Τα 9 μέλη της νοτιοαφρικανικής αποστολής στην Ανταρκτική είναι κλεισμένα σε έναν ερευνητικό σταθμό, 2.000 μίλια μακριά από τον πολιτισμό.

Ωστόσο, ένας από αυτούς είναι τρελός, κατηγορούμενος για βίαιη επίθεση, απειλές και σεξουαλική παρενόχληση σε τουλάχιστον δύο συναδέλφους του.

Η nypost αποκαλύπτει ότι η ομάδα αποτελείται από 3 γυναίκες και 6 άνδρες, μεταξύ των οποίων μια εντυπωσιακή γιατρός, με τη δική της σειρά προϊόντων περιποίησης δέρματος, και ο αναπληρωτής αρχηγός της ομάδας, ο οποίος είχε συμμετάσχει στην παραγωγή μιας μικρού μήκους ταινίας τρόμου κατά την προηγούμενη παραμονή του στον σταθμό – μαζί με μηχανικούς και έναν μετεωρολόγο.

Η ερευνητική ομάδα του νοτιοαφρικανικού σταθμού SANAE IV δεν θα αντικατασταθεί μέχρι τον Δεκέμβριο, όταν οι θερμοκρασίες στον Νότιο Πόλο θα είναι οι πιο ζεστές της χρονιάς και οι εποχικές καταιγίδες χιονιού θα έχουν περάσει.

Στις ευχάριστες στιγμές τους, οι συνάδελφοι φαίνονται όλοι να χαμογελούν μαζί πριν από την αναχώρησή τους για την αποστολή τους. Φωτογραφίες δείχνουν την ομάδα να ποζάρει χαρούμενη τον Νοέμβριο, λίγο πριν από την έναρξη της ατυχούς 13μηνης αποστολής στη βάση στο Queen Maud Land, η οποία περιβάλλεται από μια παγωμένη επιφάνεια.

Όμως, τα πλατιά χαμόγελα αποδείχτηκαν βραχύβια.

Σύμφωνα με επείγοντα e-mails που στάλθηκαν στις αρχές του Μαρτίου από την απομακρυσμένη βάση, ένα αδιευκρίνιστο μέλος της νοτιοαφρικανικής ομάδας, που είναι εγκλωβισμένο στο SANAE IV, προκάλεσε αναστάτωση μέσα σε λίγες εβδομάδες από την άφιξή του.

Η καταγγελία ανέφερε ότι το μέλος της ομάδας είχε επιτεθεί και παρενοχλήσει σεξουαλικά συναδέλφους του, ενώ απείλησε να σκοτώσει έναν από αυτούς, δημιουργώντας «ένα περιβάλλον φόβου και εκφοβισμού».

«Η συμπεριφορά του έχει κλιμακωθεί σε ένα σημείο που είναι βαθιά ανησυχητικό. Παραμένω βαθιά ανήσυχος για την ασφάλειά μου, συνεχώς αναρωτιέμαι αν θα γίνω το επόμενο θύμα», ανέφερε το e-mail, όπως είχε δημοσιεύσει η εφημερίδα Sunday Times της Νότιας Αφρικής.

Η ταυτότητα του μέλους της ομάδας που πιστεύεται ότι προκάλεσε την ένταση δεν δημοσιοποιήθηκε. Ωστόσο, η ομάδα των ερευνητών περιλαμβάνει τα εξής άτομα, σύμφωνα με την επίσημη ιστοσελίδα του Νότιου Αφρικανικού Εθνικού Ανταρκτικού Προγράμματος:

Μπουλαχένι Κέλσεϊ Μαεβάσε, αρχηγός της ομάδας και ανώτερος μετεωρολογικός τεχνικός,
Νίβεκ Γκάζι, αναπληρωτής αρχηγός της ομάδας και ηλεκτρονικός μηχανικός,
Σίλε Μφο Λουάνα, γιατρός,
Νκουλούλεκo Γουέλκομε Κόζα, μηχανικός μηχανών,
Αθενκόσι Μάμποπε, μηχανικός επικοινωνιών,
Γκεομάρ βαν Τόντερ, ηλεκτρονικός μηχανικός,
Αλοούεντ Τουμελό Σιπάνι, τεχνικός οργάνων,
Αλιαν Στιούαρτ Τζέικομπς, μηχανικός ντίζελ,
Λεμπογκάνγκ Τζέιμς Τσίμε, ηλεκτρομηχανικός.

Προς το παρόν, δεν υπάρχουν σχέδια για διάσωση της ερευνητικής ομάδας, αφήνοντάς τους παγιδευμένους στη βάση χωρίς εξωτερική επαφή μέχρι τον Δεκέμβριο, όταν αναμένεται να καταπλεύσει πλοίο εφοδιασμού.

«Δεν υπήρξαν περιστατικά που να απαιτούν την επιστροφή οποιουδήποτε από τα εννέα μέλη της ομάδας στο Κέιπ Τάουν. Όλα στη βάση είναι ήρεμα και υπό έλεγχο», δήλωσε ο υπουργός Περιβάλλοντος της Νότιας Αφρικής, Ντιόν Τζορτζ, στην εφημερίδα The New York Times.

Αργότερα, το υπουργείο ανέφερε ότι δεν είναι «ασυνήθιστο» για κάποια μέλη της ομάδας να βιώνουν μια «περίοδο προσαρμογής» μετά την άφιξή τους στη συγκεκριμένη απομονωμένη τοποθεσία.

Οι Aρχές της Νότιας Αφρικής επιμένουν ότι είναι σε επικοινωνία με τη βάση σχεδόν καθημερινά.

Η κυβέρνηση υποστήριξε ότι η διαφωνία αφορούσε «μια εργασία που ήθελε να αναλάβει ο αρχηγός της ομάδας – μια εργασία που εξαρτάται από τον καιρό και απαιτούσε αλλαγή στο πρόγραμμα».

Οι συνθήκες στη βάση είναι αυτή τη στιγμή λογικές, με τις υψηλές θερμοκρασίες να φτάνουν περίπου στους -9 βαθμούς Κελσίου, αν και είναι ακόμα «καλοκαίρι» στον Νότιο Πόλο. Από τον Μάρτιο μέχρι τον Σεπτέμβριο, οι θερμοκρασίες μπορεί να πέσουν στους -60 βαθμούς Κελσίου, ενώ το σκοτάδι παραμένει για μήνες, με τον ήλιο να μην εμφανίζεται ποτέ.

Άγριοι άνεμοι πάνω από 100 χλμ./ώρα μπορούν να πλήξουν την περιοχή.

Η βάση SANAE IV, η οποία βρίσκεται περίπου 160 χιλιόμετρα από την άκρη του παγετώνα, ιδρύθηκε το 1997 ως μόνιμος ερευνητικός σταθμός στην Ανταρκτική – σχεδιασμένος ειδικά για να αντέχει τις εξαιρετικά σφοδρές συνθήκες για δεκαετίες. Είναι χτισμένος στην πλευρά ενός τεράστιου παγετώνα, έτσι ώστε το χιόνι να στοιβάζεται γύρω του και να τον προστατεύει από τους ανέμους και το κρύο.