Η Άντα Σάγκι ήταν όμηρος στα χέρια της Χαμάς στη Γάζα για 53 ημέρες. Η 75χρονη γυναίκα μιλώντας στο BBC περιέγραψε τις δραματικές στιγμές που πέρασε στα χέρια των ανθρώπων της Χαμάς. Η ισραηλινή ύστερα από αυτά που έζησε, πλέον δηλώνει πως δεν πιστεύει στην ειρήνη.
«Καταλαβαίνω ότι η Χαμάς δεν θέλει ειρήνη», δηλώνει.
Το φθινόπωρο του 2023, σχεδίαζε να ταξιδέψει στο Λονδίνο για να επισκεφτεί τον γιο της Νόαμ και να γιορτάσει τα γενέθλιά της. Αλλά όλα άλλαξαν όταν η Χαμάς επιτέθηκε στο νότιο Ισραήλ, σκοτώνοντας περίπου 1.200 ανθρώπους και παίρνοντας 251 ομήρους στη Γάζα, ανάμεσά τους και την ίδια.
«Το Ισραήλ πρέπει να κάνει τη συμφωνία… να φέρει πίσω στο σπίτι όλους αυτούς τους ομήρους που [είναι] ζωντανοί και επίσης νεκροί», λέει.
Η κυρία Σαγκί περιγράφει πώς, όταν οδηγήθηκε για πρώτη φορά στη Γάζα, αυτή και κάποιοι άλλοι όμηροι κρύφτηκαν σε ένα οικογενειακό σπίτι με παιδιά, αλλά την επόμενη μέρα μεταφέρθηκαν σε ένα διαμέρισμα στη νότια πόλη Χαν Γιουνίς επειδή ήταν «επικίνδυνο».
Ο ιδιοκτήτης του διαμερίσματος, είπε η κυρία Σαγκί, τους είπε ότι η γυναίκα και τα παιδιά του είχαν σταλεί να μείνουν στα πεθερικά του. Ο άνδρας, πρόσθεσε, ήταν νοσοκόμος. Είπε ότι φοιτητές πληρώνονταν για να τους προσέχουν. «Τους άκουσα να λένε… 70 σέκελ (18,83 δολάρια) για μια μέρα», είπε. «Είναι πολλά χρήματα στη Γάζα, επειδή δεν έχουν δουλειά. Και αν έχεις δουλειά όχι με τη Χαμάς, δεν είναι πάνω από 20 σέκελ για μια μέρα», διευκρίνισε.
«Με κάθε χτύπημα στην πόρτα νόμιζες ότι κάποιος έρχεται να σε πάρει», είπε. Όταν οι όμηροι άκουσαν ότι υπήρχε συμφωνία και ότι οι ηλικιωμένες γυναίκες θα απελευθερώνονταν, είπε ότι μία από τις γυναίκες που τελικά ελευθερώθηκαν μαζί της ήταν «τρομοκρατημένη» επειδή θεωρούσε πιθανό πως δεν θα την συμπεριελάμβαναν λόγω του νεαρού της ηλικίας της.
«Αλλά η οικονόμος μας είπε: “Όχι. Ήρθατε μαζί, πηγαίνετε μαζί”».
Την 49η ημέρα, μια Παρασκευή η κυρία Σάγκι θυμάται ότι τους είπαν: «Θα πάτε σπίτι», κάτι που δεν πίστευε στα αφτιά της.
«Το μεσημέρι, μας έδωσαν φαγητό… μας πήγανε με το αυτοκίνητο στη Χαν Γιουνίς και από εκεί [έως] τα σύνορα της Ράφα [στα σύνορα με την Αίγυπτο]». Όμως κάτι είχε πάει στραβά και έπρεπε να επιστρέψουν στον Χαν Γιούνις.
«Μας λένε ότι απελευθερώνουν γυναίκες με παιδιά, [και νιώθεις] όλη την ευτυχία που πρόκειται να απελευθερωθείς και [μετά] κάτι πάει στραβά», είπε.
Όταν μπήκαν στην πόλη, είπε η κυρία Σαγκί, μεταφέρθηκαν σε ένα νοσοκομείο -το οποίο πιστεύει ότι ήταν το κεντρικό νοσοκομείο της νότιας Γάζας, το Νάσερ. Τότε τους είπαν: «Μένετε εδώ».
Οι μαρτυρίες πολλών άλλων απελευθερωμένων ομήρων τοποθετούν συνολικά 10 ομήρους στο νοσοκομείο Nάσερ, ένας εκ των οποίων παραμένει σε αιχμαλωσία.
Όταν ζητήθηκε από το BBC στο νοσοκομείο να σχολιάσει τους ισχυρισμούς της 75χρονης, ο διευθυντής του νοσοκομείου, αρνήθηκε ότι κρατούνταν εκεί όμηροι και δήλωσε ότι το νοσοκομείο παρείχε μόνο ανθρωπιστικές υπηρεσίες.
Ο ισραηλινός στρατός έχει δηλώσει προηγουμένως ότι τα στρατεύματά του συνέλαβαν «περίπου 200 τρομοκράτες που βρίσκονταν στο νοσοκομείο» κατά τη διάρκεια επιδρομής στο Νάσερ το περασμένο Φεβρουάριο και ότι βρήκαν πυρομαχικά καθώς και αχρησιμοποίητα φάρμακα που προορίζονταν για ισραηλινούς ομήρους.
Η Χαμάς διέψευσε τους ισραηλινούς ισχυρισμούς ότι οι μαχητές της επιχειρούσαν μέσα στον Νάσερ και σε άλλα νοσοκομεία στη Γάζα.
Η κυρία Σάγκι είπε ότι αυτή και οι άλλοι κάτοικοι του κιμπούτς Nir Oz που επέζησαν από τις επιθέσεις της 7ης Οκτωβρίου ζουν τώρα σε διαμερίσματα στην πόλη Κιργιάτ Γκατ.
Γράφει ένα βιβλίο και εργάζεται με παιδιά με διαταραχή ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας. «Με έκανε να νιώσω καλά που μπορώ να βοηθήσω άλλους ανθρώπους», είπε.
Είναι επίσης πρόθυμη να συνεχίσει να μιλάει για τη δοκιμασία της, παρά τα έντονα συναισθήματα που προκαλεί. «Έχασα το σπίτι μου. Έχασα την ελευθερία μου – όλο το μέρος που (πρέπει) να επιστρέψω. Το χωριό μας – το κιμπούτς – καταστράφηκε», είπε. «Έκλαψα για τα καλά. Δεν είμαι “σιδερένια γυναίκα”, όπως λένε όλοι. Μερικές φορές κλαις και είναι καλό. Η μητέρα μου έλεγε: “Το κλάμα, καθαρίζει το μάτι”».
