Απίθανα ψέματα που επικράτησαν λόγω καλών μαθηματικών

Λένε συχνά ότι αν κοτσάρεις μια σειρά από αριθμούς σε έναν ισχυρισμό, τότε η ανθρωπότητα είναι έτοιμη να τον πιστέψει, και μάλλον άδικο δεν έχουν. Είναι τέτοια η δύναμη της στατιστικής και η πειθώ των ποσοστών που σπάνια αναρωτιέται κανείς για την πηγή της έρευνας ή την αξιοπιστία της. Κι ενώ κανένας δεν φαίνεται να νοιάζεται για απόψεις, όλοι ασχολούνται με γεγονότα που αποκτούν επιστημονικοφανή μανδύα λόγω της απλής ύπαρξης των αριθμών. Έστω κι αν πρόκειται για ανήκουστα ψεύδη! Εδώ θα μιλήσουμε για μαζικές πλάνες που δούλεψαν ακριβώς λόγω των διαστρεβλωμένων μαθηματικών που φιλοξένησαν. Προς γνώση και συμμόρφωση δηλαδή…

Η μελλοντική εξαφάνιση των ξανθών

Απλά απλά, οι άνθρωποι με φυσικά ξανθά μαλλιά θα εξαφανιστούν ολότελα μέσα στα επόμενα 200 χρόνια! Σύμφωνα με έρευνα γερμανών επιστημόνων που δημοσιεύτηκε το 2002 στο BBC, οι ξανθοί «είναι είδος υπό εξαφάνιση και θα έχουν εκλείψει οριστικά μέχρι το 2202». Πολλοί μπήκαν κατόπιν στον τρελό χορό της είδησης, φτάνοντας μάλιστα να ισχυριστούν ότι «ο τελευταίος φυσικός ξανθός θα γεννηθεί πιθανότατα στη Φινλανδία κατά το έτος 2202». Το πράγμα ήταν φυσικά ολότελα ανήκουστο, παρά τα στιβαρά μαθηματικά που είχε προς επίρρωσή του, αναγκάζοντας τελικά τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας να παρέμβει για να ξεδιαλύνει το τοπίο: «Απαντώντας στα πρόσφατα δημοσιεύματα του Τύπου … ο ΠΟΥ θέλει να ξεκαθαρίσει ότι δεν έκανε ποτέ έρευνα για το θέμα. Ούτε, απ’ όσο είναι σε θέση να γνωρίζει, εξέδωσε ποτέ ο ΠΟΥ ανακοινωθέν που προβλέπει την εξαφάνιση των φυσικών ξανθών μέχρι το 2202 … Δεν έχουμε καμία άποψη για τη μελλοντική ύπαρξη των ξανθών»!

Μπορεί η στατιστική να δημιουργήσει τον «πιο περιζήτητο πίνακα ζωγραφικής όλων των εποχών»;

Ήταν το 1994 όταν αμερικανική δημοσκοπική φίρμα συνέλεξε έναν αχταρμά στατιστικών από τις ΗΠΑ προσπαθώντας να ξεδιαλύνει τις ζωγραφικές αρετές που προτιμούν οι Αμερικανοί στην τέχνη: το 66% προτιμούσαν, για παράδειγμα, τις «απαλές καμπύλες» από τις «αιχμηρές γωνίες», την ίδια ώρα που στα τοπία το 33% πρόκρινε φθινοπωρινά θέματα παρά χειμωνιάτικες απεικονίσεις. Το 88% ήθελε την τέχνη να ασχολείται με τοπία παρά με θέματα δωματίου. Με βάση τα δεδομένα, δύο αμερικανοί ζωγράφοι ρωσικής καταγωγής, οι Βιτάλι Κομάρ και Άλεξ Μελαμίντ, αποφάσισαν να δημιουργήσουν τόσο τον πιο περιζήτητο όσο και τον λιγότερο δημοφιλή πίνακα για μια σειρά από δέκα λαούς, μεταξύ των οποίων η Αμερική, η Ρωσία, η Κίνα, η Ιταλία κ.λπ. Κι όλα αυτά παρά τη ρητή σύγχυση που επικρατούσε στα δημοσκοπικά αποτελέσματα. Γιατί, για παράδειγμα, το μπλε χρώμα ήταν ο μεγάλος νικητής τόσο στην κατηγορία «αγαπημένο χρώμα» όσο και στο «δεύτερο αγαπημένο χρώμα» (με 44% και 19%, αντιστοίχως), κάτι που δημιουργούσε πρόβλημα στο πόσο μπλε να βάλουν στον ιδανικό πίνακα οι καλλιτέχνες! Είναι όμως και το άλλο: οι Κομάρ και Μελαμίντ δεν έτυχαν ποτέ παγκόσμιας αναγνώρισης, κι έτσι είναι ασφαλές να ισχυριστεί κανείς ότι δεν έφτιαξαν τον καλύτερο πίνακα όλων των εποχών…

Οι γυναίκες θα τρέχουν γρηγορότερα από τους άντρες μέχρι το 2156

Ακόμα και στα πιο έγκριτα έντυπα καραδοκεί ο κίνδυνος της παραπλανητικής στατιστικής. Ήταν το 2004 όταν το αξιοσέβαστο περιοδικό «Nature» δημοσίευσε ένα άρθρο με τίτλο «Θα ξεπεράσουν οι γυναίκες τους άντρες στο τρέξιμο μέχρι το 2156;», που αντλούσε στοιχεία από ολυμπιακά δεδομένα από την πρώτη στιγμή της σύγχρονης αναβίωσής τους. Οι αναλυτές του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης κατέληξαν ότι οι χρόνοι που σημειώνουν οι γυναίκες στους Ολυμπιακούς μειώνουν συνεχώς την απόσταση που τους χωρίζει από τους αντρικούς και η ψαλίδα θα κλείσει στο μέλλον. Στους Ολυμπιακούς του 2156 μάλιστα οι γυναίκες θα σημειώσουν καλύτερες επιδόσεις από τους άντρες, αν και το στατιστικό λάθος μπορεί να καθυστερήσει το γεγονός κατά… 724 χρόνια! Παρά τη βεβιασμένη εκτίμηση, οι φυσιολόγοι που εξέτασαν τα δεδομένα μίλησαν από την πρώτη στιγμή για υπολογιστικά λάθη κάνοντας λόγο για «ψεγάδια σε θεμελιώδη επίπεδο». Οι ερευνητές υπέθεσαν λανθασμένα ότι η τάση μείωσης των χρόνων στις επιδόσεις της γυναίκας θα συνεχιστούν απρόσκοπτα στον χρόνο, παραγνωρίζοντας βολικά μια μακρά σειρά παραγόντων που ενδέχεται να ανακόψουν την επικρατούσα τάση…

Ο μέσος άντρας έχει πλαγιάσει με 7 γυναίκες

Από το 1999-2002, το Εθνικό Κέντρο Στατιστικών Υγείας των ΗΠΑ συνέλεξε δεδομένα για την ερωτική συμπεριφορά του αμερικανικού πληθυσμού. Σύμφωνα με τα εξαγόμενα της έρευνας, ο τυπικός Αμερικανός έχει εφτά ερωτικούς συντρόφους στη ζωή του, την ώρα που η μέση Αμερικανή έχει συνάψει ερωτικές σχέσεις με τέσσερις άντρες. Σχεδόν αμέσως, όλοι μίλησαν για άλλη μια έρευνα με παραπλανητικά δεδομένα, αν και εδώ ο λόγος είναι προφανής: τα κατάφωρα ψεύδη των ερωτώμενων! Γενικότερα μιλώντας, ο άντρας τείνει να αυξάνει το σεξουαλικό παρελθόν του, την ίδια ώρα που η γυναίκα προσπαθεί να διατηρήσει χαμηλό προφίλ ερωτικών παρτενέρ, κάτι που περνάει φυσικά στις απαντήσεις για τη σεξουαλική συμπεριφορά, ρυθμίζοντας αναλόγως τον αριθμό των συντρόφων. Τα στερεότυπα του φύλου παραμένουν ακλόνητα εδώ και οι περισσότεροι προσπαθούν να χωρέσουν μέσα στα σχήματα κοινωνικής αποδοχής του «περπατημένου» άντρα ή της «άπειρης» γυναίκας. Αντίστοιχες έρευνες για τη σεξουαλική συμπεριφορά συνήθιζαν να περιλαμβάνουν ανιχνευτή ψεύδους, μιας και οι ερευνητές γνώριζαν τον υπέρογκο βαθμό ψεύδους σε τέτοια θέματα. Ακόμα και σε ψεύτικους ανιχνευτές συνδέονταν οι ερωτώμενοι, μόνο και μόνο για να αποσπαστεί η αλήθεια των απαντήσεών τους. Αντιμέτωποι μάλιστα με το ενδεχόμενο να πιαστούν από το μηχάνημα, άντρες και γυναίκες διέθεταν πια παραπλήσιο αριθμό ερωτικών συντρόφων!

Η ύπαρξη του Τριγώνου των Βερμούδων

Το διαχρονικό μυστήριο με τα πλοία και τα αεροπλάνα που εξαφανίζονται μαγικά όταν περάσουν από την τριγωνική αυτή περιοχή του Ατλαντικού Ωκεανού μόνο συστάσεις δεν χρειάζεται, καθώς εκεί καραδοκούν όλες οι απόκοσμες και μεταφυσικές δυνάμεις που επιβουλεύονται την ευημερία της ανθρωπότητας. Αν πιστέψουμε τα συνωμοσιολογικά σενάρια αλλά και το πλήθος των «ερευνητικών» ιστοσελίδων, η υπερφυσική δράση του Τριγώνου των Βερμούδων έχει καταπιεί 11 αεροπλάνα σε μια περίοδο 22 ετών! Αν και ποτέ δεν μας έχουν πει πόσο τρομακτική ή όχι είναι αυτή η στατιστική, καθώς η έλλειψη πλαισίου εγγραφής κάνει το πράγμα να μοιάζει αληθινό μυστήριο. Δεν είναι όμως. Σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύτηκε το 2013 (και πρωτοπαρουσιάστηκε στο BBC), το Τρίγωνο των Βερμούδων δεν περιλήφθηκε καν στις 10 ζώνες με τα περισσότερα αεροπορικά και ναυτικά ατυχήματα και εξαφανίσεις. Αεροπλάνα και καράβια καταστρέφονται παντού στον κόσμο, αν και αυτά τα δεδομένα δεν απασχολούν βολικά τους συνωμοσιολόγους οπαδούς. Όπως το είπε καλύτερα και ο γνωστός αστροβιολόγος Καρλ Σαγκάν (γνωστός σε μας από το σενάριο της «Επαφής» – 1997): «Συγκρινόμενη με άλλους εξίσου πολυσύχναστους τόπους του κόσμου η περιοχή αυτή του Ατλαντικού, το ερώτημα είναι αν πέφτουν συχνότερα αεροπλάνα και καράβια εκεί; Η απάντηση είναι όχι. Και γιατί είναι πάντα αεροσκάφη και πλοία αυτά που χάνονται; Μα γιατί μπορούν να βυθιστούν στο νερό! Αν αρχίσουμε να χάνουμε τρένα … αυτό θα ήταν ενδιαφέρον»!