Πόση έρευνα και μελέτη μπορεί να κρύβει ο σχεδιασμός μιας πολυθρόνας; Πώς δύο πολιτισμοί, που τους χωρίζουν χιλιάδες χιλιόμετρα, μπορούν να συνεργαστούν και μέσα από αυτήν τη συνέργεια να προκύψει μια διαχρονική δημιουργία; Και τέλος πώς μια τέτοια δημιουργία μπορεί και προσφέρει εδώ και 40 χρόνια, στιγμές ασύγκριτης χαλάρωσης και ξεκούρασης; Όλα ξεκίνησαν όταν ο γιαπωνέζος σχεδιαστής Noboru Nakamura έφτασε στην IKEA το 1973. Ως απόφοιτος της σχολής βιομηχανικού σχεδιασμού του Σαππόρο, κουβαλούσε μαζί του την ιαπωνική παράδοση στο σχεδιασμό επίπλων. Πνεύμα βαθιά δημιουργικό, δεν είχε σκοπό να περιοριστεί στην ασιατική χώρα. Ήθελε να κατευθυνθεί προς τη βόρεια Ευρώπη, εκεί όπου ο σχεδιασμός λάμβανε υπόψη του τον άνθρωπο. Όταν κάποια στιγμή ο Noboru Nakamura γνώρισε έναν καταξιωμένο σουηδό σχεδιαστή, άδραξε την ευκαιρία και τον ακολούθησε εκεί όπου η μοίρα τον καλούσε. Το 1976 ήταν χρονιά – ορόσημο στην καριέρα του, καθώς τότε κατέληξε στο σχεδιασμό της πολυθρόνας που έμελλε να εξελιχθεί σε ένα από το πιο αναγνωρίσιμα αντικείμενα του σουηδικού κολοσσού ΙΚΕΑ. Αυτή είναι η «πολυθρόνα – Ποίημα (PΟΕΜ)» ή POÄNG, όπως ονομάζεται σήμερα. Το σχήμα της θαρρείς πως το έχει σφυρηλατήσει ο άνεμος, ενώ σου δίνει την αίσθηση πως αιωρείται ελαφρά από το πάτωμα ή ότι δεν εδράζεται σε αυτό. Όταν αφήνεις τον εαυτό σου να κάτσει αναπαυτικά πάνω της, τότε αισθάνεσαι και το πόσο ανθεκτική είναι, όπως μπορούν επίσης να μας διαβεβαιώσουν και οι εκατομμύρια χρήστες της, στα 40 χρόνια ζωής που φέτος συμπληρώνει, αλλά και οι εξαντλητικές δοκιμές στις οποίες υποβάλλεται στα καταστήματα της εταιρείας. 
Η συναρπαστική ιστορία της δημιουργίας μιας εμβληματικής πολυθρόνας
Το πνευματικό παιδί ενός ιάπωνα σχεδιαστή που άντεξε στο χρόνο και μπήκε σε εκατομμύρια σπίτια
