Πριν από περίπου 3 δισεκατομμύρια χρόνια, ένας γιγαντιαίος βράχος από το διάστημα, τέσσερις φορές μεγαλύτερος από το Έβερεστ, αλλά και μεγαλύτερος από τον μετεωρίτη που οδήγησε στην εξαφάνιση των δεινοσαύρων πριν από 66 εκατ. χρόνια, έπεσε στη Γη, αναδιαμορφώνοντας τις συνθήκες στον πλανήτη κάνοντάς τον πιο συμβατό για την ανάπτυξη της ζωής.
Η νέα θεωρία παρουσιάστηκε στο συνέδριο της Αμερικανικής Γεωφυσικής Ένωσης στο Σαν Φρανσίσκο και όπως αναφέρει η Washington Post, στο εν λόγω συμπέρασμα κατέληξαν τρεις επιστημονικές ομάδες, οι οποίες εργάστηκαν ανεξάρτητα η μια από την άλλη.
Η πρόσκρουση του γιγαντιαίου διαστημικού βράχου δημιούργησε αρχικά ένα περιβάλλον κόλασης. Η πρόσκρουση ήταν τόσο ισχυρή που οι ωκεανοί άρχισαν να βράζουν. Τα παλιρροϊκά κύματα υψώνονταν εκατοντάδες μέτρα, ενώ ένα λιωμένο μάγμα έπεφτε ως βροχή από τον ουρανό. Η ατμόσφαιρα είχε γεμίσει με τέφρα και ο πλανήτης βυθίστηκε στο σκότος.
Όμως η αλλαγή των συνθηκών ήταν αυτή που οδήγησε στην εμφάνιση της ζωής. «Οι συνθήκες ανάπτυξης ζωής βελτιώθηκαν ως αποτέλεσμα της γεωλογικής αλλαγής», υπογραμμίζει η Νάζα Ντραμπόν, γεωλόγος του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ, μια εκ των επιστημονικών υπεύθυνων της έρευνας.
Τα ύδατα αναμείχθηκαν βίαια με στοιχεία του εδάφους, αυξάνοντας τα επίπεδα του σιδήρου, ενός κρίσιμου στοιχείου για όλους σχεδόν τους ζωντανούς οργανισμούς, αλλά και άλλων θρεπτικών στοιχείων, που ευνοούσαν την ανάπτυξη της ζωής. «Επιπλέον, οι συνθήκες θερμοκηπίου που διαμορφώθηκαν μετά την πρόσκρουση ενδεχομένως να οδήγησε σε αυξημένη διάβρωση και καιρικές συνθήκες, εγχύοντας θρεπτικά συστατικά όπως ο φώσφορος στους ωκεανούς» αναφέρει Νάζα Ντραμπόν σε ένα βίντεο που περιγράφει λεπτομερώς την έρευνά της.
Μέχρι τη στιγμή της πρόσκρουσης, βάσει των μοντέλων που έχουν αναπτυχθεί, η Γη ήταν ένας ψυχρός πλανήτης, καλυμμένος σχεδόν στο σύνολό του από νερό. Εν ολίγοις ο πλανήτης μας είχε όψη ενός εξωγήινου κόσμου.
Η Γη έχει δεχτεί πολλά και κρίσιμα χτυπήματα από αστρικά σώματα. Εκτιμάται πως ο πλανήτης μας επλήγη 16 φορές μεταξύ 3,5 δισ. και 2,4 δισ. χρόνων πριν και μια από αυτές τις συγκρούσεις οδήγησε και στη δημιουργία της Σελήνης.
Το μεγάλο άλμα πραγματοποιήθηκε με την ανάπτυξη βακτηρίων, τα οποία απελευθέρωσαν οξυγόνο στην ατμόσφαιρα. Ακολούθησε η εμφάνιση οργανισμών, που αξιοποιούσαν το οξυγόνο ως μεταβολικό καύσιμο και έτσι διαμορφώθηκε η πολυκύτταρη ζωή πριν από ένα δισ. χρόνια. Τα πρώτα πλάσματα που θα μπορούσαμε να τα ονομάσουμε ζώα, με σημερινούς όρους,εμφανίστηκαν στους βυθούς πριν από 600 εκατ. χρόνια.