Η πρόσφατη εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ έφερε στις βαλίτσες της και τον Μάικ Πενς, τον συντηρητικό και διχαστικό αντιπρόεδρό του που δεν έκρυψε καθόλου την αντίρρησή του στα δικαιώματα των gay. Την ώρα που δεν αρνήθηκε ότι υπέγραψε το 2015 ένα σχέδιο νόμου που νομιμοποιούσε τη διάκριση κατά των ομοφυλοφίλων στον χώρο εργασίας ή πως δεν θέλει τους gay στις ένοπλες δυνάμεις, σημείωσε πάντως με νόημα ότι ποτέ δεν έχει υποστηρίξει τη χρήση της θεραπείας μετατροπής της ομοφυλοφιλίας. Γιατί θεώρησε όμως ανάχωμα στη δικαιολογημένη κριτική που διατυπώθηκε εναντίον του το απλό γεγονός ότι δεν είναι υπέρ μιας τεχνικής που αποπειράται να επαναπρογραμματίσει τις σεξουαλικές προτιμήσεις κάποιου; Αν πρέπει να το πούμε, είναι γιατί πρόκειται για μια αναποτελεσματική και αναμφίβολα απάνθρωπη πρακτική. Η θεραπεία μετατροπής βγήκε και πάλι δυναμικά στο προσκήνιο κατά την προεκλογική περίοδο του 2016 στις ΗΠΑ, όταν η Κεντρική Επιτροπή των Ρεπουμπλικανών επέμεινε στην πεποίθησή της ότι οι γονείς πρέπει να έχουν το δικαίωμα να επιλέγουν «την κατάλληλη ιατρική αντιμετώπιση και θεραπεία για τα ανήλικα παιδιά τους». Η απεχθής θεραπεία έχει εξάλλου μακρά και βρόμικη ιστορία ξοπίσω της, με τόσες και τόσες τεχνικές ώστε να μεταπειστεί κάποιος να μην είναι gay. Μέσω πειθούς, προσευχής, φαρμάκων, ηλεκτροσόκ, ακόμα και χειρουργικής αντιμετώπισης της ομοφυλοφιλίας.
Πολύ μπλα-μπλα, ηλεκτροσόκ, αποστροφή και ολίγη από επώδυνη χειρουργική
Ο δρ Φρόιντ και η παλιότερη καταγραμμένη περίπτωση θεραπείας μετατροπής
Η ομοφυλοφιλία θεωρούνταν διαταραχή μέχρι και το 1992!
Μπορεί η Αμερικανική Ψυχιατρική Εταιρία (APA) να σταμάτησε να τη θεωρεί ψυχική νόσο το 1973, δεν είχε ωστόσο την καθολική συναίνεση των μελών της. Η ομοφυλοφιλία απαλείφθηκε μεν από τα διαγνωστικά εγχειρίδια της αμερικανικής ψυχιατρικής, έγινε όμως με ψηφοφορία, όταν 5.854 ψυχίατροι ψήφισαν να αφαιρεθεί, αλλά 3.810 την ήθελαν ακόμα ψυχιατρική νόσο. Κι έτσι ο ΑΡΑ βρήκε τη συμβιβαστική λύση, αποκαλώντας τη πια «διαταραχή σεξουαλικού προσανατολισμού». Έπρεπε να περιμένουν οι ΗΠΑ ως το 1987 για να θεωρηθεί η ομοφυλοφιλία φυσιολογικός τρόπος σεξουαλικής συμπεριφοράς και ο υπόλοιπος κόσμος ως το 1992, όταν ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας υιοθέτησε τις εκκλήσεις των ψυχιατρικών και ψυχολογικών ενώσεων πως τίποτα το κακό ή το μεμπτό δεν υπάρχει στην ομοφυλοφιλική προτίμηση…
Στη Βρετανία και μόνο, πάνω από 65.000 άντρες υποβλήθηκαν σε καταναγκαστική ορμονοθεραπεία
Λοβοτομή και ομοφυλοφιλία
Όταν ακόμα και οι φανατικότεροι υποστηρικτές της θεραπείας μετατροπής απολογήθηκαν
Η θεραπεία μετατροπής συνεχίζει να λαμβάνει χώρα στο περιθώριο της επίσημης επιστήμης