Σάββατο 26 Απριλίου 1986. Περίπου 200 εργαζόμενοι στον πυρηνικό σταθμό παραγωγής ενέργειας του Τσέρνομπιλ, γίνονται μάρτυρες της μεγαλύτερης πυρηνικής καταστροφής στην ιστορία, πριν την καταστροφή στη Φουκουσίμα το 2011. Η προγραμματισμένη εργασία για ένα πείραμα που αποσκοπούσε στον έλεγχο του συστήματος ασφαλείας προκάλεσε έκρηξη στον αντιδραστήρα Νο. 4 του πυρηνικού σταθμού που βρίσκεται στα εδάφη της Ουκρανίας. Αποτέλεσμα; Το όνομα του εργοστασίου να γίνει σε ολόκληρο τον κόσμο συνώνυμο της πυρηνικής καταστροφής.
Αμέσως μετά το δυστύχημα σκοτώθηκαν 31 εργαζόμενοι στον σταθμό και μέλη των συνεργείων που κλήθηκαν για τη φωτιά. Τις επόμενες τρεις δεκαετίες, χιλιάδες έχουν υποκύψει σε ασθένειες που σχετίζονται με την έκθεση σε ραδιενέργεια – αλλά ο αριθμός τους, και το μέχρι που φτάνουν οι έμμεσες επιπτώσεις του Τσερνόμπιλ, παραμένει και μάλλον θα παραμείνει για πάντα αντικείμενο διαφωνιών.
Τουλάχιστον 300.000 άνθρωποι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν μόνιμα την περιοχή σε μια ακτίνα 30 χιλιομέτρων, αφήνοντας πίσω μία πόλη-φάντασμα.
Οι φωτογραφίες που ακολουθούν έχουν τραβηχτεί από τον φωτογράφο Paul Hill-Gibbins και δείχνουν ερειπωμένα σχολεία, κέντρα αναψυχής, εργοστάσια, νοσοκομεία αλλά και σπίτια.
Σε μία από τις φωτογραφίες φαίνεται μία έρημη τάξη. Τα βιβλία και τα μολύβια των παιδιών είναι ακόμα πάνω στα θρανία. Οι αναποδογυρισμένες καρέκλες και οι ξεφλουδισμένοι τοίχοι συνθέτουν την εικόνα της καταστροφής και της εγκατάλειψης.
Μία άλλη φωτογραφία δείχνει το γραφείο ενός δασκάλου. Βιβλία, μία μάσκα αερίου ακόμα κι ένα τετράδιο με τα ονόματα των παιδιών έχουν μείνει ανέπαφα από εκείνη τη μέρα.
