Η πρώην όμηρος της Χαμάς, Μία Σεμ, αποφάσισε να γιορτάσει τον έναν χρόνο από την απελευθέρωσή της και να αρραβωνιαστεί τον σύντροφό της.

Η Ισραηλινή, που κρατούνταν για 54 ημέρες στα χέρια της Χαμάς, αρραβωνιάστηκε τον Yinon Hassan, τον παιδικό της φίλο, ο οποίος της έκανε πρόταση γάμου. Οι δύο νέοι, αν και γνωρίζονταν από την παιδική τους ηλικία, ξεκίνησαν να βγαίνουν μετά την απελευθέρωση της Mia, με αποτέλεσμα να φτάσουν να γίνουν ζευγάρι και τελικά εκείνος να της κάνει πρόταση γάμου.

Η 22χρονη, όπως μεταδίδει η Νew York Post, ήταν στο φεστιβάλ Nova, που διεξαγόταν στην έρημο κοντά στη μεθόριο με τη Λωρίδα της Γάζας. Εκατοντάδες νέοι θανατώθηκαν ή απήχθησαν από τους τρομοκράτες της Χαμάς. Μεταξύ των απαχθέντων ήταν και η Σεμ. Η 21χρονη κοπέλα, που είχε τραυματιστεί στο χέρι και είχε χειρουργηθεί σε νοσοκομείο στη Λωρίδα της Γάζας όσο ήταν όμηρος, εμφανίστηκε σε προπαγανδιστικό βίντεο της Χαμάς.

«Αυτή τη στιγμή είμαι στη Γάζα» ακουγόταν να λέει. Μιλούσε για την ιατρική περίθαλψη που της παρείχαν εκεί, ενώ έκανε έκκληση προς την κυβέρνηση του Ισραήλ να επιστρέψει στο σπίτι της. «Σας παρακαλώ, βγάλτε μας από εδώ το ταχύτερο δυνατόν» έλεγε τότε.

Όπως έχει πει περιγράφοντας τις εφιαλτικές στιγμές της αιχμαλωσίας της, ήταν φυλακισμένη σε ένα κλουβί ύψους 1,5 μέτρου, 60 μέτρα κάτω από τη γη, «χωρίς αέρα και φως», για πέντε ημέρες. Μαζί της ήταν και πολλές άλλες γυναίκες.

Περιέγραψε ότι μέχρι να φτάσουν στο κλουβί, περπατούσε για δύο ώρες στα τούνελ της Γάζας με «έναν ένοπλο τρομοκράτη μπροστά (και) ένοπλους πίσω». Μιλώντας έξω από το Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας των Ηνωμένων Εθνών, η Γαλλοϊσραηλινή κάλεσε τον ΟΗΕ να κάνει περισσότερα για να απελευθερωθούν οι όμηροι.

«Για 50 ημέρες, με κρατούσαν μόνη μου. Είχα έναν αφόρητο πόνο στο χέρι μου και δεν λάμβανα καμία θεραπεία. Ένας τρομοκράτης της Χαμάς καθόταν μπροστά μου, σε ένα σκοτεινό δωμάτιο, με ένα όπλο στο κεφάλι μου» συγκλονίζει.

«Ούτε μια ανθρωπιστική οργάνωση δεν με περιέθαλψε, ακόμη και όταν το χέρι μου χειροτέρευε. Πού ήταν ο Ερυθρός Σταυρός; Πού ήταν ο ΟΗΕ; Εξήντα μέτρα κάτω από τη γη, χωρίς αέρα, χωρίς φως, χωρίς ελπίδα…».