Όσο πιο κοντά είναι το παιδί σας με το μέλος της οικογένειας που πεθαίνει, όπως η γιαγιά ή ο παππούς, τόσο περισσότερο δυσκολεύεται να αποδεχτεί το γεγονός και να το αντιμετωπίσει.
Συχνά είναι η πρώτη φορά που έρχεται αντιμέτωπο με το θάνατο και είναι κάτι που του στοιχίζει πολύ. Όταν πρόκειται για έναν από τους δύο γονείς είναι ό,τι χειρότερο θα μπορούσε να του συμβεί, ιδίως όταν είναι ξαφνική η απώλεια και το παιδί δεν είναι προετοιμασμένο με αποτέλεσμα πολλές φορές να αντιδρά με βαριά κατάθλιψη.
Όταν πρόκειται για τον παππού, τη γιαγιά ή κάποιο άλλο μέλος της οικογένειας, η αντίδραση θα εξαρτηθεί από το βαθμό συγγένειας, από τη σχέση του παιδιού με αυτό το πρόσωπο και από την αντίδραση των γονέων του. Εάν πρόκειται για κάποιο παιδί, τότε ο έφηβος μπορεί να νιώσει ένα αίσθημα αδικίας καθώς δεν είναι φυσιολογικό να πεθάνει ένα παιδί. Επίσης, μπορεί να αισθανθεί ενοχές καθώς ανατρέχοντας στο παρελθόν και στις στιγμές που μοιράστηκε μαζί του μπορεί να σταθεί σε περιόδους για παράδειγμα που δεν του φέρθηκε καλά.
Πως πρέπει να αντιμετωπίσουν οι γονείς την κατάσταση
Συχνά ο έφηβος προσπαθεί να παρηγορήσει αυτόν που πενθεί και να τον ευχαριστήσει με ό,τι περνάει από το χέρι του. Όταν πια αυτό το πρόσωπο νιώσει καλύτερα, τότε αντιδρά και εκφράζει αυτό που νιώθει για την απώλεια. Αυτή η αντίδραση είναι φυσιολογική και δε χρειάζεται αμέσως να ανησυχήσετε ή να ζητήσετε βοήθεια από κάποιον ειδικό.
Αυτό που πρέπει να κάνετε είναι με κάθε τρόπο να δώσετε στο παιδί σας τη δυνατότητα να συνεχίσει τη ζωή του και να ξαναβρεί τις χαρές της ηλικίας του.
Θα πρέπει να προσέξετε τις αντιδράσεις του παιδιού σας και αν μετά από ένα διάστημα δύο, τριών μηνών δεν έχει καταφέρει να το ξεπεράσει, τότε θα πρέπει να ζητήσετε βοήθεια από κάποιον ειδικό.
