος Hochstetter συνειδητοποίησε ότι επρόκειτο για κάτι που «μύριζε» Αζτέκους και προερχόταν πιθανότατα από την αυλή του Μοντεζούμα Β’, του ένατου αζτέκου αυτοκράτορα που βασίλεψε ως το 1520. Η πιθανότητα μάλιστα να το είχε δωρίσει ο ίδιος ο αυτόχθονας Αμερικανός στον κατακτητή Ερνάν Κορτές το έκανε ακόμα πιο πολύτιμο, μόνο που θα γινόταν τελικά ένα μόνιμο σημείο τριβής μεταξύ Μεξικού και Αυστρίας. Παρά το γεγονός ότι κανείς δεν ήξερε τι ακριβώς ήταν και ό,τι είχαν υποθέσει ήταν ολότελα λανθασμένο, ήταν μια κορυφαία αμερικανή ανθρωπολόγος αυτή που υπέδειξε το προφανές: η Zelia Nuttall κατέληξε πως ήταν αυτοκρατορικό διάδημα και πέρασε πολλά χρόνια για να πείσει τους επίμονους πολέμιούς της. Τόσο ο Hochstetter όσο και η Nuttall ήταν ωστόσο σίγουροι πως το δώρο προερχόταν κατευθείαν από τα χέρια του Μοντεζούμα (ή Μοκτεζούμα) και δόθηκε στον Κορτές όταν αποβιβάστηκε εκείνος στο λιμάνι της Βερακρούζ. Σήμερα ξέρουμε κάτι περισσότερο, πως το διάδημα πέρασε από τα χέρια αυστριακού κόμη που είχε υπηρετήσει ως σύμβουλος του ισπανικού στέμματος στη δεκαετία του 1560 και βρέθηκε κάποια στιγμή στο κάστρο, ανάμεσα σε άλλα κειμήλια από «εξωτικούς» λαούς. 
Ένα πολύτιμο αντικείμενο, μόνιμο σημείο τριβής μεταξύ Μεξικού και Αυστρίας
Ο αγώνας για τον επαναπατρισμό του μετρά πολλά χρόνια
