Το FBI διαθέτει τη μεγαλύτερη συλλογή πληροφοριών και ηλεκτρονικής αποθήκευσης δακτυλικών αποτυπωμάτων, με αποτυπώματα τουλάχιστον δεκάδων εκατομμυρίων ανθρώπων. Οι αστυνομικές αρχές των ΗΠΑ, με τη βοήθεια αυτής της βάσης δεδομένων, μπορούν με ένα κλικ να ταυτοποιήσουν οποιονδήποτε άνθρωπο με ποινικό μητρώο του οποίου τα δακτυλικά αποτυπώματα βρίσκονται στον τόπο του εγκλήματος. Πριν όμως το FBI στραφεί στη ψηφιακή τεχνολογία, απασχολούσε, το 1920, μόλις 25 εργαζόμενους που έπρεπε να ταξινομήσουν πάνω από 800.000 κάρτες με αποτυπώματα. Το 1943, οι εργαζόμενοι έγιναν 20.000 και τα δακτυλικά αποτυπώματα 70 εκατομμύρια.
Κατά τη διάρκεια του πολέμου αλλά και στο τέλος αυτού, ο όγκος των αρχείων του FBI ήταν τέτοιος, που τελικά έπρεπε να μεταφερθεί σε μια εκατοντάδων τετραγωνικών μέτρων εγκατάσταση, στην National Guard Armory στην Ουάσιγκτον, σε ένα κτίσμα που το ονόμασαν το εργοστάσιο των δακτυλικών αποτυπωμάτων – The Fingerprint Factory.
Με τον πόλεμο, ήρθαν και νέες ευθύνες για το FBI. Πλέον, δεν διερευνούσε μόνο τα εγχώρια εγκλήματα που διαπράττονταν στις ΗΠΑ, αλλά φρόντιζε να ερευνά και να «φακελώνει» και ύποπτους κατασκόπους, να συλλέγει πληροφορίες από το εξωτερικό, να παρακολουθεί μετανάστες που θα μπορούσαν να είναι εν δυνάμει υπονομευτές. Καρτέλες με δακτυλικά αποτυπώματα διέθεταν τα μέλη των ενόπλων δυνάμεων, ξένοι πράκτορες, κατασκευαστές πολεμικού υλικού, μέχρι και οι γυναίκες που εργάζονταν στους λαβυρίνθους των αρχείων.
Στο τεράστιο εργοστάσιο, οι υπάλληλοι, κυρίως γυναίκες, εργάζονταν επί 10 ώρες την ημέρα, έξι ημέρες την εβδομάδα με κύριο αντικείμενο την επεξεργασία πάνω από 35.000 καρτελών την ημέρα. Όσο για το μισθό τους, αυτός προέρχονταν από ομόλογα πολέμου.
