Ένα όνειρο ζωής πολύ ριψοκίνδυνο έκανε πραγματικότητα η Ιταλίδα Roberta Mancino που κολύμπησε με κροκόδειλους στον Κόλπο του Μεξικού και φωτογραφήθηκε στην εντυπωσιακή και κάπως ανατριχιαστική συνάντηση μαζί τους.
Στόχος της Mancino, που ταξίδεψε σχεδόν 50 χιλιόμετρα από την ακτή σε μία λιμνοθάλασσα στο μέσο του Banco Chinchorro – το «σπίτι» περίπου 700 κροκοδείλων- ήταν να παρατηρήσει τη συμπεριφορά τους.
Τα γυρίσματα διήρκεσαν πέντε ημέρες και συνολικά η γυναίκα κολύμπησε επί δέκα ώρες με κροκόδειλους.
Καθώς εκείνοι ένιωθαν όλο και πιο άνετα με την παρουσία της, η ομάδα της κατάφερε να αιχμαλωτίσει στο φακό απροσδόκητες εικόνες με την ίδια σε απόσταση αναπνοής από τα ερπετά.
«Έχω μία λίστα με ζώα με τα οποία θα ήθελα να κολυμπήσω, ήταν όνειρό μου να κολυμπήσω με κροκόδειλους. Για έξι χρόνια ήθελα να υλοποιηθεί αυτό το πρότζεκτ αλλά δεν έβρισκα κανέναν να το χρηματοδοτήσει επειδή είναι πολύ επικίνδυνο. Ήμουν έτοιμη να το κάνω μόνη μου, χωρίς χορηγό, αλλά τότε ήρθε το TSU και ανέλαβε τη χρηματοδότηση», είπε η νεαρή Ιταλίδα, μοντέλο στο επάγγελμα.
«Ο δεύτερος λόγος για τον οποίο δυσκολευόμουν να κάνω αυτό το όνειρο πραγματικότητα ήταν πως είναι πολύ δύσκολο να έρθεις εδώ. Πρέπει να πας στο Κανκούν και μετά να οδηγήσεις πέντε ώρες και μετά να μετακινηθείς με βάρκα για άλλες δύο ώρες. Είναι στη μέση του πουθενά», συνεχίζει.
Η κοραλλιογενής ατόλη Banco Chinchorro θεωρείται ένα από τα καταλληλότερα μέρη στον κόσμο για να δει κανείς αμερικανικούς κροκόδειλους.
Εταιρείες καταδύσεων οργανώνουν καταδύσεις για τουρίστες που θέλουν να έρθουν τετ-α-τετ με έναν κροκόδειλο- που μπορεί να φτάσει και τα τέσσερα μέτρα. Είναι σύνηθες οι τουρίστες να φωτογραφίζουν κροκόδειλους στο σημείο αυτό αλλά οι περισσότεροι δεν είναι προετοιμασμένοι να βρεθούν τόσο κοντά τους όσο η Roberta.
Η νεαρή Ιταλίδα δεν ήθελε απλώς να κολυμπήσει μαζί τους αλλά και να καταρρίψει ορισμένες… λάθος αντιλήψεις γι’ αυτούς.
«Προφανώς δεν θέλω να αρχίσουν όλοι να κολυμπούν με κροκόδειλους αλλά ήθελα να δείξω πως δεν είναι κακά ζώα. Έπρεπε να μείνω πολλές ώρες στο νερό για να τους καταλάβω, γι’ αυτό φοράω μάσκα. Μόλις ένιωσα πως είναι άνετοι μαζί μου, κάναμε φωτογραφίσεις και χωρίς μάσκα. Κανείς δεν ήξερε τι μπορούσε να συμβεί αφού δεν έχει ξαναγίνει κάτι τέτοιο- να είναι κάποιος τόσο κοντά σε κροκόδειλους για τόσο πολλή ώρα, χωρίς μάσκα».
