Ο Ντόναλντ Τραμπ επιστρέφει, η τεχνητή νοημοσύνη ωριμάζει, ο πλανήτης εξακολουθεί να θερμαίνεται και ο ρυθμός γεννήσεων παγκοσμίως τραβά την… κατηφόρα. Αυτοί είναι οι τέσσερις παράγοντες, που, σύμφωνα με ανάλυση των «New York Times», οδηγούν τον κόσμο σε μια νέα σκοτεινή εποχή, που ο αρθρογράφος του αμερικανικού Μέσου, Έζρα Κλάιν, χαρακτηρίζει «εποχή των τεράτων».
Αν εξετάσουμε καθέναν από αυτούς τους παράγοντες μεμονωμένα, θα χάσουμε αυτό που αντιπροσωπεύουν συλλογικά: την ασταθή, απρόβλεπτη ανάδυση ενός διαφορετικού κόσμου. Πολλά από αυτά που θεωρούσαμε δεδομένα τα τελευταία 50 χρόνια -από το κλίμα μέχρι τα ποσοστά γεννήσεων και τους πολιτικούς θεσμούς- καταρρέουν, σημειώνει το άρθρο των «NYT», επισημαίνοντας ότι, από την άλλη, αναδύονται οι τεχνολογίες και τα κινήματα των επόμενων 50 ετών.
Η επιστροφή του Τραμπ
Ο Τραμπ απέχει οκτώ ημέρες από το να ορκιστεί για δεύτερη φορά πρόεδρος των ΗΠΑ και αναλαμβάνει τα καθήκοντά του σχεδόν χωρίς πολιτική αντίσταση, με ένα Ρεπουμπλικανικό κόμμα αδύναμο και τους Δημοκρατικούς εξαντλημένους. Ούτε το 2016 δεν θα τολμούσε να προτείνει για κορυφαία υπουργεία αμφιλεγόμενες προσωπικότητες, όπως τον Ρόμπερτ Κένεντι Τζ. για το υπουργείο Υγείας ή έναν πρώην παρουσιαστή του Fox, τον Πιτ Χέγκσεθ, στο υπουργείο Άμυνας. Και, όμως, τώρα το έκανε!
Ο Τραμπ ξεκινά τη δεύτερη θητεία του περιτριγυρισμένος από ολιγάρχες όπως ο Έλον Μασκ και ο Τζεφ Μπέζος που δεν δίστασαν να ρίξουν χρήματα όχι μόνο στην προεκλογική εκστρατεία αλλά και στο ταμείο για την ορκωμοσία. Και άλλοι επιχειρηματίες με τεράστια επιρροή ευθυγραμμίζονται με την τραμπική φιλοσοφία, με τελευταίο, ίσως, παράδειγμα αυτό του Μαρκ Ζούκερμπεργκ, που αποφάσισε να καταργήσει το fact-checking.
«Η δημοκρατία δεν πεθαίνει στο σκοτάδι» γράφει ο Κλάιν, αλλά «υποβαθμίζεται από τις δοσοληψίες» ανάμεσα σε αυτούς που έχουν την εξουσία και αυτούς που τη θέλουν.
«Είμαστε προετοιμασμένοι για τις νοημοσύνες που τόσο έντονα βάζουμε στη ζωή μας;»
Περνώντας στο πεδίο της τεχνητής νοημοσύνης, ο Κλάιν γράφει ότι ο σκοπός της δεν είναι να βοηθήσει να βρούμε σωστές αναλογίες για μια συνταγή, αλλά να βοηθήσει τις ανακαλύψεις στα Μαθηματικά, την Ιατρική και την επιστήμη – κάτι σαν τα ταξί χωρίς οδηγό που κυκλοφορούν τώρα στους δρόμους ορισμένων μεγάλων πόλεων. Ίσως βοηθήσει ακόμη ώστε οι επόμενες γενιές να έχουν πάντα διαθέσιμους δασκάλους που θα είναι απόλυτα προσαρμοσμένοι στην προσωπικότητα και το στιλ μάθησης του κάθε παιδιού. Είναι ένας κόσμος, με κάτι πραγματικά νέο να πάλλεται μέσα του.
«Είμαστε όμως προετοιμασμένοι για αυτές τις νοημοσύνες που τόσο έντονα βάζουμε πια στη ζωή μας και αρχίζουμε να εμπιστευόμαστε τις υποδομές και τα δεδομένα μας, τη λήψη αποφάσεων και τη διεξαγωγή πολέμων; Προετοιμαζόμαστε πραγματικά γι’ αυτές;» διερωτάται ο αρθρογράφος.
«Οποιαδήποτε από αυτές τις προκλήσεις θα ήταν αρκετή από μόνη της. Όλες μαζί προμηνύουν μια νέα και τρομακτική εποχή. Ανακαλώ μια διάσημη φράση του Αντόνιο Γκράμσι: “Ο παλιός κόσμος πεθαίνει και ο νέος παλεύει να γεννηθεί: Τώρα είναι η ώρα των τεράτων“» καταλήγει το άρθρο.
