Πολλές είναι οι γυναίκες που έχουν βρει στην πρακτική της λιποαναρρόφησης ένα γρήγορο τρόπο να απαλλάσσονται από περιττά πάχη. Όμως μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα διαπίστωσε ότι η συγκεκριμένη επέμβαση είναι λιγότερο αποτελεσματική σε βάθος χρόνου, καθώς μέσα σε ένα έτος, κατά μέσο όρο, το λίπος επιστρέφει, αλλά σε άλλο μέρος από εκεί από όπου αφαιρέθηκε (κοιλιά, γλουτούς, γοφούς κ.α.), μεταφερόμενο πιο ψηλά στο σώμα (στομάχι, μπράτσα).
Οι ερευνητές του πανεπιστημίου του Κολοράντο έκαναν την πρώτη στο είδος έρευνα σε ένα τυχαίο δείγμα δεκάδων γυναικών, ηλικίας 30-40 ετών, που είχαν κάνει στο παρελθόν λιποαναρρόφηση, όσο και άλλων που δεν είχαν καταφύγει σε αυτήν. Κατά μέσο όρο, διαπιστώθηκε ότι οι γυναίκες, έξι εβδομάδες μετά την λιποαναρρόφηση, είχαν χάσει το 2,1% του συνολικού λίπους τους, όμως μετά το πέρασμα ενός έτους αυτό το κέρδος είχε ουσιαστικά εξαφανιστεί. Αν και οι μηροί των γυναικών παρέμεναν πιο λεπτοί ένα έτος μετά την λιποαναρρόφηση, το λίπος είχε αυξηθεί κυρίως στο στομάχι, τα μπράτσα και τους ώμους τους.
Παρόλα αυτά, η έρευνα έδειξε ότι οι γυναίκες συνέχιζαν να αισθάνονται ικανοποιημένες από τα αποτελέσματα της λιποαναρρόφησης, κυρίως επειδή είχαν καταφέρει να ξεφορτωθούν το λίπος από συγκεκριμένες μισητές περιοχές, ιδίως στους γοφούς και τους μηρούς.
Η λιποαναρρόφηση είναι μια σχετικά απλή επέμβαση, κατά την οποία εισάγεται ένας σωλήνας κάτω από το δέρμα, που είναι συνδεδεμένος με μια ισχυρή αντλία κενού και τραβάει το λίπος. Έτσι, το τοπικό πάχος εξαφανίζεται ως δια μαγείας, ένα αποτέλεσμα που με δυσκολία θα πετύχαιναν πολλοί μήνες δίαιτας. Όμως, σύμφωνα με την δρα Λάιντερ, το σώμα έχει τη δική του άμυνα και ελέγχει συνεχώς τον αριθμό των διαθέσιμων κυττάρων λίπους. Αν ένα τέτοιο κύτταρο εξαφανιστεί, ένα άλλο δημιουργείται σε αντικατάστασή του, κάπου αλλού στο σώμα.
